Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Bij ons in Moordrecht daar had je vroeger enkele van die mensen, die werden aangeweze als tovenaar of heks. Daar gingen ze voor naar de toverdokter, want ze dachten dat ze betoverd waren. D'r was een man, die was van toverij beschuldigd, een ouwe touwslager, hij had van alles gedaan, as d'r wat gebeurde, dan kreeg hij de schuld. Nou woonde die op die ouwe...
nl.verhalenbank.72862
TOVENAARS EN DUIVELBANNERS
Tovenaars en duivelbanners kwamen er in ons land veel beter af dan heksen. Blijkbaar geloofden de rechters niet dat zij bijzondere gaven hadden en met de duivel een verbond hadden gesloten. Pieter Karel van Aken, die zich te Amsterdam in 1543 ten onrechte voor chirurgijn had uitgegeven en die had beweerd dat hij betoverden kon...
nl.verhalenbank.13376
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Een kind was erg lastig. Toen zegt de buurvrouw: "Dat kind is behekst". As d'r een kind betoverd was, dan moeste ze 't water van het kind koke, dan zage ze de toverheks bij de deur.
nl.verhalenbank.125579
Uit Oud-Beierland
Om betoovering door handoplegging te voorkomen moet men den toovenaar of de heks een klap in 't gezicht geven of hem (haar) aanraken op een plaats, die hooger is dan de plaats waar de hand is opgelegd.
Van wat men bij een toovenaar of heks te eten of te drinken krijgt moet men altijd iets overlaten, dan loopt men geen gevaar.
Ook den...
nl.verhalenbank.34664
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde.
Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
Spookdieren
Hier in Opheusden werd vroeger heel erg over toveren en spoken gesproken, maar vanaf 't elektrisch licht gekomen is, hoort men er nooit meer over. Als hier de vroegere mensen betoverd werden hadden ze altijd pijn in de buik. Sommigen stierven die erg betoverd waren en werden dan niet stijf maar bleven slap. Allerhande figuren zaten bij de...
nl.verhalenbank.13449
It is hjir wol gebeurd, dat minsken bihekst wienen. Dan waerd it kessen iepenmakke. Dêr siet dan in moai fûgeltsje yn. Dat waerd der úthelle en opbarnd.
Dan waerd de 'pasjint' wer better. Doe't ik noch tige jong wie fortelden âlde minsken sokke dingen wol.
Letter net mear.
nl.verhalenbank.20605
Dêr wenne neffens heit ek in âld wiif, dy bitsjoende de bern. Hja foroare har yn in boarre.
De bern dy't se bitsjoende wienen alle ûren wekker.
Sa wie der ek us in bern, dat se bitsjoend hie, dat raesde ek altyd. De âlders tochten: dat mat ophâlde. It kessen woarde iepenskuord dêr't it bern op slepte. Dêr siet in krâns yn, dy hellen se der út.
De man hie...
nl.verhalenbank.26174
In Termei was 't zilver, maar in Hagestein dejen ze 't anders. Daar was een boer met een betoverde koei. Daar konden ze de heks niet van vinden. Maar je moest ze vinden, dan was de koei beter. Dan moesten ze de koei zegenen. Wat doet die boer? Hij vangt een gitzwarte kip, douwt die in een pot met water, levendig, een kei d'r op en als die kip dood was,...
nl.verhalenbank.50950
NEDERLANDEN
Goes, den 17 Februarij. Het volgende, door ieder weldenken en verlicht mensch te beklagen voorval, heeft, gisteren, in de gemeente van 's Heerenhoek circa 3 uren van deze stad, plaats gehad; de vrouw van Pieter Oranje, kleermaker in voornoemde gemeente, sints een geruimen tijd aan cateleptische toevallen onderhevig, waardoor zij vruchteloos...
nl.verhalenbank.48813
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms.
Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke.
Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Yn myn jonge jierren - ik mei sa'n achttsjin jier west ha -, doe wenne hjir in fanke, dat wie altyd siik. De dokter koe neat oan har dwaen. It fanke wie bitsjoend, seinen se. Mar hwa hie 't dien?
De âlden fan it fanke seinen: "It is it wurk fan ús Auk-muoi." Dat minske gong foar in tsjoenster.
Mar hoe koenen se gewaer wurde dat hja it dien hie?
Doe seinen...
nl.verhalenbank.25669
Us beppe wenne yn Hantumer Utbuorren. Sy hat froeger bitsjoend west. Hja wie doe noch jong. Hja hie pankoeken iten by in âld-wiif. Hja wie krekt troud mei ús pake Pier Soepboer.
Sy woarde siik. Pake gong nei Wopke to Kûkherne. It wetter fan beppe nom er mei.
Doe't Wopke dat bisjoen hie, sei er: "Hjir is in drank en nou matte jo gau meitsje dat jo thús...
nl.verhalenbank.23145
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west.
Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
Yn 'e Houtigehage wennen minsken dy hienen in jonkje. Dat rekke siik. Doe gongen se nei de duvelbander ta, hwant der siet alhiel gjin groede yn 't bern. Dy sei: "It bern is bitsjoend."
Sy ha op syn oanwizing it kessen leechhelle. Dêr siet in krâns yn. Doe ha se alles yn 'e hûs goed tichtmakke. Alle iepeningen. 't Kaeisgat en 'e skoarstien en alles. En doe...
nl.verhalenbank.27516
Myn âldste suster Janke lei noch yn 'e widze. Hja is nou al stoarn. Mar doe yn dy tiid kom der altyd in bolkoerrinster by heit en dy oan 'e doar. En dan sei se: "Mei 'k even 't popke sjen?"
Dat sei se dan troch de doar. It bern wie lang net goed, it woarde rûch fan megerens. Heit sei tsjin mem: "Nou mast dy âlde duvel hjir net wer yn 'e hûs komme litte."...
nl.verhalenbank.33001
In nicht fan ús wenne yn Kollumersweach. 't Is sahwat in tsien à alwe jier lyn, doe wie hja fiifentritich jier, doe foun se by har famke in krâns yn 't kessen. En dêr siet yn 't kessen ek noch in kraechje fan it famke har jurk. Har famke wie altyd syklik en it stie by myn nicht fêst, dat har dochterke wie bitsjoend. Hja hie fuort ien op it each, dy't it...
nl.verhalenbank.23895
Yn 'e Fûgelkamp yn 'e Harkema wenne Iebel de Wind. Dy hie in bern, dat wie net goed. Tiet kom dêr in protte oer de flier. Der woarde Tiet wol neijown, dat se tsjoene koe. Sy mat it wiif fan Piter Rauwerda ek bitsjoend ha in jiermennich lyn.
Dat bern fan Iebel, dat tsjirme. Doe sei Hindrik syn mem (de skoanmem fan Iebel): "Ik hâld it der foar, it bern is...
nl.verhalenbank.19466
