Datasets - ISEBEL

In grêfstien sei tsjin 'e dokter: "Dokter, dû hast my forjown." "Dan hastû, âlde duvel to min hawn", sei de dokter fuort dêrop. Hy kriget syn pistool en sjit.

dokter

nl.verhalenbank.23640

Op Readskuorre wie in stille kroech. Dêr hat ris ien sitten to swearen en to swetsen en oer de duvel to praten. Doe't er bûten kom hat de duvel him in ein smiten.

duivel

nl.verhalenbank.37103

Sa is Hindrik Holthuis fan 'e Harkema ek troch de duvel smiten woarn, foardat er bikeard wie. Hy hat der in stive skonk fan oerhâlden.

been

nl.verhalenbank.37105

Meindert Wylpstra fan Surhuzum wenne in ein bûten it doarp. Op in joun hied er de buorren even yn west. Doe't er werom kaem waerd er samar opnom en yn 'e sleat smiten. "De duvel hat my pakt en hat my op 'e harsens yn 'e sleat goaid", fortelde Meindert.

avond

nl.verhalenbank.37398

Myn man fortelde: Op 'e Tike-brêge stie us in keppeltsje jongfolk byelkoar. Sy spotten as beesten en flokten en ketterminten sa bot dat it net moai mear wie. Doe kom der in swart ding op 'e brêge. Dat hat de duvel west. Doe binne se allegear fan binaudens útnaeid.

ding

nl.verhalenbank.22743

Froeger hienen se in teken of sokssahwat yn 't baitsje sitten. Se koenen dan net bitsjoend wurde en de duvel koe har ek net krije. 't Wie in fear of in poat fan de ien of oare seldsume fûgel.

baad

nl.verhalenbank.23649

Der wie in faem, dy moest altyd sied bine op 'e bou. Dat gong dei út dei yn. Dêr krige se skjin har nocht fan. Doe sei se op in kear: "Al sil de duvel my ek helpe, it sil moarn dien." Doe kom der de oare deis in man by har, dy holp har. Hy sei: "Hwastû moarn foar it earst bine silste, dat is foar my." Sy kom dy deis folle gauwer thús as oars. "Hoe sit...

balen

nl.verhalenbank.27222

Yn Surhuzum wennen de Kloostermannen. Dat wienen earst rare. Dat wie om 't oare wurd bliksem, duvel, ja en noch folle slimmer. Twa bruorren Kloosterman kommen ris togearre út 'e kroech. 't Wie op in joune let. Sy gongen elk in kant út. De iene forflokte ûnderweis God en syn gebot. Hy roan in stik lân del om thús to kommen. Doe woarde er ynienen mei syn...

nl.verhalenbank.23861

Yn Droegeham sieten us in keppeltsje manlju yn 'e herberch. Dy't it lûdste en it measte sweare doarst, dy soe in flesfol jenever ha. Dat sprutsen se mei elkoar ôf. Sjoerd woan it. Mar hy is letter yn 'e Mieden sa ôftichele woarn, troch in ûnbikenden-ien, dat hy wie alhiel sangene blau. Dat wie de duvel dy't dat die. Sjoerd is noait wer better woarn en hat...

afranselen

nl.verhalenbank.15508

Der hat hjir in man yn Stiensgea wenne, dy flokte en swetste dat it raer wie. Dy man hearde op in nacht de klappen fan 'e flaeije. Hy der ôf en nei de skuorre ta. "Ik sil se opsitten leare", hied er sein en dêr rare flokwurden oerhinne. Mar hy is dêr raer wer weirekke. De duvel hat him by de lurven hawn.

braak

nl.verhalenbank.23859

Us heit kom us in kear fan Reahel. 't Wie sahwat twa ûre yn 'e nacht. Hy tocht: "Heden, dêr komt in man oan. Dy hat grif in sekfol hout stellen." Sa like it krekt. Hy roan hwat dûknekkich. Hy kom lyk op heit yn. Mar doe't heit better taseach hie dyselde keardel hiele greate gleone egen, krekt as koallen fjûr. Doe is heit in stik of twa, trije ikkers...

angst

nl.verhalenbank.23752

Der wenne in fanke yn 'e Westerein, dy woe forkearing ha. Op in kear sei se: "'t Kin my allegear neat skele, as wie 't de duvel ek, ik wòl in feint ha." Doe kom der in feint delsetten om har. Sy sieten goed en wol yn 'e hûs en sy hienen hwat mei elkoar praet, doe seach dat fanke ûnder 'e tafel. En doe seach se dat dy feint hynstepoaten hie. Doe woarde se...

bezoek

nl.verhalenbank.33622

In man fan Stiensgea gong ris nei Feankleaster ta nei in klearmakker. Hy roan troch de Feankleaster bosk; dat wie it neiste paed. Doe't er by de klearmakker wie, sei er: "As der in duvel is, dan kin er my tomjitte komme." Doe gong er werom. Wer roan er troch de bosk. 't Wie doe midden yn 'e nacht. Doe lei dêr in man dwars oer 't paed. Hy roan der...

bang

nl.verhalenbank.36362

Us mem fortelde, der hie ris in sterfgefal yn Stiensgea west. De man wie allinne oerbleaun. Elke joun, om in ûre of acht hinne, kaem der ien by him yn 'e hûs by de leider del. Dat koe dy man op 't lêst net langer úthâlde en hy helle dûmny der by. Dy seach doe deselde skime, dy't by de leider del kom. Doe sei dûmny: "Als gij van God zijt, kom bij mij, zo...

avond

nl.verhalenbank.32713

Alde Boele Ytsma gong us op in kear mei in koe nei de bolle. De bolle roan achter de Bosk yn 't lân. Boele syn âld-wyfke wie der ek by, dy gong mei. Sy dienen it stil, dan hoefden se gjin bollejild to biteljen. Doe't de koe ûnder 'e bolle west hie, moesten se gau fuort, hwant it wie tsjuster. It âld-wyfke soe gau de hekke iependwaen, mar dy koe se noait...

betalen

nl.verhalenbank.27662

Dy't in wikseldaelder ha woe, moest trije kear om 't tsjerkhôf hinne rinne mei in swarte kat yn 'e sek. En dan moest er sizze: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?" Dan krige er fan de kweade in wikseldaelder.

daalder

nl.verhalenbank.25317

Hjir yn Stiensgea wenne yndertiid in goddeloaze man. Dat wie Boele Ytsma. Hy wenne yn 't West. It wie in greate spotter. Op in snein-to-moarn gong er mei syn frou Fokeltsje mei in koe nei de bolle ta. Hy moest troch trije hekken. Mar dy hekken sprongen samar fansels iepen. Dat wie 't wurk fan 'e duvel. Sa hie dy him topakken.

bestraffen

nl.verhalenbank.32721

By de grifformearde tsjerke wie froeger in pypke. Op in kear kom heit dêr de jouns let noch lâns. 't Wie yn 'e tiid dat se dy tsjerke dêr delsetten. "Heden," tocht heit, "se binne dêr noch oan 't wurk." Hy seach oerside en doe wie dêr ien oan 't mitseljen. Doe sei heit: "Hwat binne jo noch let oan 't wurk yn 'e nacht." Doe sei dyselde: "Ja, ik bin de...

aanbouw

nl.verhalenbank.32724

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur