610 results
Sagnir úr Flóa. Stór hóll var við Loftsstaði og Grænshólar. Sumir töldu að huldufólk byggi þar. Einhverjir álagablettir voru til sem að ekki mátti slá. Hóll var í Gaulverjabæ sem að ekki mátti slá, ef það var gert drapst besta kýrin. Eitt sinn var það gert og þetta gekk eftir.
Frásögn frá Vaðli á Barðaströnd. Fólkið þar fann að búið var að mjólka eina kúna og setti húsbóndinn hespu fyrir fjósið. Kona kom til húsmóðurinnar og sagði að illa hefði verið gert að loka fyrir sér fjósinu en hún gaf henni silkiklút fyrir mjólkina.
SÁM 90/2143 EF
Minnst aftur á álög á Hrútey. Beinteinn Vigfússon niðursetningur á Úlfljótsvatni var að slá í Hrútey og húsbóndinn bannaði honum að slá toppinn.
Þorleifur föðurbróðir heimildarmanns sá margt og vissi. Heimildarmaður hefur ekki heyrt um álagabletti. Hún heyrði talaði um drauga. Þorleifur sá Hörglandsmóra á undan þeim sem hann fylgdi og sagði fyrir um gestakomur.
Rætt um álagabletti; sagt frá bænum Elliða í Staðarsveit, á honum voru álög svo kona mátti ekki búa þar lengur en ákveðinn tíma, annars myndi hún látast af barnsförum, þetta mun hafa gengið eftir í þrígang. Sagt frá ábúendum í Elliða.
SÁM 93/3823 EF
Álög á Tröllatjörn í Múlalandi. Tjörnin er falleg og nokkuð löng. Fyrir löngu síðan var mikil veiði þar, en svo fór gamall maður að veiða þar frá Geithellum og veiddi vel af silungi. Þá kom ófreskja upp úr tjörninni og sagði að það myndi aldrei veiðast meira í henni.
SÁM 85/235 EF
Heimildarmaður segir að mikil hræðsla hafi verið við Jón Kjósarlang. Heimildarmaður sá hann þó aldrei, hann var flakkari. Stefán Halldórsson (Helgason) varð fyrir álögum frá huldukonu. Hún lagði á hann að vera flakkari. Hann var skynsamur og hagmæltur. Hann borðaði oft hráan mat og var ekki húsum hæfur sökum sóðaskapar.
Gamansaga um smala sem hræddist þokuna. Einnig er spurt um álagabletti en heimildarmaður kannast ekki við neina slíka í Seyðisfirðinum. Hún hefur samt heyrt um álfafólk og fólk sem þóttist sjá það
SÁM 90/2306 EF
Kátt var á Hjalla krökkunum hjá, en krummi var í felum glugganum á, krummi var í felum, en krunkaði þó, kunni hann að segja meira en nóg, kunni hann að segja, en hver skildi hann?[...] ATH: Þulan er mun lengri
Álfahvammur á Hvalsá í Kollafirði. Á honum áttu að vera álög og ekki mátti slá hann. Hann var einu sinni sleginn þrátt fyrir álögin og hross hrapaði nálægt staðnum sem að var sleginn.
Heimildarmaður segir enga álagabletti hafa verið í túni Geitavíkur. Lækur var í landi Geitavíkur sem hét Stekklækur. Þar hjá var Stekkjartóft og þar hjá var eins og gamalt garðlag. Fóstri heimildarmanns sagði að þar hafi búið einsetukona og bær hennar heitið Steitu- eða Steytustaðir, jafnvel Streitustaðir.
Spurt um álagabletti. Á Torfastöðum var hólmi úti í Álftavatni sem að kallaðist Arnarhólmi. Þar var bannað að slá. Það var gert og urðu þeir sem það gerðu fyrir ýmsum óhöppum. Gamla-Sel, þar var bannað að höggva skóg. Heimildarmaður veit ekki hver lagði þessi álög á og hversvegna.
SÁM 90/2123 EF
Álög voru á veiði í Múlavatni. Það átti að hafa dáið allt fólkið á Kaldrana vegna þess að það borðaði silung úr vatninu. Það átti að hafa verið öfuguggar. Einn niðursetningur vildi ekki borða fiskinn og komst því lífs af. Vísa var til um þetta: Liggur lífs andvana
Spurt um álagabletti í Gilsárteigi. Steinn er í Grásteinsholti. Hann er þó ekki mjög stór. Heimildarmaður velti þessum steini einu sinni og dreymdi draum í því sambandi. Heimildarmaður vill ekki segja hver draumurinn var en upp frá því bað heimildarmaður um að steininn yrði látinn vera óhreyfður.
Feðgar finna fjársjóð, þótt að sonurinn fyndi féð þá tók faðirinn mesta allt af því, um nóttina dreymir hann að til sín komi maður sem leggur þau álög á hann að hann muni alltaf fylgja bóndanum og hans fólki þar sem hann fór ill með peningana.
Spurt um ýmislegt og sagt frá fólki frá Reykjum sem drukknaði í á, engir nykrar, en minnist á stórfisk sem kom upp í Hvítá í Borgarfirði; hefur heyrt um álagabletti en tiltekur engan
Álagablettur var við Víkurtorfu sem ekki mátti slá. Bóndi sló þessa laut og hann missti margar skepnur árið eftir en það var eitt harðasta vor sem að menn muna eftir, vorið 1906. Hamarinn á Hamri mátti ekki hreyfa. Ekki endilega vegna álaga heldur vegna þess að hann var fallegur og mikil náttúruperla.
SÁM 90/2163 EF
Sagt frá á álögum á Steinum (nú Sléttaleiti) við Steinasand og álagablett í Borgarlandi; vísur um þetta eftir síðasta ábúandann, Ingimund Þorsteinsson: Enginn í Steinum auki kofa
SÁM 85/369 EF
Kent u verhalen van mensen, dieren of voorwerpen die bezeten zijn (waren)? Wat doet men hiertegen? Kent men duiveluitdrijving? Zo ja, wat gebeurt er, worden er bepaalde woorden / zinnen opgezegd? Ja, kwakzalverijmiddelen, spinnewebben op het hoofd leggen, aderlaten enz. Soms gebeurde het ritueel volgens een bezweringsformule.
nl.verhalenbank.45529
De frou fan Kees Alma kin knoffelbânlizze as ien syn foet forknoffele hat. Har mem koe 't ek. Hja seit der in spreuk by op.
nl.verhalenbank.32638
763