Datasets - ISEBEL

Der ware ers een paar arme menschen, die braaf oppaste en in een klein huisie woonde. Op een goeje nacht droomde hij dat er een schat bij zijn huis begraven lag. Opiens kwam er een stem: "Jan, Jan, je moet grave daar en daar, dan zult ge een schat vinden." De volgende nacht alweer zoo: "Jan, Jan, gij moet opstaan gaan en graven gaan, anders verliest gij...

arme

nl.verhalenbank.9016

To Easterlittens wenne in skuonmakker. Dy droomde kear op kear, dat hy moast nei Amsterdam ta nei dy en dy brêge. Dêr soe syn gelok lizze. Hy tochte: ik moat der mar hinne, al seach hy der bot tsjin oan, hwant it wie in hiele reis foar him en hy hie noch noait yn Amsterdam west. Hy dêr hinne. Doe stie er dêr yn Amsterdam op 'e brêge to sjen. Doe kaem der...

bleekveld

nl.verhalenbank.20618

Het paaltje van Oosterlittens In Oosterlittens woonde een schoenmaker die het niet breed had. Hij werkte hard, zijn vrouw was zuinig, maar het groeiende kindertal dwong hen de tering naar de nering te zetten. Voor de schoenmaker stond echter vast, dat beter tijden zouden aanbreken. Op een morgen zei hij tegen zijn vrouw: "Ik heb vanacht gedroomd dat ik...

afspreken

nl.verhalenbank.9504

Yn Easterlittens wenne in skuonmakker. Hy en syn wyfke hienen it tige krap. Mar hy sei tsjin har: "Ik ha altyd noch in hope." De frou sei: "Lit dy hope mar farre. Wy sitte yn 'e earmoed en wy bliuwe yn 'e earmoed." Mar de skuonmakker joech de hoop net forlern. Op in nacht droomde hy. Doe sei er de oare moarns tsjin syn frou: Ik droomde, der kom in frou...

arm

nl.verhalenbank.27071

Der wenne nêst jierren in skuonmakker yn Easterlittens. Hy en syn wyfke dat wienen twa bijierre minsken. Elke dei wie hy drok oan 't wurk om hakken en soallen ûnder 'e skuon to dwaen. Se hienen in sober bistean, it kom krap om. Sa wìe 't froeger, hè? Mar de skuonmakker sei: "Ik ha altyd noch de hope dat wy 't iens better krije sille." "Lit dy hope mar...

boom

nl.verhalenbank.33244

Brammert en Ellert Tusschen Schoonloo en Zweel bevindt zich een groot veld, daar staan geen huizen op, en wegen loopen er weinig door: hij, die er gaat, moet niet bang zijn voor de eenzaamheid. Eens huisden er twee reuzen, Brammert en Ellert heetten ze. Brammert was zoo groot, dat hij de heele breedte der vlakte vulde, als hij terneer lag: dan rustte...

afgunst

nl.verhalenbank.41757

IJzeren Hamer Tot de Bokkenrijders behoorde ook een zekere Filip Hameker uit Heerlen, die naar het wapen dat hij voerde, een zwaren smidshamer, den bijnaam kreeg van “IJzeren Hamer.” Hameker’s vrouw was twee jaar na hun huwelijk overleden. Zoolang zij leefde, was hij een plichtsgetrouw en voorbeeldig ambachtsman geweest. Doch na haar dood was hij aan den...

aansluiten

nl.verhalenbank.49532

Het is lang geleden,- alhoewel men haar nooit zal vergeten, daar zij het was, die zielen won voor mijnheer den Duivel - dat er in Lettele een heks woonde. Misschien zou men zich haar boos en vijandelijk wezen niet meer hebben herinnerd, als ze een gewone heks was geweest. Zij was er echter een uit duizenden, en mijnheer den Duivel had het geen moeite...

adel

nl.verhalenbank.43330

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur