1,463 results
DE WILDSTROOPER VAN ENZEBROEK. (Neeritter). De burchtheer van Enzebroek had een jachtopziener, die het uitgestrekte jachtveld van zijn heer moest beschermen tegen de vele loerjagers uit de buurt. Op een van zijn dagelijksche ronden betrapte deze opziener een berucht strooper. Deze scheen echter niet vervaard en stapte met zijn jachtroer rechstreeks en...
nl.verhalenbank.42985
Andere dooden, die weerkeeren De weg van Meijl op Seven is de weg van kronkelingen, ellende en dood. Als ge dien weg overmoet, voorzie u dan van kruis en rozenkrans. Want daar waart de schim rond van den Dolenden Ridder. Op klare dagen en heldere nachten zult ge hem niet zien. Maar als in sombere nachten de mist strijkt over het Peelvlak, of als des...
nl.verhalenbank.40841
JACO "Akkoord, Sjakoo was een moordenaar, een huisbreker, een dief, maar... hij had een rechtvaardig, edel hart. Hij was allemachtig best voor armoeiege mense en mijn overgrootvader zaliger — vertelde iemand meer dan een eeuw geleden — heit me dikkels verteld dat ie van z'n vader had gehoord, die 'm gekeune heit, dat Sjakoo zo gezeid een edelaardig mens...
nl.verhalenbank.13354
Anders Post boede i et sted lige vesten Kjærshoved, og han var slem til at stjæle. En gang var han til Gjelleruplund marked og kommer til at stå bagved et par mænd, der lige havde fået handlet og skulde ind og have lidkjøb. Så skulde manden til at betale studen, han havde kjøbt, men da står Anders Post bag ved og snapper en femdalerseddel fra ham. De...
da.etk.JAT_05_0_00447
Der boede en mand der ovre osten for Volsted, de kaldte Simon, og han havde en søster, der var gift med Bitte-Fanden. Han boede i Stenild og gik og gjorde klokker rene. Så får Simon besøg en nat af tre folk, og de kom ikke for det bedste, for sagen var, at Simon havde en sølvkande og måske nogle penge også. De binder mand og kone og to drenge, og så tog...
da.etk.JAH_05_0_00365
I November 1894 hørte jeg en Aften noget komme gående med faste hårde Skridt over Gulvet i Dagligstuen og hen imod mit Skrivebord. Der lød en 5, 6 Skridt, og jeg tykte, det kom fra Forstuen eller Fremmedstuen. Da jeg netop havde mange Penge liggende, blev jeg angst for, at det var Røvere. Jeg snappede Overdynen, sprang op, holdt den foran mig og løb hen...
da.etk.DSnr_02_H_00165
Greta van Limburg Hertog Otsen van Limburg ging eens op jacht. Zijn dochter Greta vergezelde hem. Na het uitrijden van den stoet bemerkte de hertogin pas, dat het kind met haar vader mee was. Hierover bedroefde zij zich, want zij had een voorgevoel, dat het meisje een ongeluk bedreigde. De hertog jaagde in het bosch. Opeens zag hij een mooi forsch hert,...
nl.verhalenbank.49524
Een der aanzienlijkste kasteelen, op welke weleer de heerlijkheid Herwijnen roem mogt dragen, heette - ik weet niet om welke oorzaak – de Engelenburg. Van dit kasteel, hetwelk sinds eenige jaren geheel werd gesloopt, zoodat er indien ik mij niet bedrieg, geen overblijfsel meer van gevonden wordt, heb ik in mijne jeugd nog een oud en zeer vervallen...
nl.verhalenbank.50842
jongedame: Hier is ok wa eerder nen man west noar Witbreuk vroagn. E: n Grootn Kristen, nen grootn keerl. J: met nen board. E: dan is t nen aandern west. J: Dat is a n paar joar, n paar joar, no ja, twee joar of zoa. Wit: en dee hoondn begonn te bietn en dat means keann .. t was natuurlik, ik keann t wa, mer ik nich zegn, derstek dat is t, zoavöl kon zik...
nl.verhalenbank.128606
Ik haw in swager yn Eastemar wenjen hawn, dy is letter nei Amerika ta gong. Dat wie Jan Klomp. Hy wenne oan 'e Langeastloane. Hy fortelde my us: In boer fan Eastemar moest us nei Ljouwert ta om jild op to heljen. Der wienen guon dy wisten dêrfan en dêr wienen twa man by, dy loerden op him. Dy roannen him de jouns tomjitte. Sy wienen oan Swarteweisein ta....
nl.verhalenbank.23686
Der wie us in hottentot. (In hottentot is in lyts keardeltsje, dat ûnder tsjinst is), dy koe de reis net mear dwaen nei Ljouwert ta. 't Wie al let op 'e joun, dat hy tochte, doe't er oan it Barrahûs ta wie: Hjir klopje ik oan. De boer sei: Jo kinne hjir fannacht wol bliuwe. Doe't se in skoft byelkoar sitten hienen, woarde der wer kloppe. Doe liet de boer...
nl.verhalenbank.16953
Ik wie yn Grinslân - ik wie noch jong en gong by de boeren lâns om wurk. Ik kom to Loppersum by in boer. De boer sei: "Ik ha wol wurk foar dy. Ik mat in skiepmelkersjonkje brûke." Sa bilânne ik dêr by dy boer. Doe kom dêr in frommes by de doar, dy frege of se dêr sliepe mocht. Sy hie lang hier en rokken oan. De boer liet har der yn en de jouns nei iten...
nl.verhalenbank.27781
Der wie in dûmny, dy syn pasterije stie hwat iensum. Dêrom hied er in grouwe houn op it hiem. Op in joune let kom der in âld mantsje by de doar. Dy frege ûnderdak. De dûmny en de frou, dat wienen goeije minsken, dat dat wegeren se 't âld mantsje net. Hy krige dêr in stik iten en kofje derby en doe't it bêdgongerstiid wie, wiisde dûmny him in sliepkeamer...
nl.verhalenbank.16924
Tsjerk Wetterrot hat hjir froeger yn in hoale wenne. Dêr lei strie yn en der stie in bank yn. Tsjerk libbe fan stellen en roven. Hy troude mei Lisk. Sy hienen it goed. Der wie in tonne mei fleis, in protte jirpels en sy hienen sinten genôch. Dat hie Tsjerk allegear roofd. Hy gong der faek mei syn broer op út to roven. Op in kear siet de nachtwacht him op...
nl.verhalenbank.17033
Ja (aldus de heer D. Schuurman), van de vrije kunst weet ik ook nog wel een moppie. In den buurt van Nieuwendam was vroeger jaren een roover, die ze maar niet te pakken konden krijgen. Op lest hoorden ze dat ie in een herberg te Nieuwendam was, en de burgemeester gong er met een stuk of wat dienders op af. De roover had net een bittertje besteld en zat...
nl.verhalenbank.9177
Der wie in boerinne, dy har man wie stoarn. Hy wie dy deis op 't hôf kom en hja woe graech selskip ha dy nachts, hwant hja fielde har net feilich allinne. Dêrom frege se de feint of dy dêr dy nachts bliuwe woe. Mar de feint woe net. Hy woe fuort, al hoe't de frou ek oandrong. Doe't se in skoftsje allinne sitten hie, kamen der twa man by de doar. Dy fregen...
nl.verhalenbank.19969
Froeger wie sterke Hearke ek stille plysje. Der moesten wolris sinten fan Surhústerfean ôfhelle wurde en dy woarden dan yn in sek nei Ljouwert ta brocht op 'e bank. Sokke putsjes moest Hearke altyd opknappe, omt er sa sterk wie en net bang. En hy wie in earlik en fortroud man. Hy moest dan al hielendal nei Ljouwert ta rinne. Op in kear moete er ûnderweis...
nl.verhalenbank.28752
Op Healburd wenne in boerinne mei har soan. Dêr wie ek in faem, dy hiet fan Tiets. Op in nacht woarde dêr ynbrutsen. It wienen de biruchte swartmakkers fan Burgumerheide. Brouwer hieten se. Abe Brouwer is noch út dat laech. Sy wienen al yn 'e hûs. De soan wist noch krekt tusken de fekken yn 't hea wei to krûpen. De boerinne bounen se oan in stoel fêst....
nl.verhalenbank.23610
Der wie ris in doomny dy wenne mei syn húshâldster yn in doarp. De pasterije stie hwat achterôf. Op in joun kom dêr in man by de doar, dy frege of er dêr dy nachts ek sliepe koe. En hy woe ek graech hwat to iten ha. De doomny wie in guodlik man. De fremde man mocht der yn komme en der woarde him iten en drinken foarset. Dat smakke him lekker. Hja praetten...
nl.verhalenbank.36033
Op it Barrahûs, tichte by Ljouwert wenne froeger in boerehûshâlding. De lju soenen krekt op bêd, doe kommen der noch twa by de doar, in man en in frou, dy woenen dêr graech nachtforbliuw ha. Sy waerden ynlitten. Dêr wie noch ien, dat wie in soldaet op 't hynder, dy hie al earder op 'e joun frege om ynkertiering. Dy soldaet dy fortroude 't saekje net. Hy...
nl.verhalenbank.23038
2612