Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
16 results
Dutch Keywords: moord dood
De meid van Kasteel Halsaf Babberich Gelderland “Op een koude winteravond was de dienstmeid alleen in het kasteel aanwezig. Een groep van vijf rovers klopt aan en vraagt binnengelaten te worden. De meid zegt dat niet te kunnen doen, maar stelt voor de rovers één voor één door een opening aan de zijkant van het kasteel binnen te laten. Zo gezegd, zo...
nl.verhalenbank.69599
Der kommen us op in kear twa mannen by in boer. Dy hienen in greate koer by har, dêr wie in sek oerhinne. Sy fregen de boer of dy koer dêr wol in nacht by him yn 't achterhûs stean mocht. De oare moarns dan soenen se him wer helje. Dat wie de boer goed en de beide mannen setten de koer yn 't achterhûs del. Mar doe seach de boer dat der hwat yn dy koer...
nl.verhalenbank.24176
Ellert en Brammert wienen twa reuzen. Dy wennen yn Drinte op 'e heide. It wienen rovers. Op in kear gong Ellert der op út. Doe seach er in fanke, dy nom er stikem mei. Dat fanke moest dêr alle wurk by dy rovers dwaen. Op in kear sei Ellert tsjin har: "Dû mast my skeare." En doe joech er har it skearmes yn hannen. Mar doe snijde it fanke him gau de strôtte...
nl.verhalenbank.26330
Hoe't de namme Spekloane ûntstien is: It wie froeger Stekloane, en dy loane is sà oan syn namme kom: Der wie us in skearsliper dy gong mei syn skearsliperskroade de kant nei Rottefalle út. Hy soe yn Rottefalle oernachtsje. 't Wie al donker. Hy wie omtrint oan 'e ein fan 'e Langewyk ta, doe woarde er oanfallen troch twa rovers, dy woenen him fan syn jild...
nl.verhalenbank.21432
Een vertelseltien van Eldert en Brandert op 't Eldertsveld Veur hoenderd jaoren woenden doar en vaoder en zien zeun, twie lilleke kêrels. Ze weunden in en hol oender de grond, en hadden en touw espannen dwars euver de weg; as her dan en mensch verbiej kwam dan schelde er en belle in hun hol; dan gingen ze nao buten en maokten zie ze dood en heurluu zulver...
nl.verhalenbank.13097
Achter Ljouwert hat men it Barra-hûs. Us heit fortelde, 't gebeurde dêr ris op in joun mei min waer dat der op 'e bûtendoar kloppe woarde. Doe't de boer dêr hinne gong stie dêr in frommes. Mar 't wie in rover. Mar dat wist de boer net. Dat frommes woe der graech yn en de boer liet har yn 'e keamer komme. Dêr gong se by 't fjûr sitten by de oare minsken....
nl.verhalenbank.29405
It Barra-hûs is in boereplaets, net sa hiel fier fan Ljouwert ôf. Op in kear wie de boer útfanhûs. De feint hie dêr al jierren wenne. Dy soe salang op it hûs passe. Hy hie in gewear fan 'e boer mei kûgels, dy mocht er brûke yn gefal fan gefaer. Doe kom dêr in frommes. 't Wie in kuorkerinster en de feint joech har in pantsjefol thé yn 'e hûs. Even letter...
nl.verhalenbank.27208
't Wie op in jountiid op in boerespul. 't Wie min waer en 't reinde dat it spielde. Doe kom der in frommes by de doar, dy woe dêr graech sliepe. Sy koe ûnmooglik fierder mei sok waer. Dat wie goed. Mar doe't se in skoftsje yn 'e hûs sitten hie, stie de boer it net rjocht. Hy tocht: dit kin wolris in manspersoan wêze. Doe smiet er har in apel ta. En dy...
nl.verhalenbank.23563
Moordaanslag op de sekkere Vroeger moest de gemeentesekretaris elk jaar de pacht van de gemeentelijke hoeven gaan ontvangen. Ook die van Oelegem. Gewoonlijk kon hij dat in een dag klaarspelen. Vandaag had hij veel oponthoud gehad. Het werd snel donker. Hij moest dus maar in een van de volgende hoeven om slapens vragen. De hoeve lag verlaten en donker,...
nl.verhalenbank.19287
Van Eldert en Brandert. En nu zal ik je een vertelseltje vertellen dat echt gebeurd is, want de bewijzen zijn er nog van te zien; zooals je straks hooren zult. Op de plaats die nu het Eldertsveld heet woonden voor honderden jaren een vader en zijn zoon, die Brandert en Eldert heetten. Ze woonden in een hol onder den grond en het waren griezelige kerels,...
nl.verhalenbank.34975
Der wie ris in fékoopman, dy kaem op in freed-to-joun fan Ljouwert. Hy hie kij forkocht en hy hie gâns in knoarre jild by him. Hy roan de Godloas Singel del. Doe seach er guon oankommen, twa man. Hy tocht: Duvel, ik mei wol hwat foarsichtich wêze. Miskien is 't dy mannen om myn jild bigoun. Doe lei dêr in omkearde skou oan 'e kant yn 'e berm. Dêr krûpte...
nl.verhalenbank.30513
Even bisuden Ljouwert stiet in greate plaets, dat is it Barrahûs. Dêr stiet it beeld fan in soldaet op it hiem. In keardel fortelde my us hoe't dy dêr kom is. Op in joun hie der in soldaet by de boer oankloppe, dy frege om ûnderdak foar de nacht. Dat hie de boer goed foun. In skoft letter hienen der nòch twa frege om ûnderdak, dat wienen in man en in...
nl.verhalenbank.27041
Andere dooden, die weerkeeren De weg van Meijl op Seven is de weg van kronkelingen, ellende en dood. Als ge dien weg overmoet, voorzie u dan van kruis en rozenkrans. Want daar waart de schim rond van den Dolenden Ridder. Op klare dagen en heldere nachten zult ge hem niet zien. Maar als in sombere nachten de mist strijkt over het Peelvlak, of als des...
nl.verhalenbank.40841
Tsjerk Wetterrot hat hjir froeger yn in hoale wenne. Dêr lei strie yn en der stie in bank yn. Tsjerk libbe fan stellen en roven. Hy troude mei Lisk. Sy hienen it goed. Der wie in tonne mei fleis, in protte jirpels en sy hienen sinten genôch. Dat hie Tsjerk allegear roofd. Hy gong der faek mei syn broer op út to roven. Op in kear siet de nachtwacht him op...
nl.verhalenbank.17033
We hebben een - klingelingeling - schapenbel. Dan ga ik voor aan het pad staan, en dan roep ik des middags: "Over tien minuten is het verschrikkelijke verhaal van de woeste reuzen Ellert en Brammert." Op die manier. En dan verzamelen de mensen. En dan vertellen we een beetje over hoe Schoonoord ontstaan is. Rond 1854 was hier een hele groep mensen...
nl.verhalenbank.44910
ELLERT EN BRAMMERT Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
17