Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In 't Linschootse Bos, daar spookte 't. En je had vroeger nog heel wat mense, die daar 's aves niet langs dorste ok. Wat voor spoke ze d'r zagge, weet ik niet. Je had vroeger van die mense die d'r eige verkleedde als spook.
nl.verhalenbank.72649
Bij het Linschootse bos spookte het! Zo erg, dat de meiden die in de Linschoten bij de boeren werkten, d'r niet voorbij dorsten te gaan. Allegaar spoken in het wit!
nl.verhalenbank.50675
Tussen Wachtum en Sleen spookte het in mijn jeugd. In de bossen en over de dijk zagen sommige mensen een gedaante gaan; hoe die er nou precies uit zag, weet ik niet. Dat zal wel niemand geweten hebben, maar dit wist men wel: het spook had grote oren en een “ket aan de poot”.
Als kind hoorde ik de verhalen er over en maakte me er bang voor. Mijn moeder...
nl.verhalenbank.45041
“Ik weet alleen dat er bepaalde plekken in het Kralingse Bos zijn, waar wat verhalen over gaan. Dit omdat er in de Tweede Wereldoorlog in een gebouwtje allemaal munitie lag opgeslagen en de Kralingse Plas ligt vol met het puin van het bombardement. Er zijn weleens schimmen waargenomen in het bos. Dat hoorde ik toen al zo’n 20 jaar geleden en vond het wel...
nl.verhalenbank.49963
Spookdieren
Een boer vertelde mij dat zijn vader (nu 100 jaar geleden) als hij op handel uitging (bijna altijd 's avonds) naar Heere of Leende van vee te kopen of van vee van de hand te doen, natuurlijk te voet, over zandwegen en paden (er waren toen nog geen harde wegen), door heide en bomen meermalen opgeschrikt werd door gekrijs van vermoedelijk wilde...
nl.verhalenbank.13455
Grutmoeder zag soaves duk ’n lichje ien ’t keujeshok. Ze zag ’t wel, mar noom er ers nie veul notitie van. Mar toe ze da lichje al ’n poar keer gezien had opte zelfde plek, zèi ze tege d’r man: “Kom es meekieke”. Mar de man zag niks. “Goa d’r dan mar es nor toe, achter ien ’t hok, bé’j de muur. Kiek mar. Doar is ’t. Pak ’t mar”. De man gieng nor de plek,...
nl.verhalenbank.45727
Achter Jurjen de Jong op it Wytfean is in boskje, dat neame se it Spûkeboskje. De hiting is dat it dêr soms spûke.
nl.verhalenbank.19951
2.25. De witte juffrouw te Hoogeloon
Een kwartier noordwaarts de kerk van Hoogeloon ligt het Koebosch met den Kabouterberg, waar het tusschen twaalf en één uur des nachts spookt. Zeer vele menschen, die er op het spookuur voorbijgaan, worden door eene in 't wit gekleede juffrouw achtervolgd en eenige minuten ver sprakeloos vergezeld. Plotseling is zij dan...
nl.verhalenbank.50065
No. 125. Lang voor Sint Wilbert hier rondwandelde om de menschen te bekeeren tot het Christendom, doolden hier heksen en spoken rond.
Ze hielden hun avonddansen in de eenzame velden aan de randen der bosschen.
Het waren vrouwen uit de omgeving, die veranderden in katten en op een ziftje door het luchtruim naar de nachtelijke bijeenkomsten voeren.
Een...
nl.verhalenbank.46829
Doe't ik in jonkje wie fan in jier of fiif, seis, nou sa'n tachtich jier lyn, hearde ik fortellen, dat der yn it boskje op Koatstermoune altyd in swarte juffer spoeke. Dat is my altyd bybleaun.
nl.verhalenbank.20854
"De Duivelsberg (te Nijmegen) is gevaarlijk, veel entiteiten.
Stukje daar vandaan is een stuk bos met een hek eromheen, met in het midden, een zwarte poel. ‘s Nacht zie je de orbs rondvliegen. Ook in de buurt van de Duivelsberg, gewoon de andere route pakken, is een water wat ze de “Heksenkolk” noemen.
Ga er maar eens ‘s nacht heen. Ik ben van Nijmegen en...
nl.verhalenbank.49974
Spook in de ruine
D'r is nog 'n schon verhaol van 'n heul sterreke man, die van d'n duvel nog niet bang waor. Die gong in 'n ruine in 't bos waor 't spokte. Da ha'n ze gezien, daor zaat 'ne miens in. Snaags kwaam 'r ok inne. Da zou echt geburt zèn, waor wit ik niet. Hij gong 'r binne en doch och spoke bestaon nie, mar hij hurde toch gerammel van kettinge....
nl.verhalenbank.41551
Heksn
Ja kiek es, heksn en spoukn dat was aan de orde van de dag. Het spoukde in de bosn, in dai wat hoezn, op stille loantjes en goa zo moar deur. De oln geleuvn dat en wie kinder vanzulf ook en wie wazzen net zo baange in duustern. Altied keek ik um mie tou of dr ook wat luip.
De oln zeden dr bie: "As ie wat zain, schop dr nooit op, ga dr laiver um...
nl.verhalenbank.43158
In Gansooien, d'r was ok een groot bos bij en dan heure ze daar 's nachts om een uur of twaalf gewoon zage. En dan zeje ze: ,Ja, dat zijn geeste!" Da heurde ze iedere nacht. Maer ze zage nooit iets. Da platsje is d'r nu nie meer. Da bos ok nie.
nl.verhalenbank.72736
Jelle van der Wal dat wie myn pake. Dêr bin ik nei neamd. Us mem hat faek oer him forteld.
Op in kear doe wied er yn 'e Feanwâldster bosk. 't Wie yn 'e nacht. Doe seach er dêr twa neakene famkes. Dy dânsen om in beam hinne. It wie krekt as roan der bloed fan 'e hals nei 't boarst ta. Pake woe der op út dat dy famkes dêr formoarde wêze soenen.
nl.verhalenbank.21466
DE SPOOKWAGEN IN HET SINTJANSBOSCH
TE OUDVALKENBURG.
Het was laat in den avond, toen ,,wiesvrouw" (de vroedvrouw), peter en meter naar Sibbe teruggingen van uit Oud-Valkenburg, waar zij een kind ten doop hadden gehouden. Toen zij in het Sint-Jansbosch kwamen, hoorden zij rinkelen als van den halster van een paard. Zij meenden, dat het kwam van een paard,...
nl.verhalenbank.42795
REGINALD VAN VALKENBURG.
Op de ruïne van Valkenburg spookt het 's nachts. Een stem roept er naar het noorden en het zuiden, het oosten en het westen: "Moordenaars! Moordenaars!" terwijl twee blauwe vlammetjes overal voor het geroep uitgaan en het begeleiden, waar het zich ook mag richten. Reeds zeshonderd jaren roept die stem en reeds zeshonderd jaren...
nl.verhalenbank.42651
Yn 'e Bosk fan Burgumerheide spoeken froeger wite wiven. Dêr ha 'k ús heit wol oer heard.
nl.verhalenbank.18094
De Man en syn basis
'Dat stik dêr't de skipper dy't troch it spoek ferdronk oan fêstmakke hie wie de Spoeketsiene. It is wol sa, dat de minsken wat skruten wienen om dêr lâns. Sels de âlde fiskers hienen der in hekel oan om by nacht en ûntiid dy kant lâns. Se ha wol ris sein, dat se wat seagen. Dan wie 't krekt, dat it as in beambosk oer it wetter gong....
nl.verhalenbank.13654
Tusken Beetstersweach en Lippenhuzen yn 'e bosk, dêr is froeger in soldaet formoarde.
Letter, seinen se, spûke dêr in soldaet om sûnder kop en dy rattele dêr altyd mei syn bajonet. Guon wienen dêr bang foar en doarsten dêr froeger net lâns.
nl.verhalenbank.37460
