151 results
Dutch Keywords: horen
2.62. Het spinnende spook te Bergeik Van het voorste Loo placht, nog kort geleden, een voetpad naar den lagen Berkt te geleiden, waar het, bij een weiland, eenen eikenwal of eene hegge doorsneed. Op dit punt moet het vreeselijk gespookt hebben, want zeer velen konden deze plek niet voorbij, zonder beweging of vreemdsoortig geluid van heksen en geesten te...
nl.verhalenbank.50103
Bij oude juffrouw Heintje Bakker in Broek spookte het ook jarenlang. 's Nachts van twaalf uur werd er geregeld een harde klap op het huis gegeven. De kleeren werden van het droogrek gehaald en netjes opgevouwen. De meid die het mij vertelde, heeft het spook vaak gehoord maar nooit gezien. Het spook doet geen kwaad.
nl.verhalenbank.8605
2.69. Het onbevreesde spook Jan-Michiel Betz (Bits genoemd), kleermaker te Bergeik, een geboren Duitscher en een braaf man, was ten jare 1827 op het Loo aan het werk en bleef in dit huis tot omtrent middernacht al pratende den tijd doorbrengen. Met het oog op het late uur bood men hem aan, dààr te overnachten, maar hij besloot evenwel naar zijne...
nl.verhalenbank.50110
Te Oosthem in de provincie Groningen aan 't Reitdiep stond een café. Ik ben der wel eens met vader heen weest. We moesten over het kerkhof. Daar liep een loop-pad overheen. Vader kocht een borreltje. Ik kreeg kwast, ik was nog maar een jongen. Op een keer zaten er twee vrouwen - de vrouw van de kastelein en nog een andere - achter 't café. Er werd die...
nl.verhalenbank.24205
Spookdieren 'k Hoor het mijn broer, die een jaar of 8 ouder was dan ik, nog vertellen, toen hij op een herfstavond thuis kwam. Hij was naar een plaats geweest in de nabijheid van Steggerda. Een eenzame weg liep door verschillende landerijen. En 's avonds op de terugweg om ongeveer 12 uur, bij zeer donkere lucht en geen maneschijn gebeurde het. Misschien...
nl.verhalenbank.13415
Een bakker te Hoorn had een vrouw en twee kinderen. Zijn vrouw stierf. Hij beloofde haar op haar sterfbed de kinderen bij een buurvrouw, een braaf mensch, uit te besteeden. Hij kwam die belofte niet na. Daarop begon het avond aan avond op een bepaalden tijd te spoken. Er werd leven gemaakt, geschuifeld, gestampt enzovoort. Hij sprak er den predikant over....
nl.verhalenbank.8625
Niet zelden blijft het bij 'horen en voelen', in de verhalen over ontmoetingen met spoken. Maar soms laat een geestverschijning zich zien. In zijn boek Spokerijen in Amsterdam en Amstelland verzamelde er J.R.W. Sinninghe volksverhalen, waaronder de historie van de Amsterdamse metselaar, die het niet bij een krakende traptree liet. De man lag, na een val...
nl.verhalenbank.39322
2.59. De Belleman te Westerhoven Westerhoven heeft zijnen Belleman. Ouderlingen verzekeren dat er zich nu en dan een in dit dorp vertoond, en menigeen beangstigd heeft. Ook vele der tegenwoordige inwoners deed hij het koud zweet uitbreken, schoon hij niet kwaad is. De meeste geestenzieners houden hem voor een leelijken hond of een soortgelijk dier, met...
nl.verhalenbank.50100
2.67. Verschijning eener overledene vrouw te Eersel Toen Arie Jacobs in 't begin dezer eeuw het (sinds verbouwd) huis bewoonde dat nu aan Jacob van Moll behoort en ten Noordoosten van de kerk en het kerkhof te Eersel ligt, had hij eene dienstmeid uit dat dorp, aan wie schier dagelijks, als zij in den vroegen avond de beesten in den stal molk, tot hare...
nl.verhalenbank.50108
In een boerenplaats te Zuiderwoude spookte het. Het huis stond al lang leeg en toch brandde er iederen avond licht en hoorde men van uit de verte geluiden, want er dicht bij komen durfde men niet. Eindelijk verstoutte zich iemand om er 's avonds heen te gaan. Daar er geen gordijnen voor de ramen hingen, kon hij van buitenaf zien, dat in het woonvertrek...
nl.verhalenbank.9374
2.64. Een spokende hond te Bergeik Geen spook te Bergeik schijnt in de eerste helft dezer eeuw zoo menigmaal ontmoet te zijn dan dat hetwelk tusschen het dorp en de Broekstraat, ofwel noordwaarts dit gehucht aan het binnenpad, des nachts de voorbijgangers verschrikte. Moeste ik al de gevallen hiervan meedeelen, dan zou ik gewis al te lang zijn. Daarom...
nl.verhalenbank.50105
Yn Jobbegea stie in hûs dêr woarde elke joun yn kloppe. It klopjen bigong altyd om deselde tiid. Der wie yn dat hûs ris in kear in bern formoarde. Dêrtroch spûke it. De geest fan dat bern kloppe. Us mem fortelde it.
nl.verhalenbank.28276
Echt bijgeloof is nu zo goed als verdwenen. Als onze ouders en grootouders nog geleefd hadden, dan had u veel kunnen opschrijven. We hebben als kind wel gehoord van heksen, spoken, voorlopen, witte wieven enzovoort, maar we hadden geen interesse. Al die verhalen hadden alleen tot gevolg dat we 's avonds bijna niet buiten durfden te zijn.
nl.verhalenbank.43166
"Ik heb wel eens mensen hier in de buurt gehoord (in mijn straat) dat ze last van geesten hebben. Schijnt dat hier veel mensen begraven zijn vroeger. Maar goed, ik ben zelf niet echt paranormaal of althans, ik heb nog nooit wat meegemaakt. Maar interessant is het wel. (Zou ik mogen weten in welke straat of wijk dat is?) Ja hoor, dat mag je wel weten...
nl.verhalenbank.49936
1.14. De zwarte hond Op een winteravond ging een landbouwer te Oerle over een voetpad, dat door eene heg van een breeden zandweg gescheiden was. Eensklaps zag hij tegenover zich aan de andere zijde der heg een grooten zwarten hond voortstappen. De man bleef stilstaan, de hond insgelijks; hij ging weder voort, de hond eveneens. De boer wist van hooren...
nl.verhalenbank.50008
2.60. Een gedrocht zonder kop en pooten Jan Hurkmans te Bergeik, die sinds eene reeks van jaren altijd gedienstig is om het vee van verschillende kwalen en ongemakken te genezen en die vooral om deze reden gedurig dag en nacht op weg is, verklaart altijd nooit zoo ontsteld te zijn geweest, dan toen hij op zekeren avond ten 9 uren, omstreeks het jaar 1840...
nl.verhalenbank.50101
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127108
Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha. Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra). Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...
nl.verhalenbank.22097
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Richting van spook herkennen Van Hek heet 'r dikkuls over gepraat. Dan ziettie: as ge nou nie wit waor 't spook vandaon komt, kunde da altij kontrelere. As 't ut 't noorde komt, ziede 't nie, mar vuulde 't an oew kouw haand; as 't ut 't zuije (oosten) komt, ziede 't as 'n rose gloed; as 't ut 't weste komt is 't wit en as 't ut 't zuije komt hurde 't...
nl.verhalenbank.41658
181