Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Bij het Linschootse bos spookte het! Zo erg, dat de meiden die in de Linschoten bij de boeren werkten, d'r niet voorbij dorsten te gaan. Allegaar spoken in het wit!
nl.verhalenbank.50675
Dat heb ik zelf indertijd nog meegemaakt. D'r was bij ons in Reeuwijk een jonge, die ging naar z'n meissie. Toen die terugging weer op huis an en toen die over de brug ging, zag die spoke lope. Hij weer terug naar 't huis van z'n meissie. Dat is echt gebeurd, een spook met wit over z'n hoofd.
nl.verhalenbank.70553
It mat us gebeurd wêze dat der twa man wienen, dy woenen ien bang meitsje. Sy gongen boven op elkoar stean, elk mei in wyt lekken om, tsjin 'e muorre fan 'e tsjerke oan. Sy wisten dat deselde dy't se bang meitsje woenen dêr dy jouns lâns komme moest.
Mar doe't dy selde der oankom, bleau er stean en sei forbaesd: "Hea, ik ha wol us twa witen boven op...
nl.verhalenbank.22182
Bij 't Slot* spookte 't altijd. D'r liepen dames in het wit. Een hoop mensen, die d'r niet heen dorsten.
*Ameide
nl.verhalenbank.50997
De Skeanpaden rinne fan Houtigehage nei de Rottefalle. Dêr spûke altyd in wyt hynder, dêr wienen wy tige bang foar
nl.verhalenbank.17699
DE ONDERAARDSCHE GANG.
lemand te Maastricht hoorde wel dikwijls 's nachts gestommel in zijn kelder. Hij was een man, die geen angst kende en zoo ging hij dan op een keer, toen hij het gestommel weer hoorde, naar beneden. in den kelder gekomen, viel hem van schrik de lamp, die hij droeg, haast uit de handen. Daar liep een donkere gedaante been en weer,...
nl.verhalenbank.42979
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Men heart wolris fan wite juffers dy't spoekje. Dêr hoeft men net bang foar to wêzen. Wyt kin fordreaun wurde, mar swart net.
nl.verhalenbank.29719
Hjir ien út 'e Harkema ried us mei de boerewein op in nacht nei Readskuorre ta. Doe seach er dêr ynienen twa wite froulju foar him. Hy ried dêr mei de hynders lyk op yn.
Doe kommen dy beide froulju yn 't wyt by him op 'e wein.
Hy woarde sa binaud, dat hy sette sokken en naeide út.
nl.verhalenbank.25339
Achter it Fean spoeke eartiids in wyt wiif. Dêr binne wol minsken foar útnaeid.
nl.verhalenbank.19871
Us heit en dy wienen oan 't wurk by in boer yn Eastemar. Sy slepten dêr ek. De boer sei, as se hwat seagen yn 'e nacht, dan moesten se net bang wurde.
Heit woe fan 'e boer wite hoe let dat wie en hwer't it gebeurde. De boer fortelde it him.
Doe tocht heit: "Ik wòl 't sjen." En hy frege de Heare of dy it him sjen litte woe.
Dy nachts stie heit foar 't...
nl.verhalenbank.18121
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang."
Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje."
Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Froeger gong it paed wol gauris oer in tsjerkhôf hinne.
Der wienen us twa dy woenen ien bang meitsje.
Se wisten dat dyselde dêr lâns komme soe. Sy gongen boppe op elkoar stean, elk mei in lekken om, by de muorre op.
Doe sei deselde, dy't dêr lâns kom: Ik ha wol us twa boppe op elkoar stean sjoen, mar noait dêr noch in trêdden boppe op. Doe woarde de...
nl.verhalenbank.29294
Ik heb hier nog iemand gekend met een wit laken om, die zat altijd binnen. Maar ze gingen d'r voor op de loop.
nl.verhalenbank.125558
Bij 't Slot had je de witte juffrouw. Veel mensen waren d'r bang van. Maar m'n vader, dat was vroeger een stroper, ok van de armoei, werken van donker tot donker en dan 's avonds weer op stropen uit, maar die was niet bang van de witte juffrouw!
nl.verhalenbank.50995
Piter-om en Albert-om dat wienen bruorren. Dy gongen der in bulte nachts op út to murdefangen. Altyd togearre.
Op in kear seagen se op 'e heide in skynsel. It wie in wyt ding. Se wienen beide hwat skruten, mar Albert-om doarst der allinne mar nei to sjen. Piterom seach fan bangens de oare kant út. Hy sei: "Is 't by dy? Is 't by dy? Siz it dan."
Mar it...
nl.verhalenbank.20381
Op 'e Tike wie in houtsje, dêr spûke it ek altyd.
Net ien koe dêr oerkomme sûnder dat der hwat gebeurde. Dat der doarst op 't lêst net in minske mear oer.
Doe ha se de dûmny der by helle. Dy hat it spûk oansprutsen. Doe hat dy dûmny de ried jown, sy moesten in wite bûsdoek op it houtsje lizze. Dat ha se ek dien en sûnt dy tiid ha de minsken dêr fan...
nl.verhalenbank.20323
Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...
nl.verhalenbank.125730
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
