Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Verborgen schatten:
In Neer woonde indertijd twee oude ongetrouwde mensen, een broer en zijn zuster. Ze hadden in hun leven veel geld opgespaard. Ze brachten dit niet naar de spaarbank, doch bewaarden het in huis. Toen de zuster stierf, moest de man voor zijn werk het huis alleen laten. Hij verborg het geld in de schouw. Later stierf de man, zonder de...
nl.verhalenbank.63730
Te Durgerdam was een pottenwinkel, tevens turfzaak. Daar werden des nachts alle deuren opengesmeten. Men wist niet wat het beteekende. Eindelijk werden de potten en pannen ook van de planken gegooid. Toen werd besloten het huis af te sloopen en toen vond men een kistje met geld. Daarna werd niets meer gehoord. Het geld hebben de menschen met de armen...
nl.verhalenbank.8643
Der wie in greate boerepleats, dêr wie 't net plús yn. It spoeke dêr. De boer prakkesearde der oer om der wei to wenjen. Hy sei tsjin syn arbeider: "Jonge, astû de boel hjir oplosse kinst, krijst in grou stik jild fan my.
De arbeider sei: "Ik sil 't bisykje." Hy gong nei de dûmny ta en frege of dy in nacht mei him weitsje woe yn in keamer fan 'e pleats,...
nl.verhalenbank.19836
Op 'e Like wenne in faem by rike minsken. Dy hienen in kelder, dêr sieten de skatten yn. De faem moest dy kelder skjin hâlde. Doe stiel se dêr op in kear goudguod yn dy kelder.
Ta straf woarde de keldersdoar ticht dien en doe siet se opsluten en koe se goud ite.
Mar doe ha se mei har akkoarte, sy soe wer frij krije as hja de hiele kelder fan binnen mei...
nl.verhalenbank.27894
De aardmannetjes of auwermannetjes, in Noord-Brabant kaboutermannetjes geheten zijn leelijke en mismaakte dwergen, hebbende de grootte van drie span tot die van een vierjarig kind. Zij wonen volgens het bijgeloof in krochten. Dit volkje is listig, vlug en bedreven in allerhande kunsten en bewaart verborgen schatten. Zij bewoonden in onze provincie de...
nl.verhalenbank.13483
Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog.
Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...
nl.verhalenbank.44573
EEN POT VOL GELD.
Het moet te Maastricht in de omgeving van de Minckeleerstraat zijn gebeurd. Daar woonde een schrijnwerker, die zijn werkplaats op zolder had.
Op zekeren keer kreeg hij een werkje, dat in zoo kort mogelijken tijd klaar moest. Hij had wel een leerjongen, maar deze was uit het weeshuis en moest 's avonds altijd om zeven uur binnen zijn. Zoo...
nl.verhalenbank.42884
We hebben een - klingelingeling - schapenbel. Dan ga ik voor aan het pad staan, en dan roep ik des middags: "Over tien minuten is het verschrikkelijke verhaal van de woeste reuzen Ellert en Brammert." Op die manier. En dan verzamelen de mensen. En dan vertellen we een beetje over hoe Schoonoord ontstaan is.
Rond 1854 was hier een hele groep mensen...
nl.verhalenbank.44910
De Schelpengrot op Nienoort
Eens was de schelpengrot op Nienoort een rijke schatkamer, waarin veel goud en zilver was verborgen--vaten waren er vol diamanten en paarlen, in gouden bekers waren topazen, opalen, robijnen, smaragden, in velerlei vorm en kleur dooreen: er lagen braceletten, als schitterende, kronkelende spiralen, en vijf en veertig...
nl.verhalenbank.41788
HET SPOOK IN DE PAN.
Iemand uit Maastricht was op zekeren dag op bezoek geweest bij een familielid in de omstreken van Gulpen of Wijlré. Om zich den weg te verkorten, had hij op den terugweg een smal paadje genomen door een groot bosch en was daarin verdwaald. Het werd al donker en donkerder en hij vond maar geen uitweg. Na héél lang te hebben geloopen...
nl.verhalenbank.42978
Twa kear hurdride
Hiel lang lyn wenne der yn Earnewâld in smid. As ik yn skoalle oer him fertelde, neamde ik him altyd Harke Doedes en dêr sil ik my no ek mar by hâlde. Hy stie good oanskreaun, want hy wie redsum en behelpsum en hy ferstie syn hantwurk út 'e pin. De boeren wienen altyd tige oer him te sprekken. As Harke in hynder op fjouweren besloech,...
nl.verhalenbank.13039
