Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
Show More Danish Keywords
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
Show More German Keywords
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet.
De dûmny fan Warten woe 't net leauwe.
Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
nl.verhalenbank.20398
Wind laten draaien
't Gistelijk kos de weend laote draoie. Das nog geburt toen de vrije hoef aafgebraand is. Da waor 'n gote boerderij, niet zo ver van hier (Heuvelstraat). Daor was de kapelaon ok, die liet de weend draoie. Daor he 'k zelluf bij gestaon. Hij din da deur vrimde woorde uit te spreke. Da kan toch wel haost zestug jaor geleje zèn. Huis en...
nl.verhalenbank.41561
Der wie us in skipper, dy bistelde in skip by in hellingbaes yn Smilde. Hy woe 't sa en sa ha. De hellingbaes sei: "Dat wurdt in nuver skip, as jo dat sa ha wolle. Ik kin 't fansels wol meitsje, mar it jowt grif gjin reklame oan 'e saek."
Mar de skipper woe 't net oars ha. Sadwaende gong it karwei oan. Doe't it skip klear wie, liet er op it wetterfet...
nl.verhalenbank.21848
Op 'e Geasten to Aldegea wenne in húshâlding. Ien fan 'e bern - Jurjen - wie hiel faek siik. Hy hie 't by setten. Dat bigong de heit to forfelen, hwant hy tochte, dat der kweade machten yn 't spul wienen. Op in nacht krige Jurjen it wer slim topakken.
Doe gong de heit nei bûten ta. De heafoarke nom er mei. Doe seach er, dat der mear as hûndert katten op...
nl.verhalenbank.12476
De betoverde karn, ja, dat was bij een boer* daar diende m'n moeder. "Ik zal dat kreng wel krijge!", zee die boer. Hij nam een geweer, een dubbeltie d'r op en in de karn geschote. Bij een ander beurde ok zo iets. Die nam een gloeiende pook en die heb die in de karn gestoke. Maar diegene, die 'm betoverd had, die kreeg brandwonde.
nl.verhalenbank.70153
Op 'e Leijen wie ien oan 't riden. Doe hearde hy in lûd út in wek wei kommen. "De tijd is verschenen, de man is er niet." woarde der sein. Even letter kom der ien oan riden op redens. Dy ried lyk op it wek ta en is fordronken.
nl.verhalenbank.20073
Yn 'e Hamster Pein wenne in boer dy ried by winter op 'e Wide Pet op redens. Doe hearde er dêr út in wek in stim weikommen: De tijd is verschenen, de man is er niet. Gauachtich dêrnei kaem der in man oanriden dy't yn dat wek ried.
nl.verhalenbank.17546
(âld skippersteltsje)
Sipke wie in tûke streuper. Se koenen him noait pakke. Twa plysjes pasten op him. Op in joun wie dat wer it gefal. Sy sieten achter de boskjes en tochten: "Nou sil er wol streupe." En ja, hear, dêr wie Sipke.
Hy hie de segen útset en wer ynlutsen. Dêr kom in moai soad fisk út.
Sipke wie tige froom en wûnderbêst to sprekken. Hy sei:...
nl.verhalenbank.21744
Yn Surhústerfean wenne froeger plysje de Vries. Dêr wienen se allegearre bang foar. Hy plichte to sizzen: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op Surhuisterveen."
Imke de Jong wie dêr us in kear. Dy sûpte him sa dronken dat plysje de Vries pakte him en brocht him yn 't hounegat, wylst er sei: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op...
nl.verhalenbank.22058
Ruerd van der Veen koe mear as sljochthinne. Hy en syn wiif soenen us jounpraters ha, mar dêr gong in heftigen rûzje oan foarôf. As Ruerd lulk wie, die er it raer. Dan wie der gjin hûs mei him to hâlden en sloech er alles koart en klien. Sa hied er ditkear alle théguod oan diggels slein.
It stie der slim foar. It wiif skriemde, hwant der wie net in reauke...
nl.verhalenbank.16907
Ik hie in kammeraetske, dat wie Minke. Op in kear wie ik by Minke en dy yn 'e hûs, doe sei Minke: "Wolst ek ris hwat sjen?" Doe krigen har bruorren in toverboek. Dêr bigongen se yn to lêzen en doe kamen der allegear swarte roeken ta de hurddobbe út. De hiele keamer rekke fol. Sy fladderen dêr mar om. Ik waerd deabinaud.
Doe lêsden se itselde achterút en...
nl.verhalenbank.36552
Us heit en Marten soenen togearre to meanen. Sy dienen wol faek dingen togearre. Us heit hie de hannen fol warten.
"Wolst dy warten ek fan 'e hannen ha", frege Ale.
"Jawol", sei heit.
Doe struts sy der mei de hân oer en se sei der hwat by.
"Waskje se nou mar yn 't wetter fan 'e Westersanding", sei se. Dat hat heit dien en in pear dagen letter wied er de...
nl.verhalenbank.15604
Us heit tsjinne by de boer. Der wie yn dat plak in feart mei in brêge der oer. Op in kear doe stie der in protte folk by dy brêge. Heit wie der ek by. Doe hearden se in stem út it wetter wei: "De tijd is der al, maar de man is der niet." Dat woarde in pear kearen achter elkoar sein. Mar der wie neat to sjen.
Doe kom der in seas oan riden mei in hynder der...
nl.verhalenbank.20091
De Popke-poel yn 'e Boelensloane is tige djip. Sy ha dêr froeger de klyn út helle. By 't winter hurdrieden wy dêr wol op. Sy ha der us in stem heard. De tijd is er en de man is er niet. Der moest ien forsûpe. Even leter forsûpte dêr ien.
nl.verhalenbank.24230
Woe men in wikseldaelder ha, dan moest men trije kear mei in swarte kat yn in sek om it tsjerkhôf hinne rinne. Alle trije kearen moest men sizze: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?"
De trêdde kear woarde de kat jin ôfnaem en krige men der in wikseldaelder foar. Mar dan wie men oan 'e dûvel forkocht.
Edzer Sint, seinen se, hie 'n wikseldaelder.
nl.verhalenbank.19990
Der stienen op in moarne bitiid us trije man oan 'e kant fan 't wetter. Doe hearden se in stem: "De tijd is verschenen, de man is er niet." Doe is dêr dyselde deis ien forsûpt. Hwer't it gebeurde, wyt ik net mear.
nl.verhalenbank.20255
127.
Van den Bosch was reeds in zijn tijd een legendarische figuur, een man, even uitzonderlijk als pastoor Osse.
...
128.
Natuurlijk was lang niet iedereen bevriend met deze krachtfiguur, die de wind er danig onder had bij de dronkaards, vechtersbazen en 'paasbokken' (hiermee werden, minder christelijk, degenen betiteld, die hun kerkelijke plichten in...
nl.verhalenbank.128221
Ik hie us warten op 'e hân, doe gong ik dear mei nei Willem Pyk. Dy gong der mei de hân oer hinne en mûlke der hwat by. "Hwat seit Willem dear?" frege ik. "Dat mei 'k dy net fortelle", sei Willem. In pear dagen letter wienen de warten fuort.
nl.verhalenbank.15665
In Terhel kwam een jonge vrouw te wonen met haar man. Het woonde daar erg eenzaam, helemaal op de ruimte. Die jonge vrouw voelde zich daar niet thuis. Ze kon er maar niet aan wennen. Het bleef maar verkeerd van binnen. Maar toen vond ze op een keer een scherf op het erf. Daar stond op te lezen: Mens, wees tevreden met uw lot. Dat beschouwde ze als een...
nl.verhalenbank.31260
127.
...
Van den Bosch was reeds in zijn tijd een legendarische figuur, een man, even uitzonderlijk als pastoor Osse.
Zo moet de Denekamper zieleherder eens een brand hebben bezworen:
Juist toen hij bij een brandend huis kwam wilden de ouders de kinderen uit bed halen. Maar de pastoor zei: 'Laat de kinderen maar slapen, het vuur gaat weer liggen'. En...
nl.verhalenbank.128220
