Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
39 results
Dutch Keywords: genezen hekserij
DE LEVENSLELIE Heel vroeger heeft er eens een tovenaar geleefd, die de mensen het hoofd afsloeg en het hen daarna weer opzette. Toen hij eens in Leiden zijn kunsten vertoonde, kwam er een zwervend student, die alles van toverij afwist, het vertrek binnen om ook toe te kijken. Nu stond er op de tafel vóór de tovenaar een groot glas met gedistilleerd water...
nl.verhalenbank.32560
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Een kind was erg lastig. Toen zegt de buurvrouw: "Dat kind is behekst". As d'r een kind betoverd was, dan moeste ze 't water van het kind koke, dan zage ze de toverheks bij de deur.
nl.verhalenbank.125579
Uit Oud-Beierland Om betoovering door handoplegging te voorkomen moet men den toovenaar of de heks een klap in 't gezicht geven of hem (haar) aanraken op een plaats, die hooger is dan de plaats waar de hand is opgelegd. Van wat men bij een toovenaar of heks te eten of te drinken krijgt moet men altijd iets overlaten, dan loopt men geen gevaar. Ook den...
nl.verhalenbank.34664
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde. Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
It is hjir wol gebeurd, dat minsken bihekst wienen. Dan waerd it kessen iepenmakke. Dêr siet dan in moai fûgeltsje yn. Dat waerd der úthelle en opbarnd. Dan waerd de 'pasjint' wer better. Doe't ik noch tige jong wie fortelden âlde minsken sokke dingen wol. Letter net mear.
nl.verhalenbank.20605
Wibe Kloetstra syn beppe Ymk wie in tsjoenster. Sy wenne op Burgumerheide. Wy hienen in skiep, dat hie se bitsjoend. It beest wie alhielendal wyld en fleach by de muorren op. Doe ha wy Alle (fan Burgumerheide) komme litten en dy hat hwat guod op it sket dien, dêr't it skiep troch moest en doe wie 't samar genezen.
nl.verhalenbank.18099
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend. Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet. "Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!" "Ik biloof it dy, jonge", sei se. En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Der wie in bern yn 'e Harkema siik. Muoike wie dêr baekster. Elke dei kom der in âld wiif. Doe dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. 't Ald-wiif sei: "Ik sjoch it wol, jimme wolle my der net yn ha." Hja koe der net yn komme. It bern is better woarn.
nl.verhalenbank.21247
Tsjoensters wienen der froeger plenty yn Stiensgea. Der binne rounom wol krânsen út 'e kessens helle woarn. Dêr siet naeijern, stopjern, lapkes en alsamear yn. Hwa't hjir allegear net bitsjoend west ha - dêr ha je Fokke Alma. Dy sukkele. 't Kessen woarde iepentoarnd. Doe founen se in krâns. Pake gong foar him nei de duvelbander ta, mar hy is net mei de...
nl.verhalenbank.12549
Dêr wenne neffens heit ek in âld wiif, dy bitsjoende de bern. Hja foroare har yn in boarre. De bern dy't se bitsjoende wienen alle ûren wekker. Sa wie der ek us in bern, dat se bitsjoend hie, dat raesde ek altyd. De âlders tochten: dat mat ophâlde. It kessen woarde iepenskuord dêr't it bern op slepte. Dêr siet in krâns yn, dy hellen se der út. De man hie...
nl.verhalenbank.26174
Myn frou hie in buorfrou, dy sukkele altyd. Doe ha se op in kear it kessen iepensnien. Doe sieten dêr krânsen yn. De trêdde krâns wie noch net fol. Hie dat it gefal west, dan hie 't minske deagong. Sy ha de krânsen forbrând en doe is hja wer opknapt. De trije dy't har bitsjoend hienen, dat wienen Stammerige Harm en dy syn suster en in dochter dêrfan.
nl.verhalenbank.24527
De heks van Stabroek Een grote veekweker uit Stabroek in de polder had ongeluk met zijn koeien. De veearts erbij halen was te duur. Die kon trouwens toch niks beginnen tegen hekserij, want het was hekserij. Hij had nog nooit 'de ziekte' in zijn stallen gehad. Het was allemaal begonnen, toen Trezeke bij hem melk kwam halen. Trezeke was een oud, krom...
nl.verhalenbank.19292
In Termei was 't zilver, maar in Hagestein dejen ze 't anders. Daar was een boer met een betoverde koei. Daar konden ze de heks niet van vinden. Maar je moest ze vinden, dan was de koei beter. Dan moesten ze de koei zegenen. Wat doet die boer? Hij vangt een gitzwarte kip, douwt die in een pot met water, levendig, een kei d'r op en als die kip dood was,...
nl.verhalenbank.50950
NEDERLANDEN Goes, den 17 Februarij. Het volgende, door ieder weldenken en verlicht mensch te beklagen voorval, heeft, gisteren, in de gemeente van 's Heerenhoek circa 3 uren van deze stad, plaats gehad; de vrouw van Pieter Oranje, kleermaker in voornoemde gemeente, sints een geruimen tijd aan cateleptische toevallen onderhevig, waardoor zij vruchteloos...
nl.verhalenbank.48813
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms. Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke. Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Yn myn jonge jierren - ik mei sa'n achttsjin jier west ha -, doe wenne hjir in fanke, dat wie altyd siik. De dokter koe neat oan har dwaen. It fanke wie bitsjoend, seinen se. Mar hwa hie 't dien? De âlden fan it fanke seinen: "It is it wurk fan ús Auk-muoi." Dat minske gong foar in tsjoenster. Mar hoe koenen se gewaer wurde dat hja it dien hie? Doe seinen...
nl.verhalenbank.25669
Us beppe wenne yn Hantumer Utbuorren. Sy hat froeger bitsjoend west. Hja wie doe noch jong. Hja hie pankoeken iten by in âld-wiif. Hja wie krekt troud mei ús pake Pier Soepboer. Sy woarde siik. Pake gong nei Wopke to Kûkherne. It wetter fan beppe nom er mei. Doe't Wopke dat bisjoen hie, sei er: "Hjir is in drank en nou matte jo gau meitsje dat jo thús...
nl.verhalenbank.23145
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west. Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
40