Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
20 results
Dutch Keywords: verdwijnen toverij
De Heksentour Lang geleden, in het jaar 1669, verschenen in het Masterveld de Grauwe Heksen. Niemand wist waar ze zo plotseling vandaan kwamen, maar naar het schijnt zijn ze verwant aan de Swarte Heksen en de Witte Wieve. Eeuwenlang domineerden ze het Masterveld en waren alle andere wezens de baas. Zelfs de mens was niet veilig voor de toverkunsten van de...
nl.verhalenbank.47853
Spookkatten Verhaal van Trien Beyens in 1956 overleden, 80 jaar oud. Het verhaal is overigens algemeen bekend in de streek. Een muldersknecht die werkte op de Casterse watermolen kwam 's avonds binnendoor naar huis. Omdat hij woonde op Landrop (gehucht van Hoogeloon) moest hij langs de "Kattendansmaast" waar de "Kattenberg" ligt. Toen hij daar tegenover...
nl.verhalenbank.13425
Tooverboeken Dat 'eb ik passede weke nog horen vertellen van 'nen vent, die zat in 'nen boek te lezen, en daar kwamen altijd maar ratten in huis geloopen, en hoe verder dat ij leesden, hoe meer ratten of er binnen kwamen, en dat was iederen avond hetzelfde. Dat zeit hij eens tegen iemand en hij vroeg of daar niks aan te doen was. En die gaf hem den raad...
nl.verhalenbank.39076
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul. Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Ik ha wolris heard dat hjir tsjoensters west ha, dy't âlde roeken ta de hurddobbe útkomme lieten. Dat dienen se mei in toverboek. Dêr lêsden se yn. Lêsden se itselde tobek, dan gongen de roeken wer ta de hurddobbe yn.
nl.verhalenbank.20894
Hindrik Ophús syn suster Ot - de mem fan âlde Ale - wie ek in tsjoenster. Mem en Jannemuoi wienen us in kear nei beppe ta. De bern wienen mei en dy wienen wylst oan 't toarnbeisykjen. Doe kom der in dikke kat oan, dy woarde wei ûnder 'e boskjes. Doe stie der ynienen in frommes foar de bern. 't Wie Ot. "Berntsjes," sei se, "binne jim oan 't...
nl.verhalenbank.23531
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Yn Houtigehage lei in bern yn 't berneweintsje. Dêr kom altyd in swarte kat by dat bern. 't Wie in fremde kat. Doe seinen dy lju: "Soe dat wol goed spul wêze, dat dy kat dêr altyd is?" Sy hienen 't net sein of de kat gong fuort. Hy naeide út en sy ha him noait wer sjoen. Dat gebeurde by ús heit en mem yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.25608
Der wie in fanke, dat wenne by har beppe yn. It âld minske hie in toverboek. Op in kear siet se by de tafel to sliepen. It boek lei op 'e tafel. Doe krige it fanke it boek en bigong der yn to lêzen. Wylst kom der allegear libben guod ta de hurddobbe út. Doe't it âld minske wekker woarde sei se tsjin 't fanke: "Gau, gau, siz my, hwatstû lêzen haste." It...
nl.verhalenbank.17622
Hjir yn Twizelerheide wenne âlde Piters Willemke. Dat wie ek in âld tsjoenster. Se seinen altyd, dy fleach op 'e biezemstok troch de loft. Op in kear doe wie Willemke fuort. Doe lei har binnenste op bêd. 't Wie krekt as wie 't in pounse dy't dêr lei. Ek in kear doe wie Willemke siik. Doe wekken se by har. Doe soenen se nei har sjen, doe lei dêr in pounse...
nl.verhalenbank.33430
Beppe hat njonken in âld-minske wenne, dat wie in tsjoenster. Op in kear kom beppe har broer by dat âld minske yn 'e hûs. Doe hie dêr in boek op 'e tafel lein. Dat wie in toverboek, mar dat wist hy net. Doe bigoun er dêr yn to lêzen. Mar doe gong it raer. Doe wienen der allegear katten ta de hurddobbe út kaem. Even letter kaem 't âld-minske der yn....
nl.verhalenbank.19637
Ritske dy wenne hjir yn 'e Houtigehage. Hy hie in fanke, dy tsjirme altyd, dat wie gjin goed spul. Jehannes Wyts wenne hjir foar by de wei. Dat wie in tsjoenster, dy fortrouden se net. Op in kear soe Ritske to streupen nei Oerterp. Doe kom der in dikke wite kat by harren. Ritske soe op 'e kat sjitte, mar hy koe der gjin skoat op krije. Hy gong de kat...
nl.verhalenbank.23781
It is gebeurd, dat ik alle dagen mei myn jonkje nei de molkboer ta gong om sûpe. Alle kearen kaem der ek in frommes by de wein, dat wie Minne Brecht, in tsjoenster. Doe woarde myn jonkje net goed. Doe seinen se tsjin my, ik moest duveldrek ûnder 'e drompel dwaen. Dat haw ik dien. It jonkje wie gau wer better en Minne Brecht kaem net wer.
nl.verhalenbank.30064
't Wie in waerme simmer. De bern fan Hinne yn 'e Broek woarden siik. Alde Minne Hindrikje wie in tsjoenster. Har eigen soan Wopke wist dat wol. Hy gong nei Hinne ta en sei: "Jimme bern binne bitsjoend." Hinne sei: "Dan sil 'k nei Wopke Minke ta." (Wopke wie duvelbander en wenne yn Kûkherne, sûnt syn dea gongen se nei syn frou Minke ta.) Hinne sei tsjin...
nl.verhalenbank.25113
Op Merjaen spookte ’t ok dikkels. Achter de mole stieng un stolpe in di woonde Bram van Westenbrugge. Ast dan donker was en ze kwaeme uut de schure dan zaege ze lichtjes op ’n ôôp mi knozzen, in as ze di ni toe gienge dan gieng dat lichtje weg. Ok è ze dikkels lichtjes ezie op ’t einde van de wieken van de mole. D’r was dan gin mèns mir op de mole. Dat...
nl.verhalenbank.46479
Us beppe yn Twizelerheide koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. In stik of sawn tagelyk stapten moai oer de flier hinne. Sy lêsde dêrby yn in boek. Dat wie in toverboek. As se dan even letter in pear wurden achterút lêsde, dan gongen dy soldaetsjes wer moai ta de hurddobbe yn. Ik ha 't in pear kear sjoen. Sy sei tsjin my: "As ik deagean, Marten,...
nl.verhalenbank.28064
To Kollumersweach wenne in mantsje yn in earme-keamer, in eintsje fan 'e wei ôf. Dat wie in echte tsjoenster, dêr hienen se allegear in skalk eech op. De beide âldste bruorren fan myn frou hawwe him jouns wol by de fjûrpot sitten sjoen, dan pripke er yn in popke. Dan wienen der wer guon dy krigen pine. Op in kear doe seagen myn sweagers him wer allinne yn...
nl.verhalenbank.33082
Mien grötvoader en mien voader gienge duk same slachte langs de huze. Op ’n keer zoue ze nor de Kommerdiek. Ze liepen over den diek. Dor kwam ’n zwart ketje on en da liep vör hun uut. Grötvoader zej: “Vort kat”. Mar ’t ketje bleef vör ’m uutlope. Toe wier voader kwoad en zèj: “Toe, verrekte kat!” En hé’j noom ’t hakmes uutten doek en sloeg nor de kat. En...
nl.verhalenbank.49760
Avonturen van Doktor Faustus in Leeuwarden Van alle beroepen, die er op de wereld bestaan, valt dat van barbier het minste mee. Want om barbier te zijn, moet men niet alleen goed kunnen inzeepen, en goed 't mes op wang en keel van den klant kunnen zetten, doch bovenal moet men uitstekend menschenkenner zijn. Een barbier in Leeuwarden was beroemd om zijn...
nl.verhalenbank.41804
Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie." "Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...
nl.verhalenbank.9313
Zonnemaire Di woonde vroeger ene Jewanna Hoeke, ’n zuster van ’n grôôten boer, Daan Hoeke. Die kon ok tôôvere. Op ’n keer zou ’t er ’n uutvoerige wezen op ’t durp. Een jongen en een meisje, die tegen Jewanna tante mosse zegge, zoue d’r ok ni toe gaen. Jewanna zei ’s mirrigs: “Motte julder ok ni die uutvoerige?” Ze zeie van ja en Jewanna zei toen: “Pas...
nl.verhalenbank.46447
24