Datasets - ISEBEL

I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Plm 50 jaar geleden woonde in de Knijpe bij Heerenveen een. In één geval weet ik dat er iemand uit deze omgeving bij die man is geweest. 't Betrof een ziek kind en moest de vader een veeren kussen meebrengen waarop...

bewijs

nl.verhalenbank.126972

Maar nu, wat mijzelf later in Limburg is overkomen. We woonden bij andere mensen in. Op een keer werd ons dochtertje ziek. De vrouw, die met ons hetzelfde huis bewoonde, zei ons, dat we een zeker mens in de gaten moesten houden. Een vrouwtje kwam zo nu en dan vragen: "Hoe gaat het nu met Nora?" "Bekijk het kussen eens," zei de buurvrouw. "Als er een krans...

buren

nl.verhalenbank.43083

Op 'e Bulten wennen minsken, dy hienen in bern, dat woarde siik. Der kom gauris in âld minske by harren, dat wie in buorfrou. 't Wie Alle Tet, in âld tsjoenster. Sy tochten, 't bern kin wolris bitsjoend wêze. Sy gongen nei Kûkherne. En ja, Wopke sei 't bern sit ûnder forkearde hannen. Hy joech in drankje mei en sy krigen de rie: duveldrek ûnder 'e drompel...

beheksen

nl.verhalenbank.28556

Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...

avond

nl.verhalenbank.21116

Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...

achtervolgen

nl.verhalenbank.21328

Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms. Heit bigong har...

baby

nl.verhalenbank.32952

In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet hja sels dea. In tsjoenster kin har yn in kat of in houn foroarje. Soms forgaderje dy katten; ien hat dan de lieding. Jowt men sa'n kat in pak op 'e bealch, dan bliuwt de tsjoenster de oare deis op bêd lizzen. Dêr kin men oan wite dat men mei in tsjoenster to dwaen hat. Hja bitsjoene meastal...

betoveren

nl.verhalenbank.36712

I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...

beest

nl.verhalenbank.14826

Wy wennen oan 'e Lange Wyk ûnder Harkema. Wy hienen buorlju njonken ús, dêr rekke de frou siik fan. Us mem wie widdoufrou en plichte dêr faek to kommen om it sike minske hwat by to stean en to helpen. Dan nom se in lyts susterke fan my mei, oars wie dy allinne thús. Mar dy buorlju fortrouden de sykte net en tochten dat it sike minske bitsjoend wie. Doe...

betoverd

nl.verhalenbank.33609

Yn Noardermar wenne in frou, dy bisette it altyd yn 't boarst. Doe gongen se nei Piter Poes ta, de duvelbander fan Sumarreheide. Dy sei: "As jo nou fannacht op bêd geane, matte jo in kears meinimme. Dy matte jo yn in kop dwaen en foar 't boarst hâlde. As jo dan fornimme dat der ien troch 't kaeisgat komt, dan matte jo de kop hurd omdraeije en dan sjogge...

borst

nl.verhalenbank.28469

Doe't ik noch jong wie wenne der yn 'e Boelensleane in tsjoenster, dat wie âlde Jiske Wyts. By heit en dy wie op in nacht ien fan 'e bern hyltyd oan 't gûlen. Heit en mem koenen der net fan sliepe. Heit wist sekuer dat it de skuld wie fan Jiske Wyts. Dat wie in tsjoenster. Heit wie driftich en koart. Sy neamden him Biesterveld. Doe't dat bern hyltyd mar...

betoverd

nl.verhalenbank.27767

By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke frege of pake wol hurd rinne koe. "Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan." Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...

nl.verhalenbank.23915

Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe. Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje. It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...

afweer

nl.verhalenbank.38529

4.14. Al weer naar Nunen toe, maar nou is 't grootmoeder's niet, nou is 't m'n tante. In de Beekstraat in Nunen woont Arjaan Rijkers, toen ter tijd tenminste, en die kwam 's thuis van zijn werk en de buurvrouw die klaagde zo: de koei stond zo te toeten, en d'r man was niet thuis en zelf mocht ze niet buiten komen en ze kon geen voejer gaan maaien. Toen...

avond

nl.verhalenbank.44321

Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale. Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme. 't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...

betoverd

nl.verhalenbank.37461

Ik haw in suster hawn, dy hat bitsjoend west. It bern wie noait goed dat doe hat ús folk nei Piter Poes ta west, de duvelbander fan Sumarreheide. Piter Poes sei: "Der komt aenst ien by jimme, dy wol de jirappelgripe fan jo liene, hwant hja wol to jirappeldollen. Doe kaem de soan fan ús buorfrou om 'e jirappelgripe. Mem sei tsjin him: "Né, dy krigest net."...

aardappelgreep

nl.verhalenbank.37207

Doe't wy in skoftsje troud west hienen, krigen wy in famke. Dat bern tsjirme fan bigjin ôf oan. Dokter kom geregeld, mar hy wist der neat op. 't Bern tsjirme mar troch. Us buorwyfke kom faek by ús, dy sei, 'k moest mei 't bern nei Oentsjerk ta, nei de duvelbander. Dat wie in boer. Mar dêr hie ik net folle mei op, dat wimpele ik altyd ôf. Mar op 't lêst...

aanraden

nl.verhalenbank.24323

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur