Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oan 'e Tillewei spoeke froeger altyd in greate houn mei swart, krold hier. Lefort neamden se him. It doogde net mei dy houn. Alle minsken wienen der bang foar.
nl.verhalenbank.20043
Heit gong nei de fabryk to Feanwâlden ta to stampen yn 't sûkerijfabryk. Syn murdehoun naem er altyd mei. Op in moarn bitiid brocht de houn him twa murden, dat wie op in sydpaedtsje. Doe kaem heit wer op 'e wei, doe tocht er: "Hwat is dit?" De houn doarst der net troch. Der wie hwat swarts, mar hwat it krekt wie, koe heit net sjen. Even letter wie 't fuort.
nl.verhalenbank.30857
Tusken Rinsumageast en Ikkerwâld dêr spûke it ek. Der waerd sein dat dêr in pleachbeest omroun. Us omke wie net bang en woe it ris ûndersykje, mei noch in pear oaren. 't Wie yn 'e nacht. Omke roun foarop, de oaren der achteroan. Doe sei de achterste man: "It is hjir achter my."
Doe sei omke: "Dan matte jimme my stadich foarby gean, dat ik achter kom."
Doe...
nl.verhalenbank.31996
Tusken de Sawn Hûskes en de Skûlenburgster brêge spûke in houn mei in brijpot om 'e hals. Dêr waerden wy as bern bang mei makke. Op in joun moesten myn broer en ik as jonges ris in brief yn 'e bus bringe by de brêgedraeijer. Doe kaem dêr in ûnbikende swarte houn op ús ta. Wy binne fan bangens wer nei hûs gong.
nl.verhalenbank.31403
Yn Eastemar, tusken Skûlenburch en de Sawn húskes dêr't nou sahwat de bensinetank stiet, roan froeger altyd in houn om mei in brijpot om 'e kop. 't Wie in houn mei hiel gleone egen, seinen se. Wy wienen der as bern stjerrend binaud foar.
nl.verhalenbank.21955
En dan van spouklaentje, die is er nog dat spouklaentje, du bie ons. Daar ‘t eh een man woont in hutte en een had hij ’n kwaaie hond. En dan ging hij met die kwaaie hond ‘s nachts bie pad met een [onverstaanbaar] en daarum had je altijd spouklaentje. En du bint nog bang, dat is door bie eh [onverstaanbaar]. Dan worden de mensen ook bang. Door die, en...
nl.verhalenbank.69644
Der spûke op dat plak ek in grouwe, swarte houn. Doe't myn man syn broer noch forkearing hie, kom er dêr us in kear lâns mei Frouk. Dat wie syn faem. Hy roan in eintsje achter Frouk oan. Frouk bigong ynienen to razen. Sy seach hwat.
Doe't myn swager by har wie, hie der neat mear west. 't Hie hwat west, sei Frouk, dat great wie en swart en 't hie greate...
nl.verhalenbank.19874
No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...
nl.verhalenbank.46703
Spookhonden
Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen.
Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...
nl.verhalenbank.13479
Spookplaasse ben d'r zat geweest. Tenminste in Ijsselstein. Maar nou niet meer. Nou gelove ze d'r niet meer in. 't Enige dat ik d'r nog van weet, je had in Ijsselstein mense die ontaard bang wazze van spoke. Je had erges een huis en daar sloeg de druivewingerd teuge 't raam, gewoon door de wind. En ze dochte, dat 't spoke ware. En as de hond lag te...
nl.verhalenbank.57878
Tichte by 't Blauhûs wie in skeanpaed. Dat kom út op 'e wei nei 't Fean ta. Op dat skeanpaed spoeke it altyd bot. Dêr roan yndertiid altyd in arbeider lâns, dy't nei de boer ta moest. Hy wie net bang útfallen.
Mar doe gebeurde it in kear of hwat doe moete er dêr in pleachbeest. Der kom in dikke swarte houn achter him oan. Dy roan dan wer oan 'e iene kant...
nl.verhalenbank.25518
Ik heb wel eens hooren verhalen dat te Hoogwoud het volgende sprookje verteld wordt. In overoude tijden toen deze streken nog boschachtig waren, kwam er telkens een gevluchte groote zwarte hond de dorpelingen plagen, die ten leste zóó bang waren dat ze zich bijna niet buiten de deur dorsten begeven. In 't eind was er een bijzonder goede pastoor die het op...
nl.verhalenbank.13067
Witte Juffers
Een kleine honderd jaar geleden was een boerenzoon uit Koewacht naar de kermis in Overslag geweest, en keerde eerst in den nacht naar huis terug.
Ongeveer 'n half uur van de hoeve, bij een bocht van den weg, spookte het. Toen hij daar zoo langs liep, werd hij eensklaps op den schouder getikt. Achter hem stond een in 't wit gekleede dame....
nl.verhalenbank.38979
Yn 't east fan Garyp spoeke by nacht ek altyd in dikke houn om. Dêr wienen de lju bang foar.
nl.verhalenbank.23095
De minsken wienen froeger bang as der in houn spûkgûlde. "Nou is der binnen koarten tiid in lyk, dat hjir passeart", seinen se. Binnen safolle tiid. Yn mem har jonge jierren leauden se dêr noch oan.
nl.verhalenbank.30117
Yn Terwispel spoeke nachts ek in grouwe swarte houn. Hy die neat mar makke de minsken altyd bang.
nl.verhalenbank.21035
Oan 'e Tillewei spoeke nachts altyd in grouwe houn. Dêr doarsten forskeidene lju nachts net lâns.
nl.verhalenbank.21359
By de dikke beam oan 'e betonwei spoeke altyd in pleachbeest om. Dat seach der út as in grouwe, swarte houn.
Lammert Mozes hat dêr in moeting hawn mei dat pleachbeest en doarst der letter noait wer lâns. Dat pleachbeest roan de minsken foarby en joech noait in lûd.
nl.verhalenbank.20132
Op in nacht wienen wy oan 't murdejeijen. Doe't wy by 't hûs fan Japik Rins kamen, bigongen de hounen bot to razen en waerden fjûrbinaud. Dêr hat fansels hwat west, mar wy ha noait hwat sjoen.
nl.verhalenbank.17003
Op 'e Gariper dyk spoeke in grouwe, swarte houn.
Wybren en Rinse Jonker wienen murdejeijers. Dy ha 't wol hawn dat har murdehountsje achter har weikrûpte, sa bang wie 't, as se dêr lâns kamen yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.20806
