Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
Show More Danish Keywords
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
Show More German Keywords
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der binne tsjoensters, dy kinne har yn in pod foroarje.
Guon kinne troch 't kaeisgat hinne komme. Mem makke wol us in krús foar de doar. Dat wie om dat folkje to kearen. Sy hat ek wol in lapke mei duveldrek ûnder 'e drompel hawn, hwant der kom wol us in âld wiif by ús, dy fortroude se net.
nl.verhalenbank.20274
Ruerd van der Veen wie in frijmitselder. Hy tsjinne yn syn jonge jierren by de boer. Letter wied er timmerman. It gebeurde in kear doe't er noch by de boer tsjinne, dat de boer en de frou fuort wienen to praten. Doe wienen de feint en de faem en Ruerd mei har trijen thús. Doe seinen de feint en Ruerd: "Wy helje in slokje, dan ha wy joun hwat to drinken."...
nl.verhalenbank.16936
Dy't in helm yn syn bisit hat, is kûgelfrij.
Frijmitselders binne ek kûgelfrij. Dy ha in wikseldaelder.
In wikseldaelder krijt men troch trije kear mei in kat yn 'e sek om in tsjerkhôf hinne to gean en elke kear by 't hek to roppen: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?"
Dan stie de duvel dêr. Dy krige de kat en jo de daelder.
In wikseldaelder rekket...
nl.verhalenbank.27255
Sytse Jager fan 'e Harkema (út 'e Smoarhoeke) wie ek in raren. Dy spotte oeral mei. Mar spotters krije spotterslean, sizze se dan. Op in kear stie er by 't jongfolk, doe moest er even út 'e broek. Doe't er dêr achter 'e dyk siet, is er boven oer de beammen fan 'e dyk hinne smiten woarn. Hy raesde hiel bot: "O Heare, Heare, ik sil 't noait wer dwaen!"
't...
nl.verhalenbank.28614
Ik kan mie nog herinnern, dat ik as kind wol es bie mien grootmoeke op vezide was en dan door ook sloapn mug.
As t dan duuster worn was en de deurn tou gungen, trok ze altied n tougsken van de klinke of; ie könden de klinke door mit oplichtn.
“Joa”, zee t oal, “dat tougie mout dr of mien wicht, anders kriegt wie mörn gain botter in de kaarn.”
Ik denk, dat...
nl.verhalenbank.43921
Yn 'e Harkema wenne Lammert Postma. Dy hie in bern, dat rekke siik. Doe gong Lammert mei 't wetter fan 't bern nei de duvelbanner ta. Dat wie greate Wopke fan Kûkherne.
Wopke joech him in drankje mei. Mar ûnderweis sprong der in hazze by Lammert op. Doe rekke de koark fan 't fleske ôf en der rekke in hiel steal fan 'e drank út. Der bleau noch in stealtsje...
nl.verhalenbank.28819
Tsjoensters wienen der froeger plenty yn Stiensgea. Der binne rounom wol krânsen út 'e kessens helle woarn. Dêr siet naeijern, stopjern, lapkes en alsamear yn.
Hwa't hjir allegear net bitsjoend west ha - dêr ha je Fokke Alma. Dy sukkele. 't Kessen woarde iepentoarnd. Doe founen se in krâns. Pake gong foar him nei de duvelbander ta, mar hy is net mei de...
nl.verhalenbank.12549
Alde Manus Kûper wenne froeger op 't Fean. Dy biwearde, fan spûkjen en alsahwatmear, dêr moest er neat fan ha. Dêr woed er neat fan wite.
Mar doe gebeurde it us in kear dat er de Lege loane lâns kom. Dêr wie hyltyd in bichje west. Dêr wied er mei forlegen west, hy koe 't noait kwyt wurde. Hy sei, Hwat dat to bitsjutten hie, dat mocht de duvel wite.
nl.verhalenbank.23596
Heit hie ek us in moai dik laem kocht. Dat rekke siik en wie samar dea. Dat wie Jan Oenes syn wurk èk.
Heit skripte in protte mei duveldrek. Hy hie altyd krúst op fjouwer plakken yn 't lân duveldrek lizzen.
Heit hat ek us in skiep hawn, dat wie stjerrend binaud as Jan Oenes der west hie. Dan fleach it by de spanten op.
nl.verhalenbank.20921
Tsjoensters binne yn 'e nacht warber. Ienkear yn 'e sawn jier matte se ien deatsjoene. Op syn minst. Kinne se it net mei minsken rêdde, dan bitsjoene se dieren. Dêrom seach men froeger faek skiep en geiten mei in stikje duveldrek ûnder 'e hals.
nl.verhalenbank.24428
Wie der ien bitsjoend, dan woarde der drank helle fan in duvelbander. Sy gongen froeger nei 't Wytfean nei Jonge Jan en letter nei Kûkherne nei greate Wopke.
It drankje moest weistoppe wurde foar de tsjoenster. Hie dy 't sjoen, dan wie 't neat mear wurdich.
De duvelbanner warskôge, dat dy't him it earste tsjinkom, dat wie deselde dy't it drankje stikken...
nl.verhalenbank.26203
Myn man syn heit hie in pottekar in froeger jaren.
Dan gyng it hynder nachts so gruwelijk tekeer.
Nachts kwam de nachtmerje. Dy flocht flechten in de manen. Dat docht se sear, segge se.
Minsken hebben ook last van nachtmerjes. Een nachtmerje is een frommeske.
Ik hew wel papier in 't sleutelgat doen en de toffels omkeard foar 't bed set. En duveldrek onder...
nl.verhalenbank.25087
Trape ien op in pod, dan kaem der tonger.
As de minsken froeger bang wienen foar in tsjoenster, dan dienen se alles ticht, ek de skoarstien. Ek de slotsgatten en 't goatsgat, hwant in tsjoenster koe oeral troch. Se dienen duveldrek ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.30139
De boeren fan Feanwâldsterwâl hienen allegearre in stik duveldrek yn in pûdtsje yn 't bargedrinken, oars woenen de bargen net groeije.
De bern hienen duveldrek op 't boarst, ek yn in pûdtsje oan in bantsje. Dat wie fanwege de tsjoensters. Guon hienen duveldrek ûnder 'e drompel, dan koenen de tsjoensters net yn 'e hûs komme.
nl.verhalenbank.24158
Bokke Noordman kom ris op in kear dronken thús. 't Wie yn 'e nacht nei tolven. Hy sei: "Tussen twaalven en enen is alles op de benen."
Doe't er dat sein hie hie 't ynienen njonken him troch de beammen hinne sûze en dat wie sa bleaun oan syn hûs ta.
Hy hie deabinaud west, hwant de kweade hie him dat lapt.
nl.verhalenbank.33418
Doe't ik achtsjin jier âld wie hie ik in broer, dy wie tige siik. Se gongen mei syn wetter nei Kûkherne ta; dêr wenne Minke doe, dat wie in dochter fan greate Wopke. Minke sei, hy wie bitsjoend. Sy koe der neat mear oan dwaen. In pear wiken letter is er stoarn.
nl.verhalenbank.32706
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema spoeket in baerch mei in brijpot om 'e hals.
Ek is dêr in keardel dy't alhiel trochljochte is; in gleone keardel. Dy rint dêr om. Se seinen dat dat de duvel wie.
Fan Readskuorre oan 'e Smoarhoeke ta roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.17545
Op in joun hienen wy to praten west. Yn 'e nacht kamen wy werom. Doe kjirme en krolle stammerige Harm dêr op it lân om en hy rôp mei in aeklik lûd: Sy slagge my dea! Sy slagge my dea!
Ik kaem by him en sei: Der is net ien, jong, dy't dy dea slacht. Mast mar sjen, datst op bêd komst en de doar fêst. Doe gong er nei hûs ta. Ik hie wol yn 'e gaten, dat it de...
nl.verhalenbank.16101
Yn Boarnburgum wenne in âld-minske, dat wie Knjillis Auk. Dat wie in tsjoenster. Auk koe har foroarje yn in swarte kat. Dy kat kaem to spûkjen by oare minsken. De minsken wienen bang foar har. Hja hat wol gauris ien bitsjoend. Dan krigen de minsken krânsen yn 'e kessens. Dan gongen se nei de duvelbander ta. Gauris wie dat Greate Wopke fan Kûkherne.
De...
nl.verhalenbank.29496
Ik hie in kammeraetske, dy har beppe wie âlde Fogel-moai (Frearke Fogel). Dat wie in tsjoenster. By myn kammeraetske hienen se in baerch yn 't hok. Dy roan mar àl yn 't roun. Hy wie bitsjoend. Dat hie âlde Fogel-moai dien.
Hja hie dy baerch oanrekke. Sa wie dy baerch siik woarn. Hja hie de kweade hân.
Ik hie altyd duveldrek yn 'e bûse, as ik nei Fogelmoai...
nl.verhalenbank.22299
