Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
29 results
Dutch Keywords: man heks
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd. Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Stammerige Harm wie ek sa'n tsjoenster. Syn wiif ek. Harm hie in wikseldaelder, dy hied er fan 'e duvel. Dêrtroch hied er altyd wol jild om hannen.
nl.verhalenbank.33842
De duivel te erg Het volgende werd verteld ten name van een heks uit Meerssen: Daar leefde eens een koppel (man en vrouw) zo gelukkig, dat zelfs de duivel alles beproefde om ze ongelukkig te maken. Hij zag al spoedig in, het niet te kunnen. Tot die heks op zekere dag bij hem kwam en beweerde dat zij het kon. 'Wel!' antwoordde de duivel blij, 'als jij dat...
nl.verhalenbank.43046
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen. Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Hindrik Pikelhearring fan Grinzer Pein koe mear as oaren. Bearn van der Woude sei altyd: hy is fan 'e duvel. It wienen duvelskunsten dy't Hindrik die. "Op in kear kom ik by Hindrik wei", fortelde Bearn. "'t Wie op in joune let en tsjuster. Hindrik liet my ta de doar út. 'Kinst dy allinne wol rêdde?' sei er. 'Jawol', sei 'k. 'Pas mar op', sei er. Doe't ik...
nl.verhalenbank.26057
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Janman in 't pampieren hoeske Litje Janmaanje woonde in zien pampieren hoeske. Heks kon hom doar nooit riegen, dòcht e. As e heur tag, din schol e heur oet: Ol heks, òl teuverheks, kìnst mie tòch nait kriegen Op 'n duur wör ze der gloepende kwoad om; ze zol hom wel! Ze gong noa zien hoeske tou, en pruit hail mooi en zaacht mit heur gròvve stem. Mor...
nl.verhalenbank.42487
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea. Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend. Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie. Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend." Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis." Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei." Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Ik weet van n huus, waar et niet best botern wol. As de melk in de karn kwam, begun die te broezn, maar er kwam gien botter. De hekse zat vanzulf in de karn, want heksies bint sums hiel klein. Kwam n keerl bie dei mensn en zee: “Heb ie misschien ook kwaad volk in huus?” Sie hadden dat al wel dacht, maar wat er aan te doen? Ie wus raad; ie zol wat onder de...
nl.verhalenbank.44486
Der wie in man, dy woe 't tsjoenen leare. Dêrfoar moest er nei 't hûs fan Bintum, fjouwer ûren boppe Grins. Dat hûs wie kapt út ien stik stien en hie in reinwettersbak sûnder groun. Dêr woarden de forgaderingen fan 'e tsjoensters hâlden. De tsjoensters fleagen yn in wanne dêr hinne. Dat die dy man ek. Hja kommen yn it hûs. 't Wie der allegear mei swarte...
nl.verhalenbank.33402
Kei (myn man) en ik kamen froeger in bulte by âlde Gjetsje. Wy wennen yn har húske en wienen tige iens mei elkoar. Kei foaral. Kei krige altyd kofje en in stik koeke foar har. Dêr wie se tige mâl mei. Ik krige noait hwat. Doe waerd Kei siik. Hy bigong to sukkeljen. Doe sei myn mem tsjin my: "Dû mast Kei duveldrek yn 't festjebûske dwaen." Dat haw ik dien...
nl.verhalenbank.22010
Yn 'e Koaten wenne ek in minske, dat tsjoene koe. Har man wie o sa skruten foar har, hwant sy seach mar even ien oan of dyselde wie bitsjoend. Sokken woarden dan siik en ûngedien en dan moest der in duvelbander oan to pas komme. Ut 'e Koaten wei gongen se wol faek nei Sied Harmens fan Feanwâlden, ek wol nei ien fan it Wytfean. (Jonge Jan?)
nl.verhalenbank.15753
Myn omke - Thys-om - is al lang dea. Mar hy hat in bern hawn, dat wie bitsjoend. Doe gong Thys-om nei in duvelbander yn 'e Rottefalle om guod. Dy duvelbander sei: "Hjir is in drankje. Mar tink der goed om, ûnderweis kin der wolris hwat wêze, dat dat drankje kapotmeitsje wol." Thys-om wie oer iis, hy hie de redens ûnder boun. Doe't er werom kom fleach der...
nl.verhalenbank.25901
Mensn wurn ook voak ploagd. In t loug woonde oal Mans, heksen-Mans nuimden ze hum, umdat hai aan heksn leufde. Nôn wazzen dr vrouger al gounend dai belstn betoaln muzzen; zai brochden dai belasten noar t gemaintehoes. As dr dan n köppel manlu veur t gemaintehoes stönden en zai zaggen oal Mans aankomen, dan zeden ze: “Kom, d oale mout man weerum.” Zai...
nl.verhalenbank.43925
Wibe Douma wenne yn Twizelerheide. Syn frou wie siik. Op in joun hearden se hwat. Doe't Wibe seach, kommen der seis froulju oan. Dat wienen tsjoensters. 't Wie famylje fan stammerige Harm. Wibe hie ien skiep. Dat wie op 't hiem. De seis froulju bitaestten it skiep hielendal. Doe gongen se der by wei en nei 't hûs ta. Dêr lei de frou yn 't ledekant. De...
nl.verhalenbank.23740
Alde Jitse Wyts wenne yn Feansterheide. 't Frommes doogde net. It wie in tsjoenster. Op in kear wie heit fuort om biggen to keapjen. Doe seinen wy: nou matte wy al oppasse, dat dat frommes hjir net oer de drompel komt, hwant sy kin de biggen wol bitsjoene. Doe die ús Ritske duveldrek ûnder 'e drompel. Doe koe se net oer 'e drompel komme.
nl.verhalenbank.25470
Stammerige Harm wenne op Kollumersweach. Hy hie in wikseldaelder. Hy koe ek tsjoene. De minsken lieten him noait yn 't bûthús, hwant as er by 't fé kom, dan wie dat letter siik. Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei Wopke fan Kûkherne.
nl.verhalenbank.28153
Der wie in hazze, dêr loerde Bearn van der Woude al gâns in set op. Hy hie der al wit hoe faek op sketten. Dan fleach it hier him nei, mar altyd naeide dy hazze wer út. Bearn wie in streuper. Alde Teade Gjetsje wenne tsjin him oer. Dat wie in tsjoenster. Dy wie it; dy foroare har yn in hazze. Alle jounen siet dy hazze ta de koal. Op in nacht doe skeat er...
nl.verhalenbank.28243
Wy ha wenne flak by 't tsjerkje yn 'e Houtigehage. Anne en Antsje wennen njonken ús. Op in kear hie ik pine yn 't liif. Doe sei Antsje: "Dû mast in stikje duveldrek opite." Dat haw ik dien, mar ik woe 't letter noait wer ha. Sok raer guod wie 't. Antsje wie in dochter fan Ritske van der Meer. Har broer Germ wie al us in kear siik. De lju seinen: "Hy is...
nl.verhalenbank.24558
28