Datasets - ISEBEL

In het gehucht Donk woonde vroeger een heks. Een dochtertje van haar leerde ook voor heks. Ze kon al levende muizen maken op de staarten na, toen haar moeder stierf. De familie haalde er een pater bij, die haar van de zwarte kunst verloste.

dochter

nl.verhalenbank.69254

Een vrouw had een ziek sukkelend kind. Het was bekold, volgens de buren kenbaar aan de rozen in de veeren van het hoofdkussen. Een zwarte kip werd gehaald. Het hart uit het lijf gehaald. Dit hart vol met spelden gestoken en daarna kip, hart, spelden en veeren gekookt. Op die lucht komt de kol af. De grootmoeder, geen kwaad bewust, kwam even aanloopen en...

aanlopen

nl.verhalenbank.8641

Je had vroeger bij ons een boer, een echte stroper. Die had een vriend, die was net eender hand als hij. Op een keer trekken ze d'r op uit. Twee beruchte stropers die voor de duvel niet bang waren. Maar anders gongen ze nooit zundags stropen. 't Waren mensen die zundag hieve. Maar toen die keer zouwe ze zundagsaves gaan strope, met de lichtbak. Affijn ze...

avond

nl.verhalenbank.50941

Op in moarn bitiid soenen in stik of hwat fiskfroulju der meielkoar op út om fisk to forkeapjen. Doe kommen se by in frommes dat èk mei soe, mar dy wie der noch net ôf. Sy sei: "Ik liz noch op bêd, ik bin der noch net ôf. Mar ik kom jim wol achternei. Wachtsje mar op 'e hoeke op my." Doe de fiskfroulju dêr kamen, doe wie se dêr al. Sy moat dêr hinne flein...

bed

nl.verhalenbank.28098

Hjir skean oer de wei wenne âlde Willemke. Dat wie in tsjoenster. Wy moesten der jouns faek hinne om molke. Dan sei se: "in healmingelen molke of in mingelen molke." Hja hie 't hier noait útkjimd en seach der o sa raer út. Heit sei: "As se jim hwat jaen wol, dan matte jim altyd tinke: - Duvel, dû krigest my net!" Dy gedachte hienen wy altyd by ús, as wy...

betoverd

nl.verhalenbank.34551

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur