Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
close
32 results
Place of Narration: Gendt
Ik heb duk heure vertelle, dat as je soaves over den diek kwam of dör ’n wei, dat dan de hekkes vaneiges opeginge.
nl.verhalenbank.50406
’t Mot vroeger bij ’t kruuspunt nor ’t Galgendoal gespok hemme. Sommige minse zage doar witte kenienekes. Ik heb ze nooit gezien.
nl.verhalenbank.50334
Vroeger was ter ok ien Doornenburg eigengeërfde grond. Opte Woerd, dich bé’j de boerderé’j van Kramer lei ok ’n stuk. Dor hing ’n hekke dwars over de weg. Um de beeste ien de wei te houe. Mien voader, die toe ien Doornenburg wonde, is duk zat dör die wei gekomme. En hé’j het ok duk zat gezien, datta hekke vaneiges los en dich ging. Zo mar los en dich...
nl.verhalenbank.50425
Ien ’n schuur bé’j de wèrf* spoktenet vroeger. D’r wier lève gemak. De boel wier ten onderste bove gegooid. Da gebeurde ’s nachs. D’r was dan duk grote herrie. Ze vroegen de pestoor um de schuur te wijje. Die deej da. En toe was ’t vör altied afgelope. *scheepswerf in de buurtschap Hulhuizen
nl.verhalenbank.49637
Voader was ien den oorlog ’14-’18 ien militaire diens. Ien ’t huus, wor we toe wonde, spoktenet. Moeder sliep beneje. En ze hördenet snachs duk knettere en krake, net ofter ’n huus ien braand ston. Ze zat soms hele nachte overeind ien bed. ’n Por joar lotter, toe wé’j doar nie mer wonde, sloegten bliksem ien ’t huus en ’t braandde helemol af.
nl.verhalenbank.50198
Opten Dries spokten’t vroeger. Bé’j Piet de Pruis. Hé’j hiette Piet Derksen. Ze hörde soaves lève: stompe, slèg. ’t Ging d’r op, bar! De minse kosse snachs nie sloape. Ze zèje, da lotter ’n priester dör bidde de spoke weggejaag het.
nl.verhalenbank.50306
Opten Dries wonde Groadus Mielder en nèven ’m wonde zien zwoager Jan Huting. Groadus gieng dood en wier begrave. Op ’n keer was Jan Huting on ’t hout hakke vör de kachel en zien zoon ston nèven’m. Opens zèj die: “Voader, kiek ’s nor ’t huus van ome Groadus. Die kiekt dör ’t raam hirrenopper [hier op aan]”. Jan Huting keek en zag ’t ok duidelijk. Gaauw...
nl.verhalenbank.50183
Ze zèie vroeger wel, Opte Hoedieks”, een stuk diek bé’j de Wieringenhoek, doar liep vroeger soaves duk ’n been. Aanders niks as één been. En da liep doar mar wa rond. Soms was er ok nog ’n klein lichje op ’t been. Da was nog griezeliger. De minse waren er bar bang vur. Ze zèie wel tege de kiender: “Kom soaves nie te loat thuus, aj over de Hoedieks mot....
nl.verhalenbank.45930
Opten Dries mot ’t vroeger ok gespok hemme. Wor vroeger Rut Milder wonde. De minse hörde ’s nachs hamere en sloan en kloppe, net of ze ’t huus af woue brèke. Gin mins dorset te kope. Ze liete ’n poater komme uut Huusse. Die bidde zo lang, totda ze ’t spook ien ’n schoenpoetsduske hadde. Da wier verzegeld en ze gienge er mee over ’t woater nor de Millingse...
nl.verhalenbank.49638
Op ’t zaandpad nor ’t Hogeveld, ien den darde elzestruuk van ’t eind af, knipperde soaves altied iets ien de takke, net of ’t braandde. Tenminste da zèje de minse. Da mos zo gekomme zien. Op die plek ston vroeger ’n hofstei. En die was afgebraand. Ok had ’r es ’n djernje de nek gebroke. Van die tied af knipperde ’t soaves ien die struuk. Toe ik zo’n jonge...
nl.verhalenbank.50424
Minse, die gestolen hadde, kwame terug um te spoke.
nl.verhalenbank.50336
Tussen twoalf en één, Zien de spoken opte been. Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Ik het wel es het volgende verhoal gehörd. Vanwie en woar da weet ik nie mer. Ers ien ’n huus ien Gendt spoktenet. Toe hemme ze de pestoor gewoarschowd. En nie de keploan. Want die had nie zovul mach, dat ie ’n spook oan kos. De pestoor kwam en bidde zo lang, tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. ’t Spook mos toe ’t woater over gebroch worre. De...
nl.verhalenbank.50209
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
’n Gezelschap van manne ging geregeld met elkoar koarte. Eén van hun won ’t altied. De aandre begrepe nie, hoe da kon. Op ’n oavend zocht iemand ’n verlore koart onder de toffel. En hé’j zag, dat die man perdsvoete had. Durrum won ie altied.
nl.verhalenbank.50428
Dor liep al ’n hele tied snachs ’n witte geit rond. Veul minse hadden ’m gezien. En ze vroegen: “Is die geit van ou?” “Nee”. “Van ou?” “Nee”. Hé’j was van niemand. Op ’n oavend zèj er iemand: “D’r lupt de geit wer over den diek”. De minse ginge kieke. Mar de geit was ienens weg. En gin mins het ’m lotter nog gezien.
nl.verhalenbank.50402
Ien ’n huus - ’k weet nie woar en bij wie - spokten ’t. Toe hemme ze de kaploan gewoarschouwd. Mar die was er nie bekwoam genoeg vör um ’t spook te verdrieve. En ze hemmen er toe de pestoor mar bé’jgehold. Die was meer mans. Hij bidde zo lang tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. Toe mos ’t spook over ’t woater weggebroch worre.
nl.verhalenbank.50300
Ze zeie vroeger duk: Aster ’n schilderé’j van de muur valt, gebeurt er iets. Da vurspel, dat er iemand dood zal goan. Ik heb ’t eiges meegemak. Ons moeder wier vrijdag ziek, heel ernstig ziek. En soaves viel d’r ’n schilderé’j van de muur. ’t Touw was nie kapot. ’t Schilderé’j stond fijn overeind tege de muur. Ze was er ienens boeks afgevalle. Er was niks...
nl.verhalenbank.45980
Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...
nl.verhalenbank.49780
Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...
nl.verhalenbank.45256
35