48 results
Dutch Keywords: vee
Hier woonde een man, die werd altijd gemeden, wand die maakte 't vee ziek. De kwaadste honden deden hem niks. Je moest voor hem oppassen.
nl.verhalenbank.27116
Hindrik Pyk (= H. Ophuis) hie in soan. Dy sei us: "Hoefolle skiep en rammen ús heit my al net deamakke hat, dêr is de ein fan wei." Hy tsjoende se dea.
nl.verhalenbank.22195
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Mijn moeder vertelde mij meermalen over een man, die “ook meër kon as een gewoön mins”, hoewel hij er zelf geen voordeel van scheen te hebben. Hij had bv. de eigenaardige gewoonte, dieren (soms ook mensen) aan te raken...
nl.verhalenbank.127097
Schaapherders die schapen in kraaien veranderen: Een scheper vond voor zijn vee geen gras, en joeg ze op een groot perceel rogge. Hij veranderde de schapen in een troep kraaien, zo dat niemand een vermoeden zou kunnen krijgen. De pastoor kwam langs, en zei tegen de scheper: “Haal je schapen van die rogge.” “Dat zijn toch geen schapen! U ziet toch wel, dat...
nl.verhalenbank.69260
Binne kastelein wie in gefaerlik man. Hy bitsjoende it fé. Soms wienen alle bargen samar dea, as hy der west hie. Ek minsken bitsjoende er wol. Der waerd froeger by ús in gat yn 'e drompel boarre en dêr waerd in stik duveldrek ynlein. Dat wie foar tsjoenderije.
nl.verhalenbank.38070
As Hindrik Pyk (= Ophuis) by de bargen kom, leinen se de oare moarns dea. Net ien woe him der by litte. Sy woenen him net iens op 't hiem ha, hwant hy bitsjoende alle fé.
nl.verhalenbank.25346
Hjir kom froeger in sekere Hindrik v.d. Molen, dy hie pikelhearrings to keap. Wy wienen allegear in bytsje bang foar him, hwant se seinen, as hy it fé oanrekke, dan woarde dat siik. Hy bitsjoende de beesten.
nl.verhalenbank.19509
Imke de Jong wie in bikwame bûksprekker. Hy hat us yn in stêd west, dy hie sawn poarten. De lju ha him op itselde momint troch alle sawn poarten tagelyk ta de stêd ynkommen sjoen. Hy liet by syn heit it fé op 'e stâl dounsje. Op it lêst hat syn heit him fuortjage.
nl.verhalenbank.16981
Heit handele wol yn skiep. Hy hat wol guon hawn, dy kwynden wei. Dan hie Jan Oenes se bitsjoend.
nl.verhalenbank.20920
Stammerige Harm wie ek in tsjoenster. Hy koe mear as in oar. Hy hie in wikseldaelder. Foaral it fé bitsjoende er. De minsken lieten him noait by it fé. Dat wie net fortroud.
nl.verhalenbank.37659
Fan Hinse de Boer wurdt forteld, dat er by it kijforweidzjen noait in hekke hoefde to sluten. Hy spruts de kij even ta en sy bleauwen yn it stik lân, dêr't se yn wienen.
nl.verhalenbank.20080
Stammerige Harm wenne oan 't Wyldpaed by de Swâdde. Hy gong foar in tsjoenster troch. Hy koe him yn in kat foroarje, seinen se. Soune dieren makke er siik. Hy hie in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.22683
Jouns kom pake by heit en dy to praten. Dan koenen se altyd oan 'e kat sjen fan hokker kant as hy der yn kom. As hy der wie dan gebeurde 't wol dat mem it fé fuorre. Dan fleagen de hinnen mei omdraeide koppen fan 't rik ôf.
nl.verhalenbank.27173
Der wenne ien yn 'e Westerein, dy hie de kweade hân. Dy koenen se net ergens by 't fé litte. Hy tsjoende alle bargen samar dea.
nl.verhalenbank.19470
Yn 'e Harkema wenne in man dy't it fé siik makke. Hy rekke it allinne mar even mei de hân oan.
nl.verhalenbank.10695
In Barger-Oosterveld ging et vroeger roar toe; et heksde en spookte er verschrikkelijk. Op n dag kwam dr iene met oal Gr. bie huus; sie hadden eevn in wirtschaft zeetn. De man nuigt oal G. met in huus; dan ken ie de motte met bign nog es bekiekn. Zo gebeurt. Moar as de oale G. vot is, he-je de noarigheid aan de gank. Doar begunt al vief beste bign hen en...
nl.verhalenbank.44966
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Us Hindrikom wenne yn Twizelerheide. Hy hie dêr in winkel en ek wol bargen. Hy hie op in kear biggen by de mot. Tichteby wenne in âld man, dy koe tsjoene. Dy mocht graech bargen lije, mar Hindrikom syn jonge jage dy âld man fuort. Hwant de jonge wie bang dat de biggen oars bitsjoend woarden. Dy âld man hie de kweade hân. Dêrtroch wienen se bang foar him.
nl.verhalenbank.33319
De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út. Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.
nl.verhalenbank.23530
Op in kear kom Hindrik Pyl by Willem Stienstra. Willem sels moest fuort. Mar hy sei tsjin 't wiif: "Pas op, dat âlde Hindrik net by de bargen komt." Mar hy kom àl by de bargen en sei: "Hwat binne dat in pear moaije bargen." En hy striek der mei de hân oerhinne. De oare deis wienen de bargen dea.
nl.verhalenbank.21243
49