Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren:
Van mijn betovergrootvader werd verteld, dat hij jager was. Op een avond ging hij met zijn geweer huiswaarts. In de buurt van het “Heiblumke”, een huis in de Laaghei, hoorde hij geraas en gesnuif in de struiken langs de weg. Hij schrikte, doch kon niets zien, greep zijn geweer, en vroeg luid: “Ben je van God, spreek dan. Ben je van de duivel,...
nl.verhalenbank.69367
DE KLOK IN DEN ,,BREULKUIL" TE BEEGDEN.
In den tijd toen de duivel nog macht had over ongedoopte dingen, werd er in een dorp bij Beegden de klok ,,te vroeg" geluid. Dadelijk vloog de duivel ,,brullend" aan door de lucht, haalde de klok uit den toren en wierp ze in den moerassigen poel, die staat in het lage weiland langs den weg van het kasteel Horn naar...
nl.verhalenbank.42783
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet.
De dûmny fan Warten woe 't net leauwe.
Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
nl.verhalenbank.20398
Op 'e Leijen wie ien oan 't riden. Doe hearde hy in lûd út in wek wei kommen. "De tijd is verschenen, de man is er niet." woarde der sein. Even letter kom der ien oan riden op redens. Dy ried lyk op it wek ta en is fordronken.
nl.verhalenbank.20073
Us heit tsjinne by de boer. Der wie yn dat plak in feart mei in brêge der oer. Op in kear doe stie der in protte folk by dy brêge. Heit wie der ek by. Doe hearden se in stem út it wetter wei: "De tijd is der al, maar de man is der niet." Dat woarde in pear kearen achter elkoar sein. Mar der wie neat to sjen.
Doe kom der in seas oan riden mei in hynder der...
nl.verhalenbank.20091
De Popke-poel yn 'e Boelensloane is tige djip. Sy ha dêr froeger de klyn út helle. By 't winter hurdrieden wy dêr wol op. Sy ha der us in stem heard. De tijd is er en de man is er niet. Der moest ien forsûpe. Even leter forsûpte dêr ien.
nl.verhalenbank.24230
Der stienen op in moarne bitiid us trije man oan 'e kant fan 't wetter. Doe hearden se in stem: "De tijd is verschenen, de man is er niet." Doe is dêr dyselde deis ien forsûpt. Hwer't it gebeurde, wyt ik net mear.
nl.verhalenbank.20255
Op 'e Burgumermar is it gebeurd dat in reedrider by 't winter, doe't er by in wek lâns ried, in stem hearde: "De tijd is verschenen, maar de man is der nog niet." Krekt letter ried der doe ien yn it wek en is dêr fordronken.
nl.verhalenbank.19843
Der stienen us guon by de âlde feart (= de Feanster feart, dy't fan Surhústerfean nei 't prinses Margriet-kan. giet), flak by de Harkema. Doe hearden se in stem. Dy kom út it wetter:
"De tiid is der wòl, de man is der net."
Fuort dêrnei kom der in man oanriden op 't hynder. Dy ried pardoes yn 'e feart en is fordronken.
nl.verhalenbank.22237
Wy wienen matteflechters. As fanke moest ik in kear in matte flechtsje foar hiel âlde minsken yn Feanwâldsterwâl. Doe fortelde dat âlde minske my it folgjende:
Ik wie in jongfaem, de âldste fan fiif bern.
Heit en mem en de fjouwer oare bern dy gongen op in snein mei in boatsje nei de Falom. Achter Feanwâlden yn 'e Blauwe klyndobbe binne se alle seis...
nl.verhalenbank.21911
Yn Eastemar wenne in beurtskipper. Dy moest freeds altyd nei Ljouwert ta. Dan farde hy oer de Burgumer mar. Doe fortelde hy us in kear yn 'e skearwinkel to Eastemar, dat hy hie, doe't er midden op 'e Mar wie, in stim heard, dy kom út it wetter wei: "De plaats is er, maar de man is er niet."
De skearbaes sei, dat woed er èk wol us hearre. De freeds dêr op...
nl.verhalenbank.22757
