Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Teltsje fan it pealtsje to Easterlittens mei rymke:
Onder deze pot zit nòg een pot
en dááronder sit noch helte groter skot.
nl.verhalenbank.20729
(Folkert de Haan fortelde it bikende 'Pealtsje fan Easterlittens' mei dit forskil fan it tradisionele, dat de skuonmakker dreamde, syn gelok soe er fine op 'e brêge fan 'e Wurdumerdyk to Ljouwert. Der woarde net by forteld dat der noch in twadde pot mei jild ûnder de earste siet.)
nl.verhalenbank.15692
Der wie ris in man, dy soe in beamke efterhûs poatsje. Hy oan it dollen en doe rekke er mei de lodde hwat hurds. Doe wie dat in pot en dy siet fol jild. Hy helle de pot yn 'e hûs. It jild burch er op.
Op in kear hied er it lid fan 'e pot op 'e tafel lizzen. Sa kaem de dokter deryn. Dy biseach it lid is en sei: "Hea, hwat is dat in aerdich lid. Dêr stiet...
nl.verhalenbank.11540
Der wie in man, dy hie in apelbeam achter hûs stean. Mar dy apelbeam bleau altyd like sutrich. Hy woe beslist net groeije. De man gong hinne en graefde der omhinne. Doe stjitte hy mei de lodde op hwat. Hy sjen. Doe wie dat in potsje mei in lid der op. Dat potsje siet stiiffol jild. Op it lid stie hwat to lêzen, mar dat koe er net lêze. Dat koe him ek neat...
nl.verhalenbank.23359
DE SCHAT IN DEN KELDER.
Op zekeren nacht was éen waterenvuurvrouw uit de Capucijnen
straat te Maastricht in haar kelder aan het ,,fommen" (*) maken. Dit deed zij bij het licht van een kaarsje. Plotseling werd het kaarsje uitgeblazen. Zij meende, dat dit door den wind kwam. Tastend zocht zij de trap en ging naar boven, stak een lamp aan en keerde met die...
nl.verhalenbank.42972
Schatsagen
Op een der hoeven van den Teekenburg onder Kapelle, woonde op het laatst der achttiende eeuw de oude Vlasman. Eens verkocht hij een flinken lap grond en trok naar Goes om het geld in ontvangst te nemen.
't Was een rare tijd, die Fransche tijd; veilig was je nooit op het platteland. Daarom beloofden de boeren van een buurtschap elkaar...
nl.verhalenbank.38986
Tusken Hallum en Hijum lei in stik lân, dat wie eigendom fan in man, dat wie in wylde bruijer. Hy wie faek dronken. Op in kear doe hie er wer fiersten tofolle hawn.
Yn sa'n dronken bui bigroef er syn kistje mei jild yn dat stik lân. Doe't er wer nochteren wie, wist er net mear hwer't er it bigroeven hie. De minsken ha dêr bot oan 't graven west, mar se ha...
nl.verhalenbank.30123
Yn Grinslân wenne in man, dy hie in hiele protte jild. Foardat er stoar bigroef er dat yn 'e groun, ergens ûnder in stien. Mar hy die oan duvelskunsten en hy hie it sa dien, dat noait ien dy skat út 'e groun krije koe.
Bigounen se op dat plak to dollen, dan sakke it jild fierder nei ûnderen ta.
Op in kear, foar syn dea, sei er: "Dat jild kin der oars net...
nl.verhalenbank.20730
Op 'e Boppewei siet in kiste mei jild yn 'e groun. Dat jild wie fan 'e famylje fan de âlde hear. De âlde hear spoeke dêr. Dy roan dêr nachts om mei in rolle fyfskaft op 'e rêch.
nl.verhalenbank.21087
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren.
De...
nl.verhalenbank.8786
Der leefde in âld man, en dy hie trije soannen yn 'e hûs en dy wienen sa lui as stael.
De âld man kaem op it sykbêd to lizzen, mar foardat er de egen foar altyd ticht die, sei er tsjin 'e jonges: "Ik ha 't jim noait fortelle wold, mar nou't ik ôfskie nimme mat fan dizze wrâld, sil ik it jim nòu noch meidiele. Jimme witte wol hoefolle lân wy ha. Yn dat lân...
nl.verhalenbank.37192
DE BETOVERDE MOLEN
Een molenaar kon geen knechts houden, omdat het spookte in de molen, vertelde men in Zuiderwoude. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en dan was het een leven als een oordeel en de knecht kon geen oog dicht doen. Daarom besloot de molenaar geen nieuwe knecht meer aan te nemen. Toch meldde zich op een goede dag...
nl.verhalenbank.12819
[RK gaat de DOC-Volksverhalen vragenlijst af]
[56.14]
GB: 'T is wel zo dat in negentien tien was hier een dubbele moord. En die dubbele moord die heeft echt plaatsgevonden. Ehhh in Spaarndammerdijk nummero honderd en honderd-één ehhh daar woonde dus eehhhn...Melchior en z'n zus. Melchior was... [Onderbroken door RK]
RK: Klinkt...klinkt bijna...
nl.verhalenbank.48570
Oan 'e Suder Dwarsfeart to Drachten wenne âlde Teatske. Dy wie tige ryk. Teatske is op in rare menier oan 'e ein kom. Sy is sahwat forhongere by de oerfloed. Hja hie sa'n jild yn 'e kelder, dat sy meat de gounen en de ryksdaelders mei de fiif-kop.
Doe't Teatske stoar hie se alles oan 'e tsjerke tamakke. Mar dat is net earlik om en ta gong.
Der woarde in...
nl.verhalenbank.25714
Der stie ergens in kastiel, dêr koe noait ien ynkomme. Der moest in protte jild yn sitte. Der wienen trije fearten om dat kastiel hinne. Oer elke feart lei in houtsje. Dêr moesten se oerhinne om yn dat kastiel to kommen. Mar dat doarst net ien, hwant op elk fan dy houtsjes siet in raer ding.
Doe wie der ris in feint, dy sei: "Ik weagje it." Hy nom in peal...
nl.verhalenbank.17739
It fersteurde skatlichten
Wêr't de âlde trambrêge oer de Kompanjonsfeart lei — der rint no in nije dyk by lâns fan Wynjeterp nei Donkerbroek — dêr leit oan 'e rjochterkant in Iyts boskje mei in dobbe der yn. Ik miende, dat it mei de ruilferkaveling bewarre bleaun is. Op âlde kaarten en ek yn 'e Schotanus-atlas stiet op dat plak: Bonifacius Capelle.
Iksels...
nl.verhalenbank.12964
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
DE WITTE JUFFER VAN MONTFELAND
De Witte Juffer kon ook goed zun, aj eur niks ien de wèèg har geleid en aj belèèf en vriendelijk tegen eur wazze. Dat ondervon op een kier een arme keal den as driever met deej bi'j een graove driefjach. Een drif was afgelope. Onze keal har 't kwaod gehad ien 't dichte holt. Zien kleer harren 't duchtig motte könne. Den...
nl.verhalenbank.22526
Het naderend onheil
Boer! Boer! Boer! er is een andere macht dan die
van het goud. Boer! Boer! Boer! zonde is niet
als ze wenkt, met zonneblinkend gelaat, met vlekke-
loos gewaad, maar denkt aan uw zielehiel! " Zóó klonk
de stem in de lucht.
De boer van Muntjezijl wilde niet luisteren. Sinds hij
getrouwd was, dacht hij de kousen vol met goud, die
de...
nl.verhalenbank.42080
Mijn vader as as landarbeider, as boereknecht, zal ik maar zeggen, heb die es in Schinnen gewerkt. En toen was ie nog jong kerel en dus toen was ie nog maar een heel jong broekie en die is in achttien zoveel 1878 geboren. Nou eh, het was nog maar een broekie toen dus het was nog in het jaar achttienhonderd geweest nog. En toen werkte die op een heule...
nl.verhalenbank.69745
