Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
84 results
Place of Narration: Opende
Oude Sweitse die reed met de honnekarre. 't Is al heel lang leden, wel tachtig joar. Hy fertelde: ik was us op in ploats, doe bleven de honnen stoan. Ik kon niet ferder. De duvel keerde me. "Wat duvel, silstû mij hier keren?" sei ik. Doar ging ik weer heen.
nl.verhalenbank.24403
Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se. Hij het al jaren wei west. Ons moeke was weduwvrouw. Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een. "Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....
nl.verhalenbank.23967
Alde Hindrik Pikelhearring koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Ja, hwat koed er net! Hy wenne yn de Pein. Hy roan mei sinaesappels by de streek lâns en sa kom er ek us in kear by ús. Mar wy hienen 't tige krap en sinaesappels mochten ús net barre. Mem sei tsjin him: "Kom der mar yn, dan krije jo in bakje kofje. Mar ik kin neat fan jo keapje."...
nl.verhalenbank.21110
Heit en dy's twadde jonge, ús Foppe, dy raesde alle jounen. Dan krige er pine. Doe krige er in naffelbreuk. Dokter sei, dêr moest in naffelbân omhinne. Wy hienen in buorwiif, dy koe dat wol dwaen. Mar dat buorwiif hienen se it net op bigrepen. Sy kom net earder as dat de lampe brânde. Op in kear dienen heit en mem alle blinen ticht, dat der gjin ljocht...
nl.verhalenbank.27174
Myn suster hie in bern, dat hat bitsjoend west. It bern wie noait soun en sy raesde altyd. Doe gong de heit nei Frânse Hinke ta, dy wie duvelbanster yn 'e Rotfalle. Frânse Hinke sei, der sieten krânsen yn 'e kessens, dy moesten der út weihelle wurde en fornield wurde. As der trije folle krânsen yn sieten hie 't bern dea west. Der kôm nou en dan in frou by...
nl.verhalenbank.24129
Fan sawn dochters is ien in nachtmerje. In nachtmerje giet troch 't slotsgat. Men die duveldrek ûnder 'e drompel. Dat wie ek om de tsjoensters to kearen. Se hienen ek altyd duveldrek ûnder 'e bargebakken. Skoanheit helle de duveldrek fan David Flud fan Drachten (= D. de Vrieze). Dan sei er: "Ik mat in duvelspoepke ha." "Even wachtsje," sei David Flud...
nl.verhalenbank.26908
Der wie ien dy fytste fan Zevenhuzen nei Allardseech. Doe kom der ien njonken him mei in knollepoat. Dy roan, mar koe him byhâlde, wol twa k.m. lang. De man sei: navend. Mar dy mei de knollepoat sei neat werom. "Hwat rinne jo hurd", sei de man. De oare sei wer neat werom. De man koe sa hurd net ride. Dy oare hobbele mar njonken him fierder. Flak by...
nl.verhalenbank.25720
Alde Rikele Myt koe tsjoene. Sy kom us in kear by minsken, doe sei se tsjin 'e frou, dy't widdou wie: "Hwat hast in moaije geit." En sy striek mei de hân oer de geit hinne. Doe woarde dy geit siik. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dat wie Jonge Jan fan 't Wytfean. It wie de soan fan 'e widdou dy't dêr hinne gong. Hy krige in drankje mei. Jonge Jan...
nl.verhalenbank.26785
Yn Stiensgea stiet in kroech. Dêr siet us in ploechje jongfolk op in joun. It wie in dronkemanssoadtsje. Dy fierden dêr dy jouns op har menier it heilich avondmael. Doe't dat gebeurd wie moesten se nei hûs ta. Doe is ien fan dy mannen oer de beammen hinne slingere woarn, by de wei lâns. Letter doarst er nergens mear allinne hinne. Syn frou moest altyd...
nl.verhalenbank.25979
Yn 'e Harkema wie in bern siik. De buorfrou sei: "Jimme matte yn 't kessen sjen, hwant dêr kin wol ris hwat út komme." Doe ha se 't kessen iepentoarnd. Doe siet dêr in krâns yn, dy wie omtrint ticht. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dat wie jonge Jan fan 't Wytfean. Jonge Jan joech in drank mei. Hy sei: "Tink der om. Underweis is der kâns dat ien dy...
nl.verhalenbank.38679
Us heit Jan Bijma en Janom en noch in omke: Keimpe Heidsma hienen yn 'e Parken yn 'e kroech to kaertspyljen west. Sy wienen op stap wer nei hûs ta. Keimpe-om hie hiel bot flokt en dien. Op in stuit koe Keimpe-om net fierder. Hy bleau stokstiif stean en koe net in foet forsette. Heit en Janom gongen troch. (Keimpe en Jan wienen bruorren fan mem)
nl.verhalenbank.25984
Ien fan sawn susters wie in nachtmerje, seinen se altyd. Sy kaem troch 't kattegatsje yn 'e hûs. Dan rommele se earst yn 'e klompen om. As men fornaem dat se kom, en men koe jin forheffe, dan gong se wer fuort. Om har to wearen lei men in stikje brea of duveldrek ûnder 'e drompel of men sette in krús foar de strjitte. Ek die men wol in lyts pûdtsje mei...
nl.verhalenbank.19503
Moeke vertelde wel eens dat de duvel op visite kwam bij een die in de kroech sat en smoardronken was. Hij ging met hem der uut. De duvel bleef hem op syd loopn. Doe kreeg die dronkenman it mes en doe gaf hij de duvel in bats met 't mes. Doe was 't krekt of hij over een tinnen skuttel heensneden had. Doe het de duvel hem pakt en hem een kamp land...
nl.verhalenbank.24395
Tryn Liger woonde in Noordwikumerheide. 't Was in duvel. So'n groate mond! Se durfde alles te seggen. Brutael dat se was! Twee meiskes woonden bij haer in. Die seiden beppe teugen hoar. Die gingen doar noar skool. Toen se groot woaren, moest één van die meiskes befallen. Doe sei myn broer teugen mij: "As it kiend komt, dan moakt olle Tryn hoar dood." En...
nl.verhalenbank.26875
Der kom yn Haulerwyk yn 'e herberch in man, dy bistelde twa buorrels. De kastlein sette twa romers mei jenever foar him op 'e tafel del. Doe nom dy man earst de iene romer, dy rikke er ien ta oer syn linkerskouder hinne, mar net ien koe dyselde sjen. Doe dronk dy man syn eigen romerfol op. De romer fan de ûnsichtbere nom er wer oan en der kommen twa lege...
nl.verhalenbank.25966
Us beppe wenne yn Hantumer Utbuorren. Sy hat froeger bitsjoend west. Hja wie doe noch jong. Hja hie pankoeken iten by in âld-wiif. Hja wie krekt troud mei ús pake Pier Soepboer. Sy woarde siik. Pake gong nei Wopke to Kûkherne. It wetter fan beppe nom er mei. Doe't Wopke dat bisjoen hie, sei er: "Hjir is in drank en nou matte jo gau meitsje dat jo thús...
nl.verhalenbank.23145
God hat de himel en de ierde makke. Doe hat Er op 't lêst ek de minske makke. Hy makke in popke fan klaei. Yn 'e noastergatten, dêr pûstte Er syn eigen azem yn. Doe sei Er: "Sta op en wandel." De duvel stie wylst achter de boskjes. Hy hat goed sjoen hwat der gebeurd is en tinkt: "Ja, âlde rakkert hwatstû kinste, dat kin ik èk." Hy giet èk by 't rivierke...
nl.verhalenbank.25715
In nachtmerje wie meastal in frommeske, mar inkeld in man. Yn 'e Mieden achter de Pein, achter de Keale Wei, dêr hâldde in nachtmerje ta. Sy siet nou hjir yn en dan dêr yn, it meast siet se yn 'e stamme fan in holle wylgebeam. Sy kom by de minsken, dan gong se fan achteren troch 't bargedoarke. Dêr hie se mear rûmte as troch 't slotsgat, sei se. Hja sei...
nl.verhalenbank.27149
As de bern bitsjoend wienen gongen de âlders meastal nei in duvelbander ta. Dat wie wol gauris Jonge Jan fan it Wytfean. Jonge Jan joech dan in drankje mei en dan warskôge er dat se it drankje goed forburgen yn in bûse by har drage moesten, hwant der koe ris in hazze wêze ûnderweis, dy't by har opsprong en it fleske stikken makke. Der hat hjir us ien wei...
nl.verhalenbank.26916
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai. Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst. Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
85