Datasets - ISEBEL

5.22. Tovenaar doet hengst steigeren en al de beesten losbreken En koeibeesten losbreken! D'r was er ene en dien haalde dat uit de boeken. Nauw was er ene die mee nen hengst rondrei. En dan mochte gene sterken drank drinken: maar die mocht nogal graag een borreltje. Feke Van Dijk, heetten ie. En die kerel komt hem tegen. 'Hoe is 't, is 't nogal ne...

achterste

nl.verhalenbank.44459

Toovenaars. Op de Rouaansche kade te Middelburg stond een meid de stoep te schuren. Toen ze een emmer water uitgooide, werd een matroos die juist voorbijkwam, flink bespat. De meid lachte, maar de matroos zei: "Ik zal je wel krijgen." Toen de meid 's avonds naar bed ging en zich had uitgekleed, kreeg ze onverwachts een klap van een onzichtbare hand. Dat...

arm

nl.verhalenbank.39100

Stammerige Harm hat my wol jild to lien oanbean. Mar ik woe syn jild net ha. Hy hong jouns in lege ponge oan 'e doar, de nachts die de duvel der jild yn.

avond

nl.verhalenbank.22693

Der wienen in keppel tsjoensters yn dizze kontreijen, dy koenen har yn katten foroarje. De oanfierder wie de kat Moazes. Jouns gongen dy katten yn in bargetrôch oer de Burgumermar hinne nei de oastkant en dêr dienen se dan yn 'e nacht har tsjoensterkunsten. De moarns bitiid kommen se werom oer de Mar. As se dan op 'e kant wienen op 'e droechte, dan sieten...

aanvoerder

nl.verhalenbank.19647

Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!" De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.

aardappel

nl.verhalenbank.19709

Froeger woarden der faek bern bitsjoend. Wy hadden in old wyfke by ons wonen, die bitsjoende de kienders, werd der altyd segd. Jelle Tryntsje heette se, se was heel old. 's Oavends deed se in wit mûtske op en swarte klompkes oan en dan sei se: "'k Mat mar even nei Drachten ta." Dat dee se op 'e biezemstok.

avond

nl.verhalenbank.26005

Tsjoensters hienen in wikseldaelder. By âlde Piters Willemke (Wybenga) hinge jouns in lege ponge oan 'e doar, dy siet dan de oare moarns fol jild. Hja wie in tsjoenster. By Stammerige Harm hong ek sa'n ponge. Willemke wie de beppe fan Geertsma. Geertsma syn mem wie ek in tsjoenster. Doe't dy stoarn wie, doarst net ien har biklaeije.

aankleden

nl.verhalenbank.20907

Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...

avond

nl.verhalenbank.21116

To Tsjummearum wennen in broer en in suster. Har mem wie to bakerjen op in pôlle tichte by de sédyk. Togearre gongen de broer en de suster op in joune let dy kant út om har mem op to heljen. Sy moasten oer de feart. Dêr lei in heechhout oerhinne. Sa kamen se op in sintelpaed. Dêr kaem in wite kat by har. Dy roun har hyltyd om 'e fuotten hinne. It dier wie...

achtervolgen

nl.verhalenbank.20604

Flak by de skieding fan Twizelerheide, mar noch ûnder 'e Westerein, dêr wenne in feint, dy frijgeselle dêr by minsken. Hy wie der jouns in bulte op út en kom dan wol us let thús. Op in kear, doe wied er ek wer let thús kom en hy gong by de tafel sitten. Se hienen dêr in liemen lier. Doe't er in skoftsje sitten hie, doe kom de frou, dêr't er by yn 'e kost...

avond

nl.verhalenbank.20566

Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer. Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade. In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan. Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...

avond

nl.verhalenbank.21053

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur