Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Plm 50 jaar geleden woonde in de Knijpe bij Heerenveen een.
In één geval weet ik dat er iemand uit deze omgeving bij die man is geweest. 't Betrof een ziek kind en moest de vader een veeren kussen meebrengen waarop...
nl.verhalenbank.126972
Op 'e Feansterheide wenne âlde Rikele Myt. Dat wie in tsjoenster. Dêr doarst net ien lâns to kommen.
't Wie in sutrich âld minske, dy't fearren yn 'e kessens tsjoende.
Se dienen duveldrek ûnder 'e drompels om har, en net ien dy't hwat fan har oannimme doarst.
As men duveldrek yn 'e bûse hie, soe der noait in lulke houn op jin ta komme.
nl.verhalenbank.36202
In tsjoenster foroare har soms yn in kat. Hja bitsjoende de bern. Dan kom der in krâns fan fearren yn 't holkessen.
Mei dat kessen setten se nei de duvelbander ta, dy't in drankje joech. De krâns moesten se forbrânne.
nl.verhalenbank.38208
Een krans van vere in het kusse, dat had je wel as een kind ziek was geworde. De vere ware roze geworde. Dan was 't kind betoverd.
nl.verhalenbank.70581
Yn 't West fan Bûtenpost wenne in âld frou, dat wie in tsjoenster. Dy bitsjoende de minsken. Dan krigen dy minsken in dikke klute fan fearren yn 't kessen. Dat wie 't wurk fan dat âlde minske. En hja waerden dan siik. Dan wienen se bitsjoend.
Dêr't dat minske kaem, waerden de bargen siik.
De minsken leinen duveldrek ûnder 'e drompel, dat biskerme har...
nl.verhalenbank.29698
Op 'e Streek yn Feanwâldsterwâl wenne Fije Antsje. Dat wie in tsjoenster. Dêr wennen in pear berntsjes neist har, dêr wie de mem fan overleden. Dy berntsjes wienen net feilich foar har. Hja wienen deabinaud foar Antsje. Der kamen krânsen by dy bern yn 'e fearrene kessens. Se ha der mei nei Wopke fan Kûkherne west.
nl.verhalenbank.38453
Mem har âlders wiene boer op “Strûpenkeal” in pleats oan de “âlde Rien”, in wetter, dat rint fan mids de Geeuw oan ’t Easthim. De pleats leit sawat midden yn e trijehoek tusken Drylts, Folsgeare en Ysbrechtum.
Ticht by de pleats lei in slúske. Op de boaijem fan dat slúske, der ’t se it wetter út rinne litten hiene, slûken se. Dêr waerden keallen strûpt en...
nl.verhalenbank.47025
Ik hie in susterke, dat wie Fokje. Doe't dat in famke wie woarde hja ris op in kear siik, en doe seinen se dat se bitsjoend wie. Piters Willemke wenne fjouwer huzen fan ús ôf, en dat wie in biruchte tsjoenster.
Der waerd ornearre, dat dy soe ús Fokje wol ûnder har macht ha. Hwant Willemke koe fan alles. Hja fleach nachts oer de telefoantriedden hinne.
Se...
nl.verhalenbank.30367
Banning had et ook met de heksen te doen.
Ik kwam er es n keer en toen zee ie: “Siebring, jong, noe hewwe wat, de vrouw en ikke; wie hebt een hekse in et kuzn.”
Ik zee: “Hoe kom ie daar toch bie?”
“Nou, mien vrouw en ik slaapn dr niet van heur; de hiele nacht gien oge dicht had; et beweegt in t kuzn; zol ie naar de duvelbaander wiln veur ons?”
Ik ze:...
nl.verhalenbank.44046
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
