Datasets - ISEBEL

De Verborgen Schat Dichtbij Echt, in het Limburgsch land, is een groote schat verborgen, en wie hem vinden kan, verlost de juffrouw zonder kop van den nood, om te moeten zwerven, waar aardsche menschen wonen. In het schuchtere voorjaar, als nauwelijks nog de blaadjes durven te gluren, en de lucht van bedeesde blauwheid is, en het zonnelicht zich heel...

aarde

nl.verhalenbank.41779

Het Vrouwenzand Een paleis van prinsen, hertogen en koningen is geweest in de stad Stavoren, en de deuren der burgerhuizen waren van zuiver goud. Gelegen was het op den oever van het Flevus-meer, waarin vele rijke rivieren hun water stortten, de Cuyner, de Vecht, de IJsel, en een stroom van het Rijnwater, komende uit het sticht Utrecht. Geen schooner...

bakboord

nl.verhalenbank.41774

Brammert en Ellert Tusschen Schoonloo en Zweel bevindt zich een groot veld, daar staan geen huizen op, en wegen loopen er weinig door: hij, die er gaat, moet niet bang zijn voor de eenzaamheid. Eens huisden er twee reuzen, Brammert en Ellert heetten ze. Brammert was zoo groot, dat hij de heele breedte der vlakte vulde, als hij terneer lag: dan rustte...

afgunst

nl.verhalenbank.41757

Het naderend onheil Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke- loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk de stem in de lucht. De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die de...

angst

nl.verhalenbank.42080

De Schelpengrot op Nienoort Eens was de schelpengrot op Nienoort een rijke schatkamer, waarin veel goud en zilver was verborgen--vaten waren er vol diamanten en paarlen, in gouden bekers waren topazen, opalen, robijnen, smaragden, in velerlei vorm en kleur dooreen: er lagen braceletten, als schitterende, kronkelende spiralen, en vijf en veertig...

begeerte

nl.verhalenbank.41788

Het spookhuis. Het is niet zoo heel lang geleden, dat er ergens bij Dokkum een spookhuis stond. Tegen twaalven 's nachts was er in een der kamers altijd een woest kabaal, en daarom had men er alle meubels weggehaald, omdat niemand daar wonen wilde. Alleen stond er nog een oud bed, waarvoor men inde weoning geen plaats vond. eens kwam er een oude, arme...

aanbellen

nl.verhalenbank.42068

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur