Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er.
Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Frijmitselers
De lju hienen foarhinne in bulte ferhalen oer frijmitselers, alhoewol't se perfoarst net wisten, wat der no krekt mei de frijmitselerij anneks wie. Ien ding stie foar harren fêst: frijmitselers hienen har siel oan'e duvel ferkocht. As se skjinferlegen wienen, en meastentiids wie dat as se jild brûke moasten, dan koenen se twa kear holpen...
nl.verhalenbank.12470
Der wie in boer dy hie slim forlet fan jild. Doe kom er mei de duvel oerien, dy soe him de lears fol jild smite, as er dy oan 'e hoannebalke yn 'e skuorre hong. Yn ruil dêrfoar soed er him letter ophelje.
De boer hong in lears oan in hoannebalke, mar sloech earst de soale der ûnderwei.
Doe bigong de duvel mei jild to smiten. Mar alle jild sakke troch de...
nl.verhalenbank.33040
Oan diz' kant Grins hat in boerepleats stien, dy hie gjin ûlebuorden.
Earst stie dêr in âld pleats, mar dy wie opbarnd. En de boer, dy't dêr wenne, hie gjin jild om in nijen-ien sette to litten. Hy wie earm.
Doe kom der in keardel by him. Dy woe wol in nije pleats foar him sette. It koste de boer gjin sinten, mar hy moest letter syn siele ha. Dy nachts...
nl.verhalenbank.28066
Der wie ris in fékoopman, dy kaem op in freed-to-joun fan Ljouwert. Hy hie kij forkocht en hy hie gâns in knoarre jild by him. Hy roan de Godloas Singel del. Doe seach er guon oankommen, twa man. Hy tocht: Duvel, ik mei wol hwat foarsichtich wêze. Miskien is 't dy mannen om myn jild bigoun.
Doe lei dêr in omkearde skou oan 'e kant yn 'e berm. Dêr krûpte...
nl.verhalenbank.30513
Der wie in boer, dy hie fé forkocht op 'e merk. Hy hie sadwaende in aerdich stik jild by him. Underweis kom der in rover op him ta, dy hie in revolver by him. Dat hâldde er de boer foar wylst er sei: "Je geld of je leven."
"Nou," sei de boer, "jo kinne myn jild wol krije. Mar, nou't jo toch in revolver ha, woe 'k wol graech, dat jo even troch myn hoed...
nl.verhalenbank.32936
Kaarten
Dur was vruuger unne mens, die ging kaort speule in de soosieteit; daor was vruuger un kafee, waor nou boer Smulders wonde. Daor kwaame ze binne, en daor hadde 't perd ok wir, zinne ze. De kastelein had ok un borreltje gevat, en die ging kijke, mar ie zag gin pèrd. Die was weg. Kom mar us mee, zinne ze. Ze ginge kèke, en daor zaoge ze 't pèrd. Die...
nl.verhalenbank.41726
Yn Grinslân wenne in man, dy hie in hiele protte jild. Foardat er stoar bigroef er dat yn 'e groun, ergens ûnder in stien. Mar hy die oan duvelskunsten en hy hie it sa dien, dat noait ien dy skat út 'e groun krije koe.
Bigounen se op dat plak to dollen, dan sakke it jild fierder nei ûnderen ta.
Op in kear, foar syn dea, sei er: "Dat jild kin der oars net...
nl.verhalenbank.20730
Yn Twizelerheide wenne stammerige Harm. Ik ha sa'n bytsje forkearing hawn mei ien fan syn dochters.
Stammerige Harm hie de kweade hân. Hy handele in bulte yn lytsfé. As er by guon kninen keapje woe en dy minsken woenen se net misse, dan struts hy der even mei de hân oer hinne. Dan koe men der mar fan op oan, dan wienen se de oare moarns dea.
Hy hie noait...
nl.verhalenbank.20686
Us heit tsjinne by de boer. Dat wie Hindrik Berga to Koudenburg by de Haule. De boer hie twa hynders, in swart en in brún. It swarte hynder waerd siik.
Foar dat sike hynder moast heit nei it Swartfean ta. Dêr wenne Hinse Jehannes de Boer. Dat wie in duvelbander, mar ek in hiel bikwame féarts. Heit hie hwat hier út 'e manen fan 't sike hynder meinaem, mar...
nl.verhalenbank.21262
De verzonken schat
Het moet gebeurd zijn in grijze, grijze tijden in het Noordbrabantsche Kempenland. In een ver verleden, toen het rumoer verstilde op de dorpen, toen de Kempen nog geheel-en-al het land was van hei en bosschen, toen de onmetelijke, bruine heide als een oneindigheid heenstrekte naar den bosch einderm waar sombere ruischende mastbosschen...
nl.verhalenbank.46011
De vreemde gast
Week aan week zaten iederen Zondag vier Lim-
burgers in een herberg van Spekholzerheide te
zaam. In hte kerkje waren allen verzameld, die
God liefhebben en vergeving hunner zomdem willen ver-
dienen en ontvangen. Maar de kroegloopers meemden,
dat dit niet noodig was. Als het klokje riep, alle goede
zielen lokkend, zwetsen zij, de glazen...
nl.verhalenbank.42030
Edzer Sint dat wie myn pake.
Hy praette omstrûpt, dat hat er al syn libben dien.
Op in kear wied er ergens oan 't wurk mei Aen klokje. Aen hat it letter forteld.
Dû net wytste hwat ik wol, sei er.
Né, sei Aen, hoe soe ik dat wite kinne, jong.
Ik om in buorrel wol.
Hast dan wol sinten?
Ikke gjin sinten gebrek ha. Doe liet er in ponge mei sinten sjen, it...
nl.verhalenbank.15899
Der wie in nicht fan ús, dy hie in jonkje. Dat bern rekke siik. It gûlde en jammere altyd, it wie hast noait stil.
Doe seinen se: "Dat bern kin wolris bitsjoend wêze." Hwant dan raze de bern ek sa.
Doe gongen se mei 't jonkje nei Swarte Jantsje ta. Swarte Jantsje naem it jonkje op 'e skoat. Doe wie 't bern fuortdalik stil. Sadré se 't bern delsette, seach...
nl.verhalenbank.28549
Jehannes Meerstra wie ek in duvelbander.
Op it Skilige Pypke wie in spoek. Dat wie in âlde hear, dy siet omkeard op in ezel. Dêr lei in skat - in kiste mei jild - yn 'e groun bidobbe. Dy skat hie dy hear tabiheard.
Doe binne dêr trije duvelbanners hinne west om dat spoek to fordriuwen. De iene duvelbander kaem fan Earnewâld, de twade wie greate Wopke fan...
nl.verhalenbank.31015
De Abbekaten
'It Abbekatelân leit by de Spoeketsiene. Wy koenen it lân oars net as De Abbekaten. Yndertiid binne der twa abbekaten fan Olterterp, Beetstersweach helle. Lubbert hiet de iene, dat sei ús mem altyd. Lubbert en Olfert hjitten se. Dy twa abbekaten spoeken nci har dea dêr by Olterterp om en de minsken hienen der tige lêst fan, foaral yn 'e...
nl.verhalenbank.13716
Was ook n maal n man, die in geldnood zat. Op n oavend lopt ie over de hei en denkt moar al deur aan zien lege knipke.
Hoe mus ie dr toch mit aan, um wat geld te verdienen.
Wenn ie so lopt te prakkizeern, vernemt e dat er iene achter hum loopn komp; die stekt zien hand over de man zien schollers en dan zugt e, dat die hand vol lig mit geldstukn.
Nou kan...
nl.verhalenbank.45196
Heit woe nei Feanwâldstermerke ta om dêr in keal to keapjen. Mar hy hie gjin sinten genôch. Dêrom frege er stammerige Harm. Dy hie altyd sinten en woe ek altyd wol liene. Stammerige Harm hie in wikseldaelder, dat wie oeral wol bikend.
Harm wenne flak achter ús. Hy kom by ús en sei tsjin heit: "Jonge, Wibe, hwat hastû dêr in allerivichst moai reabont...
nl.verhalenbank.20019
De Duivelsgracht van Gorinchem.
Het is lang geleden, zoo lang, dat niemand meer weet
wanneer. Er woonde toen in de stad Gorinchem
een baron, statig van wezen, die een vrouw had
en drie jongens. Zij leefden gelukkig en hun gedachten
waren een voorbeeld voor hen, die het goede willen.
De oudste der knapen was nog geen man na zijn moeder’s
dood. Want zij...
nl.verhalenbank.42086
Was es n maal feest op n zundag; s morns gung et volk noar de kaarke en vandoar noar t bierfeest. Zo was dat de gewoonte. Iederene wol vanzulf groag noar t feest toe; moar dat gung niet; mossen ook goenend in hoes blievn om eetn te kookn.
Bie Bernard en Lainoa kreegn ze dr s morns woorn over, wie nou noa de kaarke in hoes komen zol en wie noar t feest...
nl.verhalenbank.45180
