Datasets - ISEBEL

Toevoegen aan §5II, Aant. 1948, fol. 5b, t.a.v. de heer Hans Veneman: deze „magische techniek” is niet zo onbekend, ook niet „buiten het milieu”. Meyer Sluyser schrijft in zijn „Als de dag van gisteren…”, p. 136: „Had grootmoeder Gitele besloten sleutel en gebedenboek te raadplegen, dan ging ze in een donkere hoek van het vertrek staan. Liefst achter een...

binden

nl.verhalenbank.48572

In de ouwe tijd had je hier in Montfoort een tuindersknecht en die moest voor z'n baas aardkruie. Maar hij wou en hij zou naar de kermis. Toen riep die: Erop of erin! En je ken 't gelove of niet, maar de aarde verspreidde z'n eige vanzelf over 't land.

aarde

nl.verhalenbank.72700

Je had hier in de buurt vroeger een boer en die nam op een dag een nieuwe knecht. Die knecht, die moest gaan aardkruie. Maar wat deed die? 't Was warm weer en.hij nam d'r z'n gemak is van. Hij ging legge slape op 't land. Toen komt die boer om zes uur en die ziet die slapende knecht. Schelden en tekeergaan: ,Je krijgt ontslag". Maar die knecht staat op en...

aarde

nl.verhalenbank.72687

't Is hier in de buurt* ok wel is gebeurd, dat die tonne allemaal stonde te danse. De karn stonde te danse, de boter wou maar niet komme. Die karn was betoverd. Op Giessen-Nieuwkerk had je een toverdokter. Die kwam d'r bij, zette z'n pet af, raakte de karn an, hokus-pokus en 't was over. Ze hadden 'm gehaald met de tilbury. Ze zitte nog zo'n beetje te...

aanraken

nl.verhalenbank.51022

Der wie in snikkefearder, dat wie Hindrik Haukes, dy hie syn snikke krekt nij opfervje litten. De snikke lei foar de wâl, en hy waerd net brûkt. Mar it eigenaerdige wie, dat der hyltyd opnij skrammen opkamen. Dat koe neffens Hindrik Haukes allinne mar komme as er troch de slûs farde en dêr oanskaefde. Hindrik Haukes woe witte hoe't it kaem en paste op. Hy...

berg

nl.verhalenbank.20791

Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort. Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite." Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...

aankleden

nl.verhalenbank.11541

Heksn kun man ook leern. Was n keerl dichte bie de grenze, die dat doen kon. Zo wazzen er twei jonges, die dat ook van hum leerden. Toen ze t konden, wilden ze naar zien wienkelder toe. Nou hadden ze leerd, dat ze dan zeggen moestn: “Over bos en stroek.” Ze vergistn zuk en zeden: “Deur bos en stroek”. En toen begunden ze te loopn; deur de bossen, dat heur...

bos

nl.verhalenbank.44439

Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se. Hij het al jaren wei west. Ons moeke was weduwvrouw. Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een. "Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....

nl.verhalenbank.23967

NEDERLANDEN Goes, den 17 Februarij. Het volgende, door ieder weldenken en verlicht mensch te beklagen voorval, heeft, gisteren, in de gemeente van 's Heerenhoek circa 3 uren van deze stad, plaats gehad; de vrouw van Pieter Oranje, kleermaker in voornoemde gemeente, sints een geruimen tijd aan cateleptische toevallen onderhevig, waardoor zij vruchteloos...

aardenpot

nl.verhalenbank.48813

6.3. Mierloo en Lierop, 1595 Een waar monsterproces. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer zou betooverd hebben door hem peren te geven, en een kind door het te liefkozen. Vijf-en-twintig jaren geleden – zoo bekende de ongelukkige – had zij een leugen bevestigd met de woorden: dat zij den duivel lijf en ziel overgaf; sedert had hij haar...

afkopen

nl.verhalenbank.44466

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur