Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
Show More Danish Keywords
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
Show Only Popular German Keywords
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Germ Murd (= G. de Jong) hie us nei de froulju ta west. Hy wie op 'e weromreis, sahwat op it plak, dêr't nou de Wilhelminahoeve stiet. It wie by de Jankedobbe. 't Wie dêr allegear wetter, in sé fan wetter, Germ koe dêr net lâns fanwege it wetter.
Doe gong er in oar paed lâns. Dêr wie in heidepoel. Doe't er dêr oan ta wie, doe wie dêr in heidepôlle. Dêr...
nl.verhalenbank.21635
Jan Huizinga wie slachter yn Burgum. It wie ien dy't gauris in romerfol kochte. Hy wie faek dronken en dan swearde en swetste er mar raek.
Doe wied er op in kear oan 't hûs fan kantonrjochter Schaafsma ta: Glinstra-State. Hy hie 't wer raer opsein. Dêr woarde er ynienen opnom en yn 'e gracht smiten.
Op 'e kop der yn. 't Wie op in joun.
Sûnt hat er noait...
nl.verhalenbank.28639
Heit moest froeger us in kear út Burgumerheide wei foar in famke nei Hurdegaryp, nei de dokter. 't Wie yn 'e nacht.
Doe't er by de plaets fan Oostenbrug wie, kom der in houn njonken him, dy wie noch greater as heit sels. 't Wie in pleachbeest. Heit roan mei in stok. Hy sei lûdop: "Ik ha neat op myn geweten." Doe't er dat sein hie, wie 't ding samar wer...
nl.verhalenbank.18088
Wibe Douma wenne yn Twizelerheide. Syn frou wie siik. Op in joun hearden se hwat. Doe't Wibe seach, kommen der seis froulju oan. Dat wienen tsjoensters. 't Wie famylje fan stammerige Harm.
Wibe hie ien skiep. Dat wie op 't hiem. De seis froulju bitaestten it skiep hielendal. Doe gongen se der by wei en nei 't hûs ta. Dêr lei de frou yn 't ledekant. De...
nl.verhalenbank.23740
Yn Suwâld wenne in frommeske, dat wie in muoike fan Antsje Kak fan Garyp. Dat frommeske wie in raren-ien. Sy wie ek bot oan 'e drank.
Op in moarn ha se har dea foun mei de nekke omdraeid. Dat hie de boaze dien fanwege har rare streken.
nl.verhalenbank.20275
Der wenne to Twizel in boer, dy syn fé hat bitsjoend west. De dieren wienen sa meger as branhout en se joegen gjin molke mear. Se wienen altyd wyld.
Se hellen de féarts der by, mar dy koe der neat oan dwaen.
Doe wie der in gewoan mantsje, dat sei: "Jimme matte in pear flessen guod helje mei duveldrek der troch."
Dat ha se dien.
In wike of hwat letter...
nl.verhalenbank.25133
De tsjoensters bitsjoenden meastal bern. Dan kommen der krânsen yn 't kessen, dêr't it bern mei de holle op lei.
Dan gongen se nei Wopke ta en dy joech in drankje mei foar 't bern. Dêr mochten gjin egen oer gean.
De krânsen woarden forbarnd.
nl.verhalenbank.38176
Fan sawn op elkoar folgjende dochters is de âldste of de jongste in nachtmerje. Sa'n nachtmerje giet faek nei ien fan 'e buorlju ta. Sy kin troch alle lytse gatsjes. Meastal giet se troch 't slotsgat. Men struit moal op 't gesicht om de nachtmerje to kearen. Duveldrek lizze se ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.26200
To Houtigehage wenne in tsjoenster, dy hie altyd in swarte doek om 'e kop. Dat hienen de tsjoensters meastal. As dy tsjoenster froeger de Dwarsfeart delkaem makken wy as bern gau in kring op it paed en dêr leinen wy in duit middenyn. Dan koe se net fierder komme, wie 't sizzen altyd.
Under 'e drompel leinen se duveldrek. As in bern bitsjoend wie hie 't...
nl.verhalenbank.37127
To Oerterp, yn 'e Waeibuorren, wenne in faem, dy soe op in joun nei hûs ta. Underweis kaem der in hiele greate houn by har. Dy bleau njonken har. Hja wie deabinaud. Doe't se oer de draei gong, gong de houn ek oer de draei. 't Wie in houn as in keal. 't Wie de kweade, seinen se.
Dy faem hiet fan Gjetsje. 't Wie de dochter fan Halbe Taekema.
nl.verhalenbank.29495
Twa feinten sieten yn 'e kroech op 'e Foarwei. Hja hienen aerdich hwat hawn en swetsten mar raek. Doe gongen se fuort. Se kamen op 'e Lange Loane. Se moesten beide de Stasjonswei del. Ien fan 'e beiden woarde op 'e Lange Loane opnom en in ein fuortsmiten. De oare kaem neat oer.
Dat wie it wurk fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.36576
Hinse Jehannes de Boer wenne op it Swartfean. Hy wie wûnderdokter en wie in hiele bulte mâns by it fé. Men hoefde allinne mar hwat hier tusken de hoarnen fan in koe mei to nimmen, dan wist hy wol hoe't it der mei it beest foar stie.
Alle van der Ploeg fan Eastemar hie him by 't fé helle en him wer fuortbrocht. Doe't se oan it hûs ta wienen, dêr't nou...
nl.verhalenbank.20466
To Kollumersweach wie 't gauris mis op 'e plaetsen.
De wine bigong út harsels to draeijen.
De hynders sieten fêst yn 't tou en sprongen oer de peallen hinne.
De wein sloech in reed op, mar koe net fierder, hwant der sprong in speake út it tsjil.
Fûgels, houn en katten rekken bitsjoend.
It rêdmiddel wie altyd: duveldrek.
To Kollumersweach, by 't...
nl.verhalenbank.28006
Yn 'e wurkforskaffing fortelde ien my, dat dêr wenne by harren in tsjoenster, dy foroare har samar yn in kat.
Hja hie by harren thús froeger in bern bitsjoend. Doe hie syn heit duveldrek ûnder 'e drompel dien, doe koe se net mear by har yn 'e hûs komme.
nl.verhalenbank.31972
Der wie ien dy fytste fan Zevenhuzen nei Allardseech.
Doe kom der ien njonken him mei in knollepoat. Dy roan, mar koe him byhâlde, wol twa k.m. lang.
De man sei: navend.
Mar dy mei de knollepoat sei neat werom.
"Hwat rinne jo hurd", sei de man.
De oare sei wer neat werom.
De man koe sa hurd net ride. Dy oare hobbele mar njonken him fierder. Flak by...
nl.verhalenbank.25720
Vare Kwöëbke hauw z’n ziël aan de duvel verkoch. Daomèt kòs ‘r allerlei kunsten, wie door de loch vare. Hèè kòs zwoa hèl vare dat ‘r geinen inkele kèrrektore raakde. De pesjtwoar dèè ‘m dat waal aaf zou liëre vroog ins of ‘r mèt kòs vare nao Remung. Dat woar good, mèdan moogde ‘r neet umkieke. Onderins voolt de psjtwoar ‘ne sjtòk. “Och”, zèèt Vare...
nl.verhalenbank.49017
Yn Twizelerheide droegen de bern in pûdtsje mei duveldrek ûnder 'e klean om 'e hals, om feilich to wêzen tsjin tsjoensters.
As de kij net rjocht goed wienen, dan wienen se bitsjoend, dan krigen se by ús yn Jistrum duveldrek tusken de hoarnen.
Ek lei der altyd duveldrek yn 'e finsterkes fan 'e stâl. Ek yn 'e trôch fan 'e bargen. Dat wie dus om 'e duvel to...
nl.verhalenbank.31190
Yn Bûtenpost wie us in bern siik. It bern koe net leve en net stjerre. Der siet in krâns yn 't kessen by 't bern. Dat wie 't wurk fan in tsjoenster. 't Bern wie dus bitsjoend. Doe gongen se nei in duvelbander ta om to witen to kommen, hwa't de tsjoenster wie. Dy duvelbanner dat wie Foppe Banning, hy wenne op 'e Tsjerkeloane to Bûtenpost. Hy hie in...
nl.verhalenbank.22846
Hindrik Houwink biwearde dat er foar de duvel net bang wie. Froeger hat er in protte fé hawn, mar troch de longsykte rekke er út syn fé wei en waerd keutelboer.
Op in kear wied er op 'e Hearrewei.
Doe waerd er samar optild en oer in greate beamwâl hinnesmiten. Beide skonken rekken stikken. De man hat noait wer rinne kind. Hy krûpte tonei altyd.
nl.verhalenbank.11532
Het is gebeurd in Wessinghuuzn. Mien oal lu kwamen op n oavend bie huus en zaggen door n zwaarde kadde veur deure zitn.
Blief doe hier stoan, zee voader teegn moeke. Hai vertrouwde dat ja nait.
Goud, mien oal mens bleef op de kadde paazn en d oal heer gung in huus. Moar toun zat dat baist door ook in de koamer. d Oal lu dochden nait anders of et was de...
nl.verhalenbank.43710
