Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
56 results
Dutch Keywords: goud
Brammert en Ellert Tusschen Schoonloo en Zweel bevindt zich een groot veld, daar staan geen huizen op, en wegen loopen er weinig door: hij, die er gaat, moet niet bang zijn voor de eenzaamheid. Eens huisden er twee reuzen, Brammert en Ellert heetten ze. Brammert was zoo groot, dat hij de heele breedte der vlakte vulde, als hij terneer lag: dan rustte...
nl.verhalenbank.41757
De Strooppot De zee nam niet alleen. Nee, hij wist ook te geven. Luister maar. Eens is het gebeurd, op een donkere stormachtige nacht dat een schip op het strand liep. Wist de kapitein de weg niet? Was hij op een verkeerd licht afgevaren? Wie zal het zeggen! Wie weet hoe het gekomen is. Genoeg. De golven donderden over het schip en de wind gierde door het...
nl.verhalenbank.128145
Voor eeuwen is er een berucht zeeroover geweest die op de Noordzee rondzwalkte en vooral de kusten van Oost-Friesland onveilig maakte. Claes Stortebeker was zijn naam. Hoe hij aan die naam kwam? Ja, hoe komt de duvel aan een ziel. Men zegt dat zijn naam komt van zijn drinkbeker. Hij had n.l. een beker laten maken zoo groot als morgen de heele dag. Er was...
nl.verhalenbank.128183
SINJEUR CALFF Claes Calff, die in 1676 was geboren als zoon van Cornelis Miggielsz. Calff was, doordat hij zijn geld steeds in winstgevende ondernemingen had gestoken, schat- en schatrijk geworden. Hij hield ervan om verre reizen te ondernemen onder de naam baron Deveau, dat wil zeggen "Van Kalf". Dan leefde hij als een aanzienlijk heer, waarvoor lakeien...
nl.verhalenbank.12799
ELLERT EN BRAMMERT Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
Welkom bij: HET LAATSTE LEENGERICHT OP DE KOPPELBERG Een klare, transparante meinacht welft zich over het kleine leen der Koppelen, dat vredig ingeslapen ligt in een oude, vergeten dalkom van de Maas. Stil gedoken liggen de armelijke gedoetjes en woninkjes rond het armzalige kerkje - alles ademt vrede en rust. Over de zompige weiden langs de Middelsgraaf...
nl.verhalenbank.44381
Het naderend onheil Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke- loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk de stem in de lucht. De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die de...
nl.verhalenbank.42080
Zwarte Dame Mijn vadere was 'nen perser 1) gelijk da' ge weet. Altijd was hij op zoek naar 't wild, of naar de visch, of naar 't geveugelte, en of dat nou mocht, of dat het nie mocht, daar vriegen die menschen niet naar. In den winter ging hij, als 't gebeurde dat er geen werk was, putters en sijzen en vinken gaan vangen met lijmstokken in het schorre, in...
nl.verhalenbank.38982
Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in. Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen. "Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...
nl.verhalenbank.9190
't Aauwelputje Tussen Appingedam en Solwerd ligt de Heilige Gravenweg. De naam is wat raadselachtig, want wij kennen geen graven in onze geschiedenis, en heilige graven zijn ook in de historie van andere gewesten heel zeldzaam. Maar 't loopt hier dan ook over geen graven: 't is de weg naar de heilige grave, dat is de heilige sloot. En wat dit te beduiden...
nl.verhalenbank.42384
We hebben een - klingelingeling - schapenbel. Dan ga ik voor aan het pad staan, en dan roep ik des middags: "Over tien minuten is het verschrikkelijke verhaal van de woeste reuzen Ellert en Brammert." Op die manier. En dan verzamelen de mensen. En dan vertellen we een beetje over hoe Schoonoord ontstaan is. Rond 1854 was hier een hele groep mensen...
nl.verhalenbank.44910
De Schelpengrot op Nienoort Eens was de schelpengrot op Nienoort een rijke schatkamer, waarin veel goud en zilver was verborgen--vaten waren er vol diamanten en paarlen, in gouden bekers waren topazen, opalen, robijnen, smaragden, in velerlei vorm en kleur dooreen: er lagen braceletten, als schitterende, kronkelende spiralen, en vijf en veertig...
nl.verhalenbank.41788
It famke en har freon de slange Yn it fean, oan 'e kant fan in greate sompe, wenne in feanarbeider mei syn frou en ien famke. Dat bern krige alle moarnen fan har mem in beker waerme molke. Op in kear roun se mei de beker mei molke yn 'e hân ta 't hûs út en gong op in stobbe oan 'e kant fan 'e sompe sitten. Doe kaem der út 'e sompe in greate slange nei har...
nl.verhalenbank.128309
[p. 367] It famke en har freon de slange Yn it fean, oan 'e kant fan in greate sompe, wenne in feanarbeider mei syn frou en ien famke. Dat bern krige alle moarnen fan har mem in beker waerme molke. Op in kear roun se mei de beker mei molke yn 'e hân ta 't hûs út en gong op in stobbe oan 'e kant fan 'e sompe sitten. Doe kaem der út 'e sompe in greate...
nl.verhalenbank.128308
HET SPOOK IN DE PAN. Iemand uit Maastricht was op zekeren dag op bezoek geweest bij een familielid in de omstreken van Gulpen of Wijlré. Om zich den weg te verkorten, had hij op den terugweg een smal paadje genomen door een groot bosch en was daarin verdwaald. Het werd al donker en donkerder en hij vond maar geen uitweg. Na héél lang te hebben geloopen...
nl.verhalenbank.42978
Het Ronde Putjen (een volkssproke). Van de sage van het melkmeisje, dat water in de melk doet, en daarom na haar dood moet rondwaren, al roepend: Half water, half melk, Te scherp gemeten, De ziel vergeten. is op Walcheren een eigenaardige variant bekend, voor het eerst door den dichter H. J. Schimmel, meegedeeld als Het...
nl.verhalenbank.38934
52