Datasets - ISEBEL

Greate Sjoerd Koedriuwer wenne oan 'e Achterwei yn Sumar. Hja hienen in fanke fan fiif jier. Dat wie Sibbeltsje. Dat fanke, dêr siet gjin skroed yn, it bern tsjirme. Sjoerd kom by ús heit. Hy sei: "Wytstû ek ried?" Heit sei: "Dû mast nei Wopke de duvelbander ta gean." Doe die Sjoerd dat. Wopke sei: "It bern is bitsjoend. Der is in âld minske, dat wennet...

beest

nl.verhalenbank.12227

Heit syn suster wenne by 't Dwarsdjip yn in spitkeet. Auke-om dat wie har man. Sy hienen in dochter, dat wie Jantsje, dy wie hyltyd sa binaud. Heit sei tsjin Auke-om: "Sil 'k dy sizze, wy matte foar Jantsje nei Frânse Hinke ta." Heit en Auke-om gongen nei Rottefalle mei in himdtsje fan 't bern. Hinke frege: "Hat it famke dêr en dêr ek hwat hawn? Hat se...

aanraden

nl.verhalenbank.24447

Der wienen in man en in frou, dy hienen in jonkje, dat wie siik. Se tochten dat it bern de mûzels hie. Se hellen de dokter der by. Der wienen altyd katten by har om 'e doar en dy fleagen by de glêzen op. Op in kear, doe wie der in man yn 'e keamer, doe lei der in kat op 'e diwan. Dy woe der net út, hy blaesde mar. De jouns kom der ien fan 'e jonges thús....

baas

nl.verhalenbank.38496

Tsjoensters kinne prachtich sjonge. Op in nacht siet ik by Wibe Postma yn 'e apelbeam. Dêr wienen sawn tsjoensters: seis froulju en ien man. Guon dêrfan koe 'k wol. 't Wie in hiel tsjoensterslaech. Wylst ik dêr sa yn dy beam siet hearde ik nei it sjongen. It klonk moai yn 'e nacht. Sy kommen op 'e apelbeam yn, dêr't ik yn siet. Dêr siet in swart skiep...

nl.verhalenbank.27771

Heden 24 juni 1911 had ik het voorrecht een partus te doen bij een primipara van 36 jaar. Die duurde van donderdagnacht één uur tot zaterdagavond zes uur. Wat kon ik beter doen, dan den uxor, een echte Zuiderwouder van 55 jaar, te interviewen? Ziehier het resultaat. In de Haarlemmermeer was iemand, die de zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig...

afzien

nl.verhalenbank.9322

Het is in 't laatst der achttiende eeuw geweest, dat er te Bolsward op het Hoog een paar gehuwde lieden woonden met een talrijk kroost. Hieronder was een kind van omstreeks negen maanden, dat steeds sukkelde, en men meende 't er voor te mogen houden, dat kwade menschen daar de hand in hadden. De moeder had eene vriendin harer jeugd, die ook getrouwd was,...

advies

nl.verhalenbank.57920

Het Popje der Heks Niet uit alle haneneieren kruipt een basiliscus: ook worden er heksen uit-gebroed, die het vee betooveren, schepen beletten uit te varen, en kinderen kwellen. Een goede honderd jaar geleden heeft er in Bolsward ook zulk een heks gewoond. Op het Hoog leefde een gelukkig echtpaar met vele, gezonde kinderen. Alleen het jongste was altijd...

nl.verhalenbank.41748

Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid. Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide. De minsken wienen allegearre earm. Foar stammerige Harm wienen...

aanwijzen

nl.verhalenbank.29816

Doctor Faustus is nu een medicijn ende hy besweert den duyvel. GHelijck als wy hierboven verhaelt hebben, soo hadde desen Doctor Faustus al tghene lief dat hy gheensins en behoorde lief te hebben, dwelcke hy dach ende nacht natrachte. Hy nam arentsvleughelen aen om also alle hoecken des hemels ende der aerden te ondersoecken, want zijne groote...

bezweren

nl.verhalenbank.72284

Hier volcht de disputatie, die Doctor Faustus met den duyvel ghehadt heeft. ALs nu Doctor Faustus des morghens thuys ghecomen was, so bescheydde hy den gheest in zijne camer, gelijck hy ooc aldaer verscheen, om aen te hooren de begeerte des voorszeyde Doctors. Nu ist boven maten seere te verwonderen dat eenen geest (als Godt de hant van de mensche treckt)...

bezweren

nl.verhalenbank.72290

Doctor Faustus wilde hem tot den houwelicken staet begeven. ALdus voerde Doctor Faustus een epicureesche leven, sowel by daghe als by nachte. Hy en gheloofde gheenen Godt, gheen helle, noch gheenen hemel, maer meynde dat lijf ende ziele met malcanderen te sterven quamen. Ende zijne aphrodisia dreef hem dach ende nacht, opdat hy hem tot den houwelicken...

contractbreuk

nl.verhalenbank.72295

Doe't wy in skoftsje troud west hienen, krigen wy in famke. Dat bern tsjirme fan bigjin ôf oan. Dokter kom geregeld, mar hy wist der neat op. 't Bern tsjirme mar troch. Us buorwyfke kom faek by ús, dy sei, 'k moest mei 't bern nei Oentsjerk ta, nei de duvelbander. Dat wie in boer. Mar dêr hie ik net folle mei op, dat wimpele ik altyd ôf. Mar op 't lêst...

aanraden

nl.verhalenbank.24323

Us jongste fanke wie alve jier âld. It wie sa'n skoalfanke. Wy leinen mei 't skip by Drachten, yn 'e Lange Wyk. Sy wie mei Jan, in jonkje fan skoalle ta gien en togearre wienen se oan 't hoepeljeijen. Doe krigen dy beide bern dropkes fan in frou, fan Ale Bigge. Doe't se thúskaem hie se smoarge hannen. Ik sei: "Hwat hast hawn?" "Dropkes fan Ale Bigge", sei...

nl.verhalenbank.20800

Ik wie al troud en ik wenne hjir in eintsje fandinne oan 'e reed. Ik hie op in jountyd nei de Triemen ta west, nei myn swager om in pear lammen dy't ik fan him kocht hie. Ik mocht froeger graech hwat handelje. Ik gong wer nei hûs en kom op 'e reed, doe wie 't yn 'e nacht, om sa'n ûre of alve, tolve. Oan dizze kant fan 't hûs wie in krimpe. Doe't ik dêr...

aankijken

nl.verhalenbank.24708

Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...

aanhouden

nl.verhalenbank.30113

’t Ging over Siene Bartels. 't Was geweten dat die ouwe Siene mit ‘n Duvel omgang hao en de zwarte kunsten kon. Siene, da was een heel old versleten wuuf, krom van de rheumatiek, slordig, veul in de doen en laoten, met een afzichtelijk gezicht, een afhangende neuze, wied uutstaonde flaporen en ze had nog rooi haor ook. De kinders in de buurte die gaon...

bedreiging

nl.verhalenbank.128284

De man van de Kastanjelaan heb ik derbij gezet. De man van de Kastanjelaan heb ik hier staan. Nou me vader werkte op de mijner, die was toen nog niet gepensioneerd, en der woonde in de Kastanjelaan bij ons in Hoensbroek, toen woonde een man. Maar die was [enen kost?], der was geen man vandaar. Waar die vandaan kwam da weet ik nie, ‘k geloof da niemand da...

bang

nl.verhalenbank.69639

De boekbinder en zijn blonde vrouw Nee, het ging boekbinder Dieter helemaal niet voor de wind. Hij zat al weken zonder werk en zijn spaarcentjes smolten als sneeuw voor de zon. ‘Straks hebben we alleen nog droog brood te eten,’ zuchtte Mina, zijn vrouw. ‘Wat moet er van ons geworden?’ ‘Ik weet het ook niet, vrouw,’ zuchtte hij met haar mee. ‘Misschien...

armoede

nl.verhalenbank.49766

646

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur