Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Een verhaal over een spookkat
In de zogenaamde kattendonke ('n weiland) zat 'n kat in 'n boom. Toen de boeren de koeien weghaalden uit de wei dreigden ze de kat weg te zullen jagen als deze er na 'n tijdje nog zou zitten. Toen ze terugkwamen zat de kat er nog en riep de boeren na: "Ik dacht dat je me zou matsen." Hierdoor durfden de boeren niets te doen....
nl.verhalenbank.13427
Jan Scholte en Willem Meijer wienen swagers. Sy sutelen mei stokken. Op in kear wienen se yn Reahûs (= Roordahuizum). Se fregen in boer of se yn 'e heakipe sliepe mochten. De boer hie dêr gjin biswier tsjin en sei: "Der mar goed ûnder krûpen."
Midden yn 'e nacht woarden se wekker. Doe wie der in keal by har, in spûkbeest, dat spûke der boven yn 'e kipe om.
nl.verhalenbank.21950
Rinse wie arbeider op it Blauhûs ûnder Surhústerfean by in boer Poppinga. Rinse seach dêr kear op kear in greate swarte houn. Dy kom dêr flak by him. "Hwat mat dy grouwe, swarte houn altyd by ús?" frege er de boer.
Mar de boer sei: "Hjir is noait in houn."
Mar Rinse seach him wol.
Dyselde arbeider Rinse is by de boer weigong. Hy hat himsels letter...
nl.verhalenbank.19925
D'r ware hier is stropers die zagge een spookhaas. Met gewone hagel en kruit konde ze d'm niet rake. Vroeger had je van die voorladers. Toen krege ze de raad om d'r een oud zilver dubbeltie in te doen. Ze schoten 'm in z'n kont. Maar ze nammen 'm niet mee. Ze ginge meteen op huis an.
nl.verhalenbank.51036
Er spookt in de Rusen en de oude Polder (het gebied tussen de Herv. Kerk in Wemeldinge en de Moniken dijk) een kat, die eigenlijk een heks was, maar die heks zou zich zo nu en dan in een kat veranderen, maar ze was verdwenen altijd als men ze achterna ging. Het moet ± 1860 en vroeger geweest zijn. Meer bekend dan de zwarte kat is echter het witte koijn,...
nl.verhalenbank.13334
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Myn oerpake wie in kear op 't lân oan 't ploegjen tichte by de Boppewei (tusken de Westerein en de Feanwâldster wei). Doe seach er dêr op 'e Boppewei ynienen in wyt hynder oankommen mei in wite juffer der boppe op. Dy ried op him yn. Pake waerd deabinaud. Hy seach it hynder en de juffer hiel dúdlik. Doe seach er krekt even in oare kant út. Doe't er wèr...
nl.verhalenbank.25081
Yn 'e Sumarreheide op 'e Fiifhoek, dêr spoeke it. Dêr doarsten de minsken yn 'e nacht net komme. Op 'e Pasterijelânnen spoeke it ek. Op 'e Brandsma-loane to Garyp roun in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.32116
Yn Aldegea roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Dêr woarden de bern wol bang mei makke. Der wienen minsken yn Aldegea, dy wienen bang dat se de fôlle tsjinkomme soenen.
nl.verhalenbank.21790
De Feddema's fortelden my us: Wy hienen to murdejeijen west de Godleassingel lâns nei Ikkerwâld út. Dêr wenne âlde Jan Jilderda. By de Jilderda's, dêr koenen se allegear tsjoene. Dy koenen har foroarje yn in kat. Doe't wy oan Jan Jilderda ta wienen, bleau de houn achter ús. Hy doarst net wer by ús wei, net earder as doe't wy in hiel ein fierder wienen.
nl.verhalenbank.19896
Op 't Fean roan yn 'e nacht in barchje om. Sjirk Bijma hie it sjoen. Alle lju skouderen dat plak, hwant dat barchje wie in spoekdier.
nl.verhalenbank.17532
Der spoeke by Aldegea (H.O.) in wylde baerch, dêr't de lju o sa bang foar wienen.
nl.verhalenbank.21965
To Wâlterswâld roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Der wienen de minsken froeger bang foar.
nl.verhalenbank.30860
Healwei Boelensloane en Blauhûs, dêr spoeke it. Dêr roan altyd in dikke swarte houn, dy roan deun by de minsken lâns. It wie in pleachbeest
nl.verhalenbank.17666
Spookkatten
In verband met spookkatten zal ik u een verhaaltje vertellen wat mij door een fantast als voor waar verteld werd. Dit verhaal moet gebeurd zijn ongeveer 70 jaar geleden, dus rond 1880-1890. De verteller vertelde mij dit op 60-jarige leeftijd en hij is nu reeds 15 jaar dood. Aldus de verteller: Op een late namiddag in de herfst, het liep al...
nl.verhalenbank.13480
Hoe de Bullekes bekeerd werden
Het verhaal is van mijn grootvader B. de Kock (1828-1906). Als de oude man dit verhaal 's avonds, als we rond de potkachel (waarop de pappot) waren gezeten, vertelde met veel "wat za'k oe zegge" en "keinder, keinder", heeft het altijd diepe indruk op me gemaakt.
Grootvader was getrouwd met een van de Bullekes, (Jeanette...
nl.verhalenbank.13467
Ik was med’n pluugske kameruij ien Providentia on ’t oefene gewes ien ’t schieten. Doar zat onwèr on de loch. ’t Was lot zat en we gienge nor huus. Toe ik bé’j de Gendtse brug was, opte kruusweg nor de Kommerdiek, doch ik: “D’r kum zwoar onwèr”.En ik kos nog tot de Hagevoortse loan komme. Mar toe mos ik wel schule. Zo gieng ’t er op! Ik gieng opte kromme...
nl.verhalenbank.50475
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Vaak heb ik me moeder hore praten over 't ijzere veule. As een razende ging het over de weg. Net of d'r een ketting achter d'm aan sleepte. Een leven op de weg. Vroeger maakte de mense de kindere d'r altijd bang mee: "Kijk maar uit, 't ijzere veule zit op zolder".*
*Lopik
nl.verhalenbank.51003
