Datasets - ISEBEL

Wildervank Toen er nog veel grond in 't Noorden van ons land onbewoond was, en ook geen mensch tot huis- vesting lokte, zwierven er een man en een vrouw over de venen, en ze bezagen den onbarmhartigen grond. Wildervank heetten ze, en ze leefden slechts voor één gedachte, om de woestenij rijk te maken voor het nage- slacht. Wat de zware last is op de...

alleen

nl.verhalenbank.42202

De vloekende leeuwerik Er was een tijd, dat alle vogels in den Hemel mochten komen, en als er weer zoo'n vogeltje te tjilpen, fluiten, gorgelen, slaan begon, glimlachte Petrus vriendelijk en zei: "Ga maar naar binnen, lief vogeltje, voor jullie is altijd plaats." Maar op een goeden dag, of liever een slechten dag, kreeg de leeuwerik een hevige ruzie met...

aarde

nl.verhalenbank.42199

De gestorven vrouw. In een huis dichtbij Dokkum gebeurden vreemde dingen. Er woonde een oude vrouw bij haar getrouwde dochter, en men zeide, dat de man vaak dronken thuis kwam. De oude vrouw had haar vaste plaats aan het venster, waardoor zij de voorbijgangers kon zien, die haar allen groetten, van den burgemeester tot den jongsten slagers- knecht, want...

alleen

nl.verhalenbank.42084

De Scrayers (Schreiers) toren te Amsterdam. De hertog van Alva was te Brussel aangekomen, en als een wilden hond meende hij het volk der Nederlanden te kunnen temmen. Het volk der Nederlanden echter is een geduldig volk, dat niet onmid- dellijk zich tegen wreedheid verzet. zoolang het talmt, om zich te wreken, zóó lang blijft ook ten slotte zijn haat...

aanval

nl.verhalenbank.42003

De Bergtoren van Deventer Twee torens staan er op de Bergkerk van Deventer, en men zegt, dat de eene iets grooter is dan de andere. Van twee zusters vertelt men, haar namen waren: Martha en Beatrix. Eens waren ze gelijk van rijkdom, gelijk van vroomheid, maar Martha was iets grooter dan Beatrix, en daarom verschillen ook de torens der Bergkerk van lengte,...

afscheid

nl.verhalenbank.41793

De Gevangen Wolk Niet rijdend op een zwart ros verscheen de Dood in de streek van den Enscheder Esch, maar sluipend als een klein wolkje, dat in een huis bleef, tot allen waren gestorven, de ouden en de jongen. Genadeloozer dan een krijgsman was deze damp, zoo smal en ijl. "'n Blauw dämpken vleug der van duur tot duur, En woar dat blauwe dämpken kwam,...

boerderij

nl.verhalenbank.41760

Het Vrouwtje van Stavoren Het was in den zoomer, en alles was rijk aan kleur en vreugde. Er was zonnelicht over de zee, zoover men zien kon. Golven van zonnelicht dansten met elkander, en ze zetten haar spel voort tot ver in de haven van Stavoren: wie kon denken, dat het dezelfde golven waren, die boosaardig in den winter, tuk op buit, de vlakke streek...

armoede

nl.verhalenbank.41740

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur