Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie de raerste fan 'e Harkema.
Hy wraksele wit hoe faek mei de duvel.
nl.verhalenbank.27295
Bouke Schievink hie in wikseldaelder. Dy hie noait forlet fan jild. Hy hie syn siele oan 'e duvel forkocht. It wie de heit fan Hindrik en Bram Schievink.
Hy focht soms mei de duvel. Dy roan soms hiele einen mei him op.
nl.verhalenbank.19364
Wibe Alma (in sweager fan Arjen Bonnema) woarde ris troch de kweade oer de beammen hinne smiten yn 'e wyk fan 'e Lange Wyk. Hy hie sein: "De earste de bêste, dy't ik tsjin kom, as wie 't de duvel ek, giet dea." Nou, hy foun syn maet. Bûnt en blau is er thúskom. Doe't er thús wie, skodde it hiele hûs.
Wol fjouwer dagen is er op bêd bleaun.
nl.verhalenbank.20154
Wibe Alma is de soan fan Albert en Tet. Hy leeft noch.
Froeger wied er birucht, sy wienen allegear bang foar him.
Op in joun wied er thúskom, doe wied er noch feint. Hy soe ite. Mar de duvel stie by him. Dy joech him de foarke yn 'e hân. Doe bigongen se to fechtsjen. 't Gong der ôfgryslik oan wei, krekt as kom it hûs fan boven.
nl.verhalenbank.22100
By de Greate kamp yn 'e Harkema wie ris in man dy tjirge him wakker. Hy flokte en ketterminte en biwearde by heech en by leech, hy wie net bang fan 'e duvel. Doe forskynde Hantsje en dy soalde him ûngenadich ôf. Doe't er al thús wie, skodde it hûs noch as in wylgebeam.
nl.verhalenbank.17541
Mike Ruerd hat oan 'e Boskreed wenne. Hy hie altyd mei de duvel to krijen. It wie in rare woeste keardel. Op in kear hied er in foer baelders thús krige.
De duvel siet by him op 'e souder. Doe bigong Ruerd mei dy baelders to smiten nei de souder ta. Hy woe de duvel deasmite. Op 't lêst hied er 't hiele foer baelders op 'e souder smiten.
Soms moest Ruerd...
nl.verhalenbank.21153
Wibe Alma kom út 'e kroech op 't Jachtfjild. Hy wie ien fan houwen en slaen en as er in slokje op hie wie der gjin hûs mei him to hâlden. Hy sei, hy woe slaen, as wie 't ek mei de duvel. It gong de kastlein to fier. Der út, rôp er, hwant it wie tiid fan sluten. Men koe elk ogenblik de plysje forwachtsje. Doe rekke Wibe der dan út. Mar op 'e wei wie in...
nl.verhalenbank.16854
Jan van Houten wie sa'n twintich jier âld. It wie in greatsprekker en in spotter. Hy fordomde God en alles en hy wie foar de duvel net bang, sei er. Op in nacht kom er út in café.
Underweis woarde hy sa bot slein, dat hy rekke bûten kennis. Doe't er wer by kom dienen de lea him sa sear, dat hy kreunde der oer. De duvel hie him to pakken hawn.
Letter wied...
nl.verhalenbank.33414
Wibe Alma siet yn 'e kroech op it Jachtfjild. Doe sei er: "Al hwat my aenst yn 'e mjitte komt, dat meitsje ik dea, al wie 't de duvel ek."
Doe't er út 'e herberch kom, kom der in lyts swart hountsje by him. Dat smiet him op 'e harsens yn 'e toarnen. Mear dea as levend is er thúskom. Doe't er thús wie skodde it hiele hûs.
nl.verhalenbank.20958
Wibe Alma soe us by in boer op it Wytfean ta de apels. Doe belle der ien. Wibe tocht, dat 't fan in velosipe wie, mar der wie neat to sjen. Doe kom der in lyts hountsje oan. Wibe sei: "Ast fan 'e duvel bist, dan sil 'k mei dy ôfweve." Mar 't hountsje weve mei him ôf. Hy kom yn 'e toarnen tolânne.
nl.verhalenbank.20155
Douwe Hopperus hie jierrenlang yn 'e Oast west. 't Wie in raer man. Hy sei, 't koe him neat skele, of er libben of dea wie. Op in kear siet er yn 'e Westerein yn in kroech. 't Gong op in sûpen en flokken. Hy sei: "Nou wòl 'k joun fechte, as wie 't ek mei de duvel." Hy wie noch mar krekt op 't paed, of dêr kom al ien njonken him. Mar hy koe net sjen hwa of...
nl.verhalenbank.17387
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema spoeke in houn. In jonge fan sawntsjin jier sei: "Dy wol 'k wolris sjen." De houn wie great en bûnt. De jonge hat mei de houn fochten, mar koe him gjin baes wurde. De houn woun it. It wie de kweade.
nl.verhalenbank.17534
Ruerd van der Veen to Harkema lei soms achter 't fé mei in nekke sa dik as in pot. Dan hied er mei de duvel fochten. Op in kear kom der in buorman by him oan 'e doar. "Hwer is Ruerd?" frege er it wiif.
"Dy slacht achter mei de duvel om", antwurde se.
nl.verhalenbank.15535
Alde Sibe Gealtsje Sibe fortelde: Ik ha mei de duvel oan 't fechtsjen west. Dat wie op in joun. Doe hie 'k mei 't wiif to biklaeijen west.
De duvel wie in beamke.
nl.verhalenbank.33013
Doe't ik noch sa'n jonge wie, gong 't der by ús soms hiel bot oan wei. Dat wie altyd yn 'e nacht, as wy in skoftsje lein hienen.
Op in nacht kom myn broer Sjoerd thús. Hy gong op bêd.
Even letter, doe fornom er hwat. Der stie in hiel fremd lyts keardeltsje ynienen by ús oer 'e flier. Syn holle kom mar krekt boppe de sitting fan 'e stoel. 't Mantsje wie...
nl.verhalenbank.26234
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Us Sibe-om syn heit ha se wol us boven oer de beammen hinne smiten. Jouns moest hy der faek út. Dan gong er nei 't achterhûs ta. Dêr moèst er dan hinne. Hy wie bot oan 'e drank. De duvel krige him en smiet him. De duvel focht ek mei him. Dan wied er bont en blau en alhiel biblet.
Hy wie koetsier to Surhústerfean. It gebeurde faek, dat er mei de duvel...
nl.verhalenbank.21325
Ruerde Saekje Ruerd (= Mike Ruerd = R. v.d. Veen) is faek smiten woarn troch de duvel. Se hienen in winkeltsje. Soms gebeurde 't dat Ruerd yn 't achterhúske oan 't wurk wie en dan pakte de duvel him. Dan hearden se him wol kjirmjen.
nl.verhalenbank.25757
Myn broer Sytse wie mei de keppel op 'e greate kamp. Hy moest even út 'e broek. Mar hy kom net wer. Sy founen him mei de holle by de dyk del.
Piter sei: "Hwa hat dy slein? Dat hat Jan Ynske Wierd dien, tink."
"Né, Wierd net, mar in hiel lyts keardeltsje. Dy hat my fan 'e dyk op 't lân smiten en fan 't lân wer op 'e dyk."
Sy ha him mei de karre dêr wei...
nl.verhalenbank.21301
Albert Alma, de heit fan dikke Fokke en Taeke en Wibe, wie in maet fan 'e duvel. Dat wist elkenien wol. Op in nacht kom er dronken thús. De doar stie foar him iepen. Dat hie de duvel dien. Der stie in miel iten foar him op 'e tafel. Hy wie bot ûnrêstich en seach hyltyd mar bang om him hinne. Doe wied er nei 't achterhûs ta gong. Dêr hied er syn keal...
nl.verhalenbank.19346
