Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Us heit fortelde ek: Der wie in feint dy joech nergens om. Hy wist net hwat bangens wie.
Guon seinen: Dat sille wy him ôfleare. Wy matte him us goed bang meitsje.
Doe gong der op in joun yn 't tsjuster ien yn in great wyt lekken stean op in plak dêr't dy feint lâns moest.
Dy feint komt der oan, hy rint oan dy feint yn 't wyt ta en seit: "Ik bin net bang...
nl.verhalenbank.26929
Hindrikje Scholte roan us fan Drachten ôf nei Houtigehage. Doe sweefde der hyltyd in wite gedaente mei.
nl.verhalenbank.22887
Der wie in boer, dy hie in feint op 'e klaei. Dy wie oan 't ûngetiidzjen. Dy feint stie nergens foar. De boer tocht: "Ik sil him ris bang meitsje."
Doe gong de boer op in joun yn 'e daem sitten mei in wyt lekken om. De feint moest dêr lâns. Dy tocht: dat wite ding, dat heart dêr net. Hy ûnderhelle de jageline fan 't hynder en sloech de boer dea.
nl.verhalenbank.25623
It mat yn earder tiden ris gebeurd wêze op 't Bûtenfallaet, net sa fier fan Drachten ôf. Dêr wenne in boer, dy hie twa feinten en in arbeider.
Ien fan dy feinten liet him sa ris ûntfalle, dat er noait bang wie.
Fan dy plaets kom men yn it doarp oer skeanpaden hinne. Sa nou en dan moesten se in sleat passeare en oer dy sleatten leinen planken.
Op in joun...
nl.verhalenbank.33384
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net.
Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
Us heit wie skipper. Wy leinen yn Haulerwyk. It wie tusken de maeijen. Heit fortelde: Yn 'e nacht moest ik der even út. Ik skoude it lûkje iepen en kom omheech. Dêr seach ik in wite gedaente, dy kom út it hûs oan 'e oare kant. Dy dûkte ûnder wetter troch. Even letter kom er werom. Heit woarde ôfgryslike kjel.
Pake holp him de oare deis út 'e dream. Der...
nl.verhalenbank.22144
To Grou wenne in boer mei syn frou. Hja hienen ek feinten en fammen, hwant it wie in greate boer. Op in joun wienen de boer en de boerinne der op út to praten. Ien feint en ien faem bleauwen thús. Doe moest dy faem noch hwat brûke, dat yn it doarp to krijen wie. Hja stjûrde de feint dêr hinne. 't Wie tsjuster. De feint moest oer in draei, dy lei oer in...
nl.verhalenbank.36787
Ik praette ris mei in keardel, dy sei: Dêr ha wy hwat bileefd! Wy wurken yn 'e polder. Mei de Feanster boat moest ik fuort by nacht. Ik moest troch hekken.
Ik wie by in hekke. Dêr wie in omstap neist. Ik krige de peal beet, doe taestte ik mei de hân op hwat.
't Wie in gedaente yn 't wyt, dêr hie 'k op taest.
Fan kleare bare skrik haw ik der op houd mei de...
nl.verhalenbank.25401
In âld minske yn 'e Boelensloane hie us trije wite wiven sjoen, dy sweefden troch de loft. "Krekt as gong ik mei yn 't soch fan dy wite wiven", sei se. Dat fortelde se mem.
nl.verhalenbank.23496
Se seinen altyd, by nacht roannen der in pear wite juffers fan Topwear nei Surhústerfeansterheide. Dat wienen spoeken.
Dêr wienen guon bang foar.
nl.verhalenbank.27505
By de Skieding hienen jo twa dobben. Oan 'e iene kant fan 'e wei wie de Janke-dobbe, oan 'e oare kant de Tryntsje-dobbe.
Der wie in sekere Janke, dy hie in feint. Dy feint hie de forkearing mei har út makke, en doe hat Janke har dêr forsûpt. Sa hat dy dobbe de namme fan Janke-dobbe krigen. Sûnt hja har dêr forsûpt hat, spoeket it dêr.
Yn 'e oare dobbe ha...
nl.verhalenbank.26058
By de Boelensloane hat men it Dwarsdjip. Dêr lei in dam yn, dêr moesten de minsken oer. Kom dêr ien by nacht, dan stie der op dy dam in wyt ding, sa great as in skiep. Dat woe de minsken keare.
In man fortelde, hy hie prebearre der lâns to kommen, mar it wie wol mis gien. It wite ding hie him yn it Dwarsdjip smiten.
nl.verhalenbank.23479
Us heit hat ris ien kear in spoek sjoen. Dat wie oan 'e Boskwei. Dêr spoeke it trouwens altyd tusken de diken. Hwat it west hat woarde er net gewaer, mar 't wie wyt en 't forweegde. Dan wie 't wer hwat greater, en dan wer lytser. Heit wie bang woarn. Hy hie de klompen ûnder 'e earms nom en hie roan sa hurd er koe.
nl.verhalenbank.35912
Yn Uthuzen (Gr.) wie in spoekskuorre. Dy neamden se de skuorre mei de wite doar. Us heit en dy ha der wol west to sliepen as se dêr op 'e bou wienen. De lju dy't dêr slepten moasten altyd sà fier fan dy doar ôfbliuwe. Dêrom hienen se dy doar wyt ferve. As der guon opnij kommen to sliepen woarden dy altyd warskôge foar de rûmte by dy doar, dêr't net ien...
nl.verhalenbank.19705
Tichte by Piter Kikkert ûnder 't Surhústerfean stie in boerespul, dêr stie de skuordoar altyd fan iepen. Dat wie ek sekuer wier, dat seinen Jan en alleman.
Guon gongen moarns bitiid nei 't wurk, dan moesten se by Piter Kikkert oer 't hiem. Dan seagen se dêr dy doar wol iepen stean. Op in moarn ier en bitiid soe der in arbeider mei de Feanster boat nei 't...
nl.verhalenbank.28244
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei.
Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
De boer dêr't ik by wenne yn Aldegea wenne hielendal yn it Westen, op 'e Arkepôlle. Hy hiet fan Japik. Syn 'fan' wol my nou net yn 't sin komme.
Op in moarn om trije ûre moest der in kou nei Ljouwert ta, nei de merk. 't Wie op in freed-to-moarn. De koopman dy't de kou ophelle hiet fan Auke. De kou moest by de boat ôflevere wurde.
De kou stie noch op 'e...
nl.verhalenbank.33628
