Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Jaren geleden was er bij de Zuivelfabriek in Giekerk een brug, waarvan werd verteld dat er 's avonds, als het donker werd, een spookkat overliep. En dat was dan de duivel, die in vermomming als kat daar ronddoolde. Ieder die daar langs moest en die kat zag, zou zeker binnen korte tijd een ongeluk overkomen. We hadden een buurvrouw die er stellig in...
nl.verhalenbank.13326
Jan Scholte en Willem Meijer wienen swagers. Sy sutelen mei stokken. Op in kear wienen se yn Reahûs (= Roordahuizum). Se fregen in boer of se yn 'e heakipe sliepe mochten. De boer hie dêr gjin biswier tsjin en sei: "Der mar goed ûnder krûpen."
Midden yn 'e nacht woarden se wekker. Doe wie der in keal by har, in spûkbeest, dat spûke der boven yn 'e kipe om.
nl.verhalenbank.21950
Te Well, rond het kasteel en op de boerenhofstede 'Kleine Weide' zou een gedrocht spoken; dan eens hond, dan haas, maar altijd gloeiende oogen erbij. – Zelfs wordt verteld dat eene dochter van laatstgenoemde hofstede telken dag (dag zoowel als nacht) vergezeld wierd van een zwarten hond en daar zij jaren achtereen ziekelijk was, schreef men hare ziekte...
nl.verhalenbank.35558
Rinse wie arbeider op it Blauhûs ûnder Surhústerfean by in boer Poppinga. Rinse seach dêr kear op kear in greate swarte houn. Dy kom dêr flak by him. "Hwat mat dy grouwe, swarte houn altyd by ús?" frege er de boer.
Mar de boer sei: "Hjir is noait in houn."
Mar Rinse seach him wol.
Dyselde arbeider Rinse is by de boer weigong. Hy hat himsels letter...
nl.verhalenbank.19925
D'r ware hier is stropers die zagge een spookhaas. Met gewone hagel en kruit konde ze d'm niet rake. Vroeger had je van die voorladers. Toen krege ze de raad om d'r een oud zilver dubbeltie in te doen. Ze schoten 'm in z'n kont. Maar ze nammen 'm niet mee. Ze ginge meteen op huis an.
nl.verhalenbank.51036
No. 108. Jaren geleden gingen 'n paar stroopers op Kerstnacht, in de Warande te Helmond jagen. Ze troffen menige haas, maar 't ging niet zoals het hoorde, want de hazen stegen steil de lucht in, en kwamen dan weer kaarsrecht naar beneden. Onze vrienden maakten dat ze wegkwamen, en ze zijn nooit meer in den heiligen Kerstnacht uit stroopen geweest. 6)
nl.verhalenbank.46795
No. 107. Een strooper uit S... (bij Zeelst) zat op 'n avond in den loerkuil toen een reusachtige haas kwam aanhuppelen, die nu en dan op z'n achterpooten ging staan, en zijn lepels rechtopzette. Eindelijk was hij onder schot. De jager legde aan, trok af, maar het schot miste. Op het eigen oogenblik zag hij zich omringd door honderden hazen, die hem op de...
nl.verhalenbank.46794
No. 105. Een veulen zonder kop heeft men vaak gezien bij het Zwart Ven te Rijsbergen 7), op den Prathoek bij Rosmalen waar een begraafplaats ontdekt werd 3), en op het schoolplein van Westerhoven. 1)
Herinneren deze dieren, zonder kop, aan heidensche dieroffers; de kop werd immers, als het edelste deel van het dier, ten offer aan een boom gehangen,...
nl.verhalenbank.46792
In de nabijheid van Heerenveen spookte vroeger 's nachts een veulen. Zeker iemand, die wat veel te snappen had en ook wel eens wat veel dronk, was eens op een avond laat te Heerenveen en had nog een eind weegs alleen te loopen, eer hij tehuis was. Men herinnerde hem aan het spokende veulen, dat hem zou kunnen ontmoeten. Hij beantwoordde dit met spot en...
nl.verhalenbank.69326
Spookdieren
Een boer vertelde mij dat zijn vader (nu 100 jaar geleden) als hij op handel uitging (bijna altijd 's avonds) naar Heere of Leende van vee te kopen of van vee van de hand te doen, natuurlijk te voet, over zandwegen en paden (er waren toen nog geen harde wegen), door heide en bomen meermalen opgeschrikt werd door gekrijs van vermoedelijk wilde...
nl.verhalenbank.13455
Er spookt in de Rusen en de oude Polder (het gebied tussen de Herv. Kerk in Wemeldinge en de Moniken dijk) een kat, die eigenlijk een heks was, maar die heks zou zich zo nu en dan in een kat veranderen, maar ze was verdwenen altijd als men ze achterna ging. Het moet ± 1860 en vroeger geweest zijn. Meer bekend dan de zwarte kat is echter het witte koijn,...
nl.verhalenbank.13334
Op it Spûkereedtsje, dêr ek yn 'e buert, dêr spûke ek altyd in grouwe houn, seinen se.
nl.verhalenbank.22953
By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.25422
By 't Spoekereedtsje oan 'e Folgerster loane spoeke altyd in dikke houn.
nl.verhalenbank.25257
Op 'e Boppewei spokke ek in wyt hynder.
nl.verhalenbank.30482
Hier in de buurt spookte bij nacht een wit peerd.
nl.verhalenbank.31263
Spookhazen
Verhaal van Geert van Gompel smid te Casteren, gem. Hoogeloon, 76 jaar oud.
Met zes anderen ging hij 's avonds stropen met de "luchtbak". Ze hadden al vijf hazen geschoten toen ze ineens een witte haas in 't licht kregen. Ze schoten er op tot ze al hun patronen kwijt waren en zonder de haas te kunnen raken. Allen zijn toen hard naar huis...
nl.verhalenbank.13424
De huisgeest
Het was herfst en ongezellig koud. We zaten in de open haard van de Grote Vraaghoeve in Sint-Job-in-'t Goor. Van voren geblakerd, van achteren bevroren. De moeder van Fons Laureyssens, negentig jaar, begon over spoken en geesten te vertellen. Alleen het vuur verlichtte de grote kamer.
"Onze huisgeest was een kat, een zwarte. Ze kwam door het...
nl.verhalenbank.19290
Spookdieren
Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...
nl.verhalenbank.13392
Us folk wenne op 'e Houtigehage. Ik wie sa'n acht jier âld.
Ritske van der Meer kom wolris by ús om in jounpraetsje. Dan hienen se 't meastal oer spûkjen. Ik wyt noch, dat Ritske ris in kear fortelde:
"Ik hie in kear fuort west en ik stapte op hûs yn. Doe kom der in dikke houn njonken my lâns. Ik seach nei him, en ik liet him stil gewurde. Mar doe wie 't...
nl.verhalenbank.25327
