Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
Show More Danish Keywords
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
Show More German Keywords
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heimildarmaður heyrði eitthvað af huldufólkssögum. Huldufólkstrúin var að deyja út í ungdæmi Kolbeins. Mikið var um álagabletti sem ekki mátti snerta. Oft kom fyrir að menn gerðu eitthvað við þessa bletti og höfðu illt fyrir.
SÁM 88/1501 EF
Álagablettir voru þarna. Brekka er fyrir neðan bæinn og þar er mikið blómahaf. Það mátti ekki slá hana til að nýta af henni heyið en það var einu sinni gert og lánaðist bóndanum ekki búskapurinn um veturinn. Þegar amma heimildarmanns var ung var mikið af álagablettum. Álfar búa í fyrsta klettinum næst Brekku. Heimildarmaður fór aldrei þarna framhjá án...
SÁM 90/2125 EF
Álagaþúfur voru í Bústaðalandi, sem ekki mátti slá. Faðir heimildarmanns sló þær ekki og vildi ekki að það yrði gert. Helga, kona ein úr Reykjavík sem hafði búið á Bústöðum, kom eitt sinn í Bústaði til að sýna heimildarmanni þúfurnar, en hún var orðin svo gömul og langt um liðið að hún mundi varla hvar þær voru. Þegar túnið var sléttað var haldið eftir...
SÁM 86/836 EF
Tveimur húsfreyjum sinnaðist út af veiði í Úlfljótsvatni og önnur lagði það á að hluti aflans yrði að mýflugum. Mýflugan þótti slæm og mikið var af henni og var þessi saga sett fram sem skýring. Mýflugan er því eiginlega silungur í álögum.
SÁM 89/1861 EF
Skjaldfönn og Rauður voru systkini. Skriða féll á túnið hjá Skjaldfönn og vildi hún fá Skjaldfannarálana, en Rauður lét hana ekki hafa þá. Hann lagði álög á að aldrei skyldi étast hey á túninu á Rauðsstöðum. Það var sannleiksorð, kýrnar veiktust af því.
SÁM 84/69 EF
Sagt frá Benedikt Erlendssyni: kona Benedikts rífur hríslu í eldinn og finnst þá sem einhver sitji á herðum sér; Benedikt fremur galdur til að lækna bráðapest; læknar skitupest í fé með tóbaki; Gamla-Bensa rof
SÁM 92/3076 EF
Sjóslysið sem varð þegar verið var að flytja úr Ólafseyjum. Heimildarmaður veit ekki hver lagði þessi álög á né hvers vegna. Þetta var mikill mannsskaði.
SÁM 89/1880 EF
Sögn um Gullkistuna fyrir utan Kjalarnes og Gullkistumýri, klettur rétt utan við fjöruborðið. Gullkistufjara og Gullkistumýri. Þar á að hafa verið gull, veit ekkert um tildrög þess. Þar voru álög að enginn skyldi ná því, því þá myndi brenna Brautarholt. Sagt að menn hafi farið að reyna og sýnst allt í báli, en ekkert brann samt
SÁM 91/2453 EF
Álfhóll í túninu á Bjarteyjarsandi, hann er sleginn en á ekki að grafa í hann eða slétta hann; samtal um álögin á Litlasandi og heimildir um þau og spurt um álög á fleiri stöðum
SÁM 93/3672 EF
Sagnir af álagablettum. Laut var í Norðurvíkurtúninu sem að ekki mátti slá. Hún var einu sinni slegin og þá drapst reiðhestur bóndans. Hóll var í túninu í Þykkvabæ sem var rifinn niður og varð bóndinn mjög veikur eftir það.
SÁM 89/1973 EF
Lítið var um álagabletti. Spurt um furðufiska og skrímsli í Grjótárvatni. Þar í vatninu á að vera öfuguggi. Tveir menn sáu skrímsli í vatninu þegar þeir voru þar við heyvinnu. Heimildarmaður telur þetta hafa verið klakatorfu.
SÁM 89/1975 EF
Álagablettir: þúfur á Selá og álög á Selvatni, þar á ekkert að veiðast og voru álfkonur sem rifust sem lögðu á það; lýst hvar álagaþúfurnar eru og hvers vegna þær voru ekki slegnar; álagablettur í Hvammkoti, niður undir sjó; saga af bónda sem sló blettinn og dreymdi mann sem skammaði hann; daginn eftir var heyið horfið
SÁM 93/3757 EF
Að sögn heimildarmanns voru engir álagablettir á Ketilsstöðum en bænahús var á jörðinni þar sem hún bjó og kirkjugarðurinn var friðaður. Heimildarmaður man ekki eftir álagablettum. Síðasta manneskjan sem var grafin í heimareitinn kom úr Tyrkjaráninu.
SÁM 88/1525 EF
Galdur til að ná ástum stúlku: piltur einn risti galdrastaf á blýplötu og geymdi undir tungurótum, beið síðan eftir stúlkunni í bæjargöngum en stúlkan beindi galdrinum að tíkinni á bænum
SÁM 02/4009 EF
Segir frá uppruna og ætt föður síns, Ásgeirs Sigurðssonar. Hann var fæddur á Stafafelli í Lóni í Austur-Skaftafellssýslu. Segir frá Jóni Jónssyni, afa sínum, presti á Stafafelli og fræðimanni. Hann kom á fót skóla og sat á þingi. Segir frá föðurömmu sinni Ragnheiði Guðmundssdóttur f. 1891 og skólagöngu hennar (elsti kennari á landinu í kringum 1990).
SÁM 10/4219 STV
Herinn fór að byggja og hreyfði eitthvað við álagabrekkunni og byggingar fuku; hvalstöðin hefur svo verið lengur en tíu ár á Litlasandi; kona lagði á Litlasand; samtal um álögin
SÁM 93/3672 EF
Framhald um Sigurjón Ósland og Huldufólkstrú í Sléttuhlíð. Flói á milli Keldnakots og Keldna sleginn. Hleypur undir allar ærnar á Keldum; urðu allar ónýtar. Einnig tengt flóanum; vegalagning yfir flóann. Tryggvi missir helminginn af ánum sínum veturinn næsta. Hugleiðingar um álög.
SÁM 93/3490 EF
Nokkuð var um álagabletti sem að ekki mátti slá. Ekki mátti slá hvamm rétt hjá Á. Þegar heimildarmaður var yngri dreymdi hann að hann færi inn í klettana rétt hjá hvamminum og neytti þar matar og drykkjar hjá huldufólkinu sem þar bjó. Bóndi einn sló þennan blett og varð hann fyrir tjóni á skepnum.
SÁM 89/1750 EF
Vinnukona sem var hjá Þorsteini Mikaelssyni skáldi í Mjóanesi var að kenna dreng að stafa og segir: „Nefndu það nú! Og ekki er það ú!“ Þorsteinn gerði þá vísu (sjá Vísur).
Stöfunin
Otúel Vagnsson var fræg skytta á Vestfjörðum, talið var að hann hafi orðið fyrir einhverjum álögum; kærður fyrir fugladráp í Æðey; af skotfimi Otúels, þáði byssuna, laufann sinn, að launum af varðskipstjóra
SÁM 92/2624 EF
