Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir spoeken ek wol berntsjes om dy't gjin rêst founen nei de dea. Dy dounsen nachts om in skuorstile om.
nl.verhalenbank.24241
Mijn zegsman uit de Beets heeft bij een beschaafde vrouw thuisgelegen. In diens huis had het vroeger ook gespookt. Zij geloofde er niet aan, maar toch moest zij erkennen dat 's nachts om twaalf uur toch nog altijd de pot de chambre op het bedsbordje in de bedstee in de spookkamer rammelde. Zij heeft hierop mijn zegsman wel attent gemaakt. In dat huis...
nl.verhalenbank.8831
Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot.
Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen.
Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.32467
By de Boppewei spoeken twa famkes by nacht, mei reade doekjes om 'e hals. Dy famkes binne yndertiid formoarde woarn en koenen de rêst net fine. Guon doarsten dêr by nacht net lâns. Der wienen wol keaplju, dy ha dy famkes dêr troffen as se dêr nachts mei de bargewein lâns kamen. Dan wie 't in hiele toer de hynders dêr troch to krijen.
nl.verhalenbank.30073
Yn Aldegea, fortelde mem, stie in hûs mei in skuorrepeal, dêr't yn 'e nacht altyd neakene berntsjes om hinne dounsen. Dy berntsjes hienen gjin deaklean meikrigen. Dêrtroch hienen se gjin rêst.
nl.verhalenbank.30892
Ik haw in jier by Taeke Hoeksma tsjinne oan 'e Lytse Wei. Dêr oan 'e Lytse Wei is us in kear in frommes formoarde. Doe ha se in krús op 'e beam set. Dat frommes spoeket dêr altyd noch, sizze se, mar ik haw har noait sjoen.
Mar dat krús is noait fuort to krijen. As se de beam omkappe, dan komt dat krús der altyd wer op.
nl.verhalenbank.22244
Der wie in dobbe achter Fokke Rins (Fokke Alma = dikke Fokke, dûbelde Fokke, soan fan Albert Alma en Tet). Tichteby hat in âld hûs stien, dêr binne trije berntsjes yn forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet fan makke. Dy berntsjes binne op it earmetsjerkhôf biierdige. Sy hienen gjin deaklean mei krigen.
Dy berntsjes sweefden altyd om dy dobbe hinne...
nl.verhalenbank.22223
Achter in boereplaets by de Kolk kom jouns altyd in famke. It bern wie neaken. De minsken dy't dêr wennen wienen mei 't gefal oan. Doe ha se de doomny der by helle. Dy spruts it bern oan. Dat bern wie fan kant makke woarn. Doe hienen se har yn 'e groun bistoppe en it hie gjin deaklean meikrigen.
Op oanrieden fan de doomny ha se dêr doe deaklean dellein....
nl.verhalenbank.22755
Op 't Formanjepaed ûnder Damwâld tsjoenden twa neakene berntsjes om. Dy hienen gjin deakleantsjes meikrigen en koenen sadwaende de rêst net fine.
nl.verhalenbank.25122
Berntsjes dy't stoarn binne en gjin bjirklean meikrigen ha, kinne de rêst net fine. Dy komme wer.
nl.verhalenbank.24322
Bern, dy't gjin deadsklean meikrige ha, spûkje ek.
nl.verhalenbank.10694
Op 'e Sumarreheide wie in boereplaets, dêr dounsen nachts neakene berntsjes om in skuorrestile hinne. Men woe wol ha dat dy berntsjes dêr formoarde woarn wienen en de rêst net fine koenen.
nl.verhalenbank.30351
Op Zuiderwoude spookt het weer. Een mijner overleden patiënten, een ruwe man die altijd erg vloekte en om God noch Zijn gebod gaf, levert hem dit. Het komt omdat zijn geest geen rust kan vinden.
nl.verhalenbank.8811
"Hatice" vertelde mij over haar ervaring met spokende nonnen in een voormalig ziekenhuis waar zij ooit had gewerkt;
"Dat was de Mariastichting in Haarlem.
Dat werd gerund door nonnen, het oude gedeelte ervan tenminste, het hoge gebouw werd er veel later pas bijgebouwd.
De gewone verpleegafdelingen waren in het nieuwe gebouw, met connectie naar het oude...
nl.verhalenbank.49914
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen.
Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske.
De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat.
Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
De Lange Sleatterman is in bikend spoek dat tahâldt yn 'e buert fan 'e Krúswetters. Oarspronkelik wie dat de smid fan Earnewâld. Dy smid hie in forkeard leven lein, dêrtroch koed er gjin rêst krije. Hy wie de skrik fan 'e skippers. Dy doarsten net oan wâl to lizzen by de krúswetters en se doarsten dêr nachts ek net lâns to farren.
't Wie op in kear dat...
nl.verhalenbank.30455
As ien dy't stoarn wie, in to lyts bierkleed oankrige, koe er de rêst net krije. Dan dwaelde er yn 'e nacht om en koe men him rounom tsjinkomme. As er jin de hân tastuts moest men dy fral net oannimme, net beet krije. Hwant dan rekke men jins hân kwyt. Men koe him wol hwat tarikke, in bûsdoek of sa.
Dit fortelden lju fan 'e Westerein elkoar as se op...
nl.verhalenbank.29959
Er moet een volksgeloof geweest zijn 't volgende: degene welke een grenssteen verplaatst had spookte rond met een gloeiende steen, alsmaar zuchtende: "Woe lek ick dae glujende sjlein". Een boer die zulks hoorde zei: "legk 'm, woe sjle um krege höbs". Toen was de verschijning verdwenen.
nl.verhalenbank.13233
Yn Burgumerheide wenne in omke fan my, dy wie oantroud. Hy hie twa susters. De iene suster krige in poppe. Mar dy poppe is deagong. Hwer't se 't bern brocht hat is noait ien to witen kom. Mar it bern is sûnder kleantsjes oan yn 't graef rekke.
Mar alle jounen kom der in lyts neaken bern yn 't slopke, (dat wie in gonkje yn 't achterhûs, tusken twa bêdden...
nl.verhalenbank.22832
