Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
58 results
Dutch Keywords: beter ziek
No. 171. 't Was in 1560. Een boer uit Kasteren onder Hoogeloon, die al vijf jaar ziek was, raadpleegde een duivelbanner, die hem wist te vertellen, dat hij betooverd was. De heks zou den volgenden morgen aan zijn hoeve komen om iets te vragen, dat moest hij weigeren; maar dan zou ze iets uit zijn tuin willen hebben, dat moest hij haar "om Godswil" geven....
nl.verhalenbank.46922
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke. Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend. Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet. "Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!" "Ik biloof it dy, jonge", sei se. En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene. Myn susterke wie noch in poppe en slim siik. Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?" "Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem. Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch. De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta. Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...
nl.verhalenbank.21242
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms. Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
In susterke fan my rekke net goed. Sy woarde al minder en minder. Op 't lêst wienen har lippen al hielendal blau en wy moesten se hyltyd wiet meitsje. It wie neat mear. Doe sei Aukmoai op in kear: "Sille wy us foar har nei Rottefalle nei ús Hinke-moai." (Dat wie Frânse Hinke, de duvelbanster) Doe dêr hinne. Hinke sei, it bern wie bitsjoend. Se joech mem...
nl.verhalenbank.21646
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde. Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
Myn âldste suster Janke lei noch yn 'e widze. Hja is nou al stoarn. Mar doe yn dy tiid kom der altyd in bolkoerrinster by heit en dy oan 'e doar. En dan sei se: "Mei 'k even 't popke sjen?" Dat sei se dan troch de doar. It bern wie lang net goed, it woarde rûch fan megerens. Heit sei tsjin mem: "Nou mast dy âlde duvel hjir net wer yn 'e hûs komme litte."...
nl.verhalenbank.33001
DE DUIVEL ALS HOND. Het moet in de omstreken van Gulpen zijn gebeurd. Daar was iemand, die zoo slecht leefde, dat er ten langen laatste wanneer hij 's avonds naar buis ging altijd een groote zwarte bond naast hem liep, die hem uitgeleide deed tot aan zijn huis. Hoe slechter hij werd, hoe grooter ook de hond werd, die hem tot aan zijn deur bracht. Op...
nl.verhalenbank.42763
As heit kealforsmiters hie ûnder 'e kij, dan lei er duveldrek foar de beesten achter 't hoarnsket. Dan hâldde it kealforsmiten op.
nl.verhalenbank.34464
By Liuwe Janke wienen de piken bitsjoend. Ek de kat wie bitsjoend. It beest lei oer de telle. Der woarde duveldrek helle. Der woarde de dieren koetsehout om 'e hals boun en duveldrek ûnder 'e poaten smard. Doe woarden de dieren wer better.
nl.verhalenbank.28001
By Jan Harms op 'e Tike ha de kij bitsjoend west. Doe ha se duveldrek ûnder 'e stâl dien. Dat holp.
nl.verhalenbank.33036
Ik haw sels ris nei Wopke ta west, doe hie ik in njoggeneach oan 't bil. Dêr hie 'k gâns lêst fan. Ik moest dêr ek de binnenste blêdden fan in wite koal op lizze, doe wie dy njoggeneach der samar wei.
nl.verhalenbank.33587
By ús wie froeger ien fan 'e famkes siik. Doe gongen se nei in duvelbander ta. Dy sei: Jimme matte it fearren kessen dêr't it bern op slept, mar ris neisjen. Doe hat mem dat fearren kessen iepen makke. Dêr siet in krâns yn. 't Hiele kessen moest opbrând wurde. Doe't dat gebeurd wie, woarde 't fanke wer better.
nl.verhalenbank.36979
Yn Nijeskoat wenne in boer dy hiet fan Schaap. Dy syn kij rekken allegear siik. Sy wienen bitsjoend. Doe gong er nei Gûchelom ta, de duvelbander fan de Knipe. Dy man smarde it fé guod oer de rêch, doe woarden se wer normael en joegen wer molke.
nl.verhalenbank.28356
As in tsjoenster ien bitsjoende tsjoende se tagelyk in krâns yn 't bêd. Se gongen nei de duvelbander ta om der fan forlost to wurden.
nl.verhalenbank.33601
Frânse Hinke mastere ek mei fé. Sy kommen withoefier wei, alhiel út Grinslân om rie.
nl.verhalenbank.23763
Hjir wennen froeger minsken. De man woarde siik. Hy gong sels nei greate Wopke fan Kûkherne ta. Hy roan der hinne. Wopke sei: "Ik wyt wol hwa't jo binne en jo komme út Boarnburgum." En dòch hie Wopke de man noait earder sjoen. Doe sei Wopke hwat him mankearde. Hy sei: "Jo hoeve net wer to kommen, jo binne genesen."
nl.verhalenbank.26078
Der wie us in man, dy woe Hinse tofiter ha. It hiet, dat er mei syn wetter by Hinse kom, mar hy hie 't wetter fan 't hynder meinom. Hinse joech him beanen en hjouwer mei om better to wurden.
nl.verhalenbank.23661
59