Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
De hond wordt ten onzent veel als spookdier aangewezen. Zoo placht er uit de streken van Bhuizen, naar Blitterswijck en verder naar Wanssum, Geysteren, Maashees en dan Venray eenzelfde zwarten hond te spoken met vurige oogen en eene grooten zwaren ketting, gloeiende om zijn hals. Hij deed niemand enig leed en passeerde zoo langzaam aan...
nl.verhalenbank.35557
Op 't Heideloantsje yn Twizelerheide roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Soms roan der ek wol us in grouwe, swarte houn.
nl.verhalenbank.22684
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Op 'e ein fan 'e Boelensloane, tichte by 't Blauhûs, wie froeger in paed mei houtsjes. Dêr spûke it altyd.
In soad minsken ha dêr hwat sjoen. Dêr kom samar in hiele greate man út 'e sleat wei stappen mei wol sokke egen yn 'e holle (as thékopkes). Dy roan gewoan mei de minsken op en dan wie er ek samar ynienen wer wei. Ek wolris dat der in baerch mei har...
nl.verhalenbank.24903
Te Well, rond het kasteel en op de boerenhofstede 'Kleine Weide' zou een gedrocht spoken; dan eens hond, dan haas, maar altijd gloeiende oogen erbij. – Zelfs wordt verteld dat eene dochter van laatstgenoemde hofstede telken dag (dag zoowel als nacht) vergezeld wierd van een zwarten hond en daar zij jaren achtereen ziekelijk was, schreef men hare ziekte...
nl.verhalenbank.35558
Er spookt in de Rusen en de oude Polder (het gebied tussen de Herv. Kerk in Wemeldinge en de Moniken dijk) een kat, die eigenlijk een heks was, maar die heks zou zich zo nu en dan in een kat veranderen, maar ze was verdwenen altijd als men ze achterna ging. Het moet ± 1860 en vroeger geweest zijn. Meer bekend dan de zwarte kat is echter het witte koijn,...
nl.verhalenbank.13334
Op it Spûkereedtsje, dêr ek yn 'e buert, dêr spûke ek altyd in grouwe houn, seinen se.
nl.verhalenbank.22953
By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.25422
By 't Spoekereedtsje oan 'e Folgerster loane spoeke altyd in dikke houn.
nl.verhalenbank.25257
Spookdieren
Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...
nl.verhalenbank.13392
Us folk wenne op 'e Houtigehage. Ik wie sa'n acht jier âld.
Ritske van der Meer kom wolris by ús om in jounpraetsje. Dan hienen se 't meastal oer spûkjen. Ik wyt noch, dat Ritske ris in kear fortelde:
"Ik hie in kear fuort west en ik stapte op hûs yn. Doe kom der in dikke houn njonken my lâns. Ik seach nei him, en ik liet him stil gewurde. Mar doe wie 't...
nl.verhalenbank.25327
"Op een avond,omstreeks negen uur,had een seinwachter dienst bij de bewaakte spoorwegovergang in de Rokkeveen in Zoetermeer. Toen hij even op het platform van zijn seinhuis ging staan,zag hij vlak bij een zwarte hond,wel zo groot als een kalf!, die onder het landhek door kroop en in de wijde polder verdween. Even later kwam zijn dochtertje hem zijn...
nl.verhalenbank.42107
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Oan 'e Tienewei lei in bokje (in skipke), dêr wenne in âld man yn. Hy hie by de Feddema's west to praten. It bokje lei mar in lyts eintsje fan it hûs fan 'e Feddema's ôf. Alde Douwe Feddema gong in pear stappen mei de man mei. Doe stie dêr ien op 't lûkje fan 't skipke. 't Like wol in grouwe houn, mar dat wie 't net. Doe roan it op 't dek en even letter...
nl.verhalenbank.19892
Ik ha wolris heard, dat hjir op 'e Tike nachts in greate swarte houn tahâldde, dy't by de minsken kom, mar dêr wyt ik it rjochte net fan.
nl.verhalenbank.32600
Hjir yn 'e Westerein fan Garyp roan altyd in reabonte houn. Dy roan altyd hinne en wer. Dêr wienen guon bang foar, hwant hy spoeke dêr. Hy roan altyd oan 'e kant fan 'e wei lâns.
De minsken hienen it der faek oer.
nl.verhalenbank.31518
Om in ûre of tolve hinne wie hjir by Bennema-State froeger altyd in swarte houn. Dat wie in pleachbeest, seinen se. Hy biet jin net, mar hy roun altyd in ein mei en makke de minsken binaud.
nl.verhalenbank.31046
Bij den Vriezenberg onder Markeloo bevindt zich een kolk, waarbij zich met St. Maarten een witte hond vertoont.
nl.verhalenbank.39630
Op 't lêste ein fan 'e Boelensloane nei 't Blauhûs spoeke in houn mei in brijpot om 'e hals. 't Wie in read-stiennen potsje, mei brij der yn, sûnder sleef.
nl.verhalenbank.24239
De Pasterijelannen fan Sumarreheide doarst by nacht hast net in minske lâns. Dêr spoeke altyd in grouwe, swarte houn. Fral yn 'e bocht wie 't gefaerlik. Dêr hienen forskate minsken hwat sjoen.
nl.verhalenbank.30313