Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
AW: Je hebt ook-eh spookverhalen hier, hè. Eh, spookverhalen (vooral) over IJzendijke hier, je hebt daar ook nog een-een stadje dat heet 't Spookhuus.
RK: Een stadje?
AW: Een stadje - 'n-'n huis dat heet 't Spookhuus.
RK: Oké.
AW: Eh, in 't Rozemarijn eh straatje.
RK: Hmhm.
AW: En...eh - één van de (spookverhalen) gaat bijvoorbeeld dat 'r 'n-'n spookcafé...
nl.verhalenbank.47888
Spookdieren
De hond wordt ten onzent veel als spookdier aangewezen. Zoo placht er uit de streken van Bhuizen, naar Blitterswijck en verder naar Wanssum, Geysteren, Maashees en dan Venray eenzelfde zwarten hond te spoken met vurige oogen en eene grooten zwaren ketting, gloeiende om zijn hals. Hij deed niemand enig leed en passeerde zoo langzaam aan...
nl.verhalenbank.35557
In de wijk Maaswijk, vlakbij het dorp Hekelingen, lag aan de Gaddijk een zwaar gehavend pand wat bij de inwoners van Spijkenisse bekend stond als “het spookhuis”. In 1998 vond er een gasexplosie plaats, waarbij de bewoner en zijn huisdieren zijn omgekomen. Sommige beweren er vreemde geluiden te hebben gehoord zoals het hinniken van een onzichtbaar paard....
nl.verhalenbank.49884
No. 99. In de eerste helft van de vorige eeuw heeft geen spook zooveel van zich doen spreken, als de spookhond van Bergeik. Meestal vertoonde het dier zich 's nachts tusschen het dorp en de Broekstraat, waar het den voorbijgangers den schrik op het lijf joeg.
Op zekeren nacht kwam iemand langs de Zandkuilen, waar sinds jaren een eikenbosch staat. Daar...
nl.verhalenbank.46749
Tusken Blauhûs en de Boelensloane spoeket in swarte houn. Ik haw him wolris sjoen.
nl.verhalenbank.17632
Op 't Heideloantsje yn Twizelerheide roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Soms roan der ek wol us in grouwe, swarte houn.
nl.verhalenbank.22684
Oan 'e Folgersterloane is in sydweike, tichte by de Noarderdwarsfeart. Dêr spoeke froeger in grouwe swarte houn.
't Wie in pleachbeest. Dat wie oan 't spoekeloantsje.
nl.verhalenbank.27261
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Op 'e ein fan 'e Boelensloane, tichte by 't Blauhûs, wie froeger in paed mei houtsjes. Dêr spûke it altyd.
In soad minsken ha dêr hwat sjoen. Dêr kom samar in hiele greate man út 'e sleat wei stappen mei wol sokke egen yn 'e holle (as thékopkes). Dy roan gewoan mei de minsken op en dan wie er ek samar ynienen wer wei. Ek wolris dat der in baerch mei har...
nl.verhalenbank.24903
De spookhond
Het was winter en het vroor. Stilte en eenvoud bedekten het landschap, waarover zich een grijze deken gespreid had. De grond was hard, de zandwegen werden getekend door klemsporen en de beemd stond stijf in het ijs. Witgrijze bloemen kleefden aan de vensters en aan de onderste pannen van het dak hingen glazige ijspinnen. Het gedoentje van...
nl.verhalenbank.26439
Op it Spûkereedtsje, dêr ek yn 'e buert, dêr spûke ek altyd in grouwe houn, seinen se.
nl.verhalenbank.22953
By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.25422
By 't Spoekereedtsje oan 'e Folgerster loane spoeke altyd in dikke houn.
nl.verhalenbank.25257
Us folk wenne op 'e Houtigehage. Ik wie sa'n acht jier âld.
Ritske van der Meer kom wolris by ús om in jounpraetsje. Dan hienen se 't meastal oer spûkjen. Ik wyt noch, dat Ritske ris in kear fortelde:
"Ik hie in kear fuort west en ik stapte op hûs yn. Doe kom der in dikke houn njonken my lâns. Ik seach nei him, en ik liet him stil gewurde. Mar doe wie 't...
nl.verhalenbank.25327
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
De Feddema's fortelden my us: Wy hienen to murdejeijen west de Godleassingel lâns nei Ikkerwâld út. Dêr wenne âlde Jan Jilderda. By de Jilderda's, dêr koenen se allegear tsjoene. Dy koenen har foroarje yn in kat. Doe't wy oan Jan Jilderda ta wienen, bleau de houn achter ús. Hy doarst net wer by ús wei, net earder as doe't wy in hiel ein fierder wienen.
nl.verhalenbank.19896
Ik ha wolris heard, dat hjir op 'e Tike nachts in greate swarte houn tahâldde, dy't by de minsken kom, mar dêr wyt ik it rjochte net fan.
nl.verhalenbank.32600
Hjir yn 'e Westerein fan Garyp roan altyd in reabonte houn. Dy roan altyd hinne en wer. Dêr wienen guon bang foar, hwant hy spoeke dêr. Hy roan altyd oan 'e kant fan 'e wei lâns.
De minsken hienen it der faek oer.
nl.verhalenbank.31518
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema spoeke in houn. In jonge fan sawntsjin jier sei: "Dy wol 'k wolris sjen." De houn wie great en bûnt. De jonge hat mei de houn fochten, mar koe him gjin baes wurde. De houn woun it. It wie de kweade.
nl.verhalenbank.17534
Om in ûre of tolve hinne wie hjir by Bennema-State froeger altyd in swarte houn. Dat wie in pleachbeest, seinen se. Hy biet jin net, mar hy roun altyd in ein mei en makke de minsken binaud.
nl.verhalenbank.31046
