Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
In het cafe "De Tollenburg" (Hierden?) geheten, waren twee mannen aan het kaarten waarbij een der mannen geweldig vloekte en allerlei wensen deed van o.a. "de duivel hale mij", enz. De volgende dag werd de man in de Marspolder gevonden in een sloot met een gebroken nek. De mensen vertellen nu, dat de duivel hem, toen hij huiswaarts keerde, op...
nl.verhalenbank.13451
Mijn schoonvader was eens met een keppel andere mannen naar de klei geweest te werken. Hij kwam met een van die mannen terug. Dat was een grote spotter, die man. Hij had overal de gek mee. Mijn schoonvader hield daar niet van. Toen ze in Doezum kwamen, in de buurt van 't kerkhof, kwam daar een gloeiende dakschoof op hen af. Mijn schoonvader was doodsbang...
nl.verhalenbank.28022
Den Drijpikkel
Op het einde van onze straat in Broechem woonde een eenzaat. Wij noemden hem den Drijpikkel, omdat hij een houten been met twee steunpunten onderaan droeg. Niemand mocht ooit bij hem in huis binnen. De mensen vertelden, dat hij altijd in zijn zelfgemetselde, droogstaande regenwaterput zat en kaart speelde met de duivel. Wij liepen altijd...
nl.verhalenbank.19294
Hjir yn 'e Rottefalle hat in man west, dat wie o sa'n raren-ien. Hy sei op in kear: "As der dan in duvel is, woe ik him wolris tsjinkomme." En doe gong er de Skeanpaden lâns. Doe kom de duvel him tsjin. Doe is 't him raer forgong.
nl.verhalenbank.33055
Yn 'e kroech fan IJe Hulshof yn Surhuzum wie ris in keardel, dy liet dêr de duvel komme. Doe't er nei hûs ta soe is er raer ôfseame troch de duvel.
nl.verhalenbank.29444
Yn 'e Harkema hat in timmerman wenne, dy hiet fan Ruerd v.d. Veen. Dy sei: "Ik bin fan 'e duvel net bang." Doe ha se him sa bot smiten, dat hy is der oan stoarn.
nl.verhalenbank.25734
Lytse Wyberen wie ûngelokkich, dy ried yn in karke. Hy wenne hjir yn 'e Westerein. Dy is alris in kear mei weintsje en al yn 'e sleat smiten woarn. Mar dat wie it wurk fan 'e duvel. Doe sil er earst wol hwat útheve ha. Hy hat it sels faek forteld.
nl.verhalenbank.34573
Sytse Jager wie myn omke. Dy is ris in kear thús kom, doe wie 't gjin minske mear. Sa bot hie de duvel him smiten. Oer de dyk en de beamwâl hinne.
nl.verhalenbank.33301
Ien hjirwei kaem ris in kear út 'e herberch. Underweis nei hûs ta woard er samar fan 'e wei ôf yn 'e sleat smiten.
Hy sei: "Bliksem, doch dat noch ris." Doe gebeurde 't wer. "Noch ris", sei er. En wer woarde er yn 'e feart smiten. Mar doe doarst er it net wer to freegjen, hwant doe wist er dat it de duvel wie.
nl.verhalenbank.28116
Aen wie in âld man. Hy wenne yn 'e Harkema. Hy leaude oan God noch syn gebod en wie in greate spotter. It gong him noait to raer. Op in kear lei er op bêd, doe siet der in gedaente op 'e stoel foar syn bêd mei egen as itensboarden. Hy die neat en praette ek net tsjin him. Aen wie stjerrendbinaud. It wie de duvel. Aen is troch dit gefal bikeard en gong nei...
nl.verhalenbank.21324
Sytse Jager fan 'e Smoarhoeke hie op in snein hiel bot flokt.
"Ik wol mei de duvel fechtsje! Ik bin foar gjin duvel bang!"
en sokke dingen mear hied er mar roppen. Hy wie tusken oar jongfolk yn. Doe woarde er opnom en oer de dyk hinne smiten.
Letter wied er altyd binaud. Hy doarst by nacht net allinne to reizgjen.
nl.verhalenbank.29354
Teunis Holthuis hjir fan 'e Harkema wie in tige bêste man, mar yn syn jonge jierren wied er los en krekt as syn heit doe't dy jong wie. Mar doe't it to raer mei him gong hat de duvel him der mei bimuoid. Dy hat him in kear pakt en oer de dyk hinne smiten. Dat gebeurde oan 'e Rydloane tusken Harkema en Bomkleaster. Sûnt wie Teunis bikom. Hy woarde in...
nl.verhalenbank.32987
Yn Surhuzum wennen de Kloostermannen. Dat wienen earst rare. Dat wie om 't oare wurd bliksem, duvel, ja en noch folle slimmer. Twa bruorren Kloosterman kommen ris togearre út 'e kroech. 't Wie op in joune let. Sy gongen elk in kant út.
De iene forflokte ûnderweis God en syn gebot. Hy roan in stik lân del om thús to kommen. Doe woarde er ynienen mei syn...
nl.verhalenbank.23861
Der wenne in man yn Marum, dy wie arbeider op 'e molkfabryk. Dy man dy flokte altyd sa skandalich, dat it wie in griis der nei to hearren.
Op in kear doe wied er allinne yn 'e fabryk. Doe is de duvel by him kaem en dy hat mei him fochten. Dat wie skoan to sjen, doe't se him even letter dea founen.
nl.verhalenbank.33124
Ik wenne yn Twizelerheide. Ik hie dobbele mei dobbelstiennen. 't Wie yn 't holst fan 'e nacht, doe't ik út 'e herberch kom. Ik roan by in graft lâns. Doe woarde ik ynienen samar yn 'e graft set.
It wie de duvel dy't my dat lapte.
nl.verhalenbank.27780
Yn Droegeham sieten us in keppeltsje manlju yn 'e herberch. Dy't it lûdste en it measte sweare doarst, dy soe in flesfol jenever ha. Dat sprutsen se mei elkoar ôf. Sjoerd woan it. Mar hy is letter yn 'e Mieden sa ôftichele woarn, troch in ûnbikenden-ien, dat hy wie alhiel sangene blau. Dat wie de duvel dy't dat die. Sjoerd is noait wer better woarn en hat...
nl.verhalenbank.15508
Hjir op it Hegelân yn Jistrum wenne in koopman. Dat wie ien dy die oars net as sûpe en swetse.
Hy hie nergens earbied foar. Mar op in kear doe't er ûnderweis wie nei hûs ta hat de duvel him opnom en smiten. Doe is er raer thús kom. Letter is er tsjerks woarn.
nl.verhalenbank.23125
Op it Godloas Tolhûs hat froeger in man wenne, dy neamden se Germ Godloas. Dat kom omdat er sa forskriklik flokte en die. Germ Godloas wie frij hwat siik. Der sieten twa man op in nacht by him to wekjen. Doe gongen dy beide mannen der even út. Doe't se der wer yn kommen, doe hie Germ Godloas yn 'e hoeke fan 'e keamer stien, mei de nekke omdraeid. Dat hie...
nl.verhalenbank.25542
Rinse de Wind wie in hiele raren. Hy wenne yn 'e Harkema.
It wie in earsten fjochtersbaes en hy flokte as in ketter.
Doe't er it ris wer in kear raer dien hie, wie der in grouwe houn dy't him thús brochte. Dat wie de duvel sels.
nl.verhalenbank.29378
Der wenne yn Wierum in man, dat wie in greaten spotter. Hy woarde siik en lei op bêd. Op in nacht skreau/raesde er hiel bot. Der wie net ien dy't nei him ta doarst omt it sa raer klonk. Sa bot gong er to kear. Sy standen it net.
De oare moarns lei de man dea op bêd mei de holle achterstofoar op 'e romp. Dat wie it wurk fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.27962
