Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Yn Burgumerheide hienen wy in buorfrou, dat wie in tsjoenster. Sy wie út 'e famylje fan Liuwe Kûper. Sy koe har sels yn in kat foroarje. Soms hâldden dy tsjoensters in forgadering. Dan wienen it katten. Yn fjirtich jier moesten se ien deatsjoene. As se dat net dienen, dan stoaren se sels. Sy hienen in forboun mei de duvel.
nl.verhalenbank.20267
Yn 'e Burgumerheide wenne in mantsje mei in hiel brike romp. Dyselde krige altyd jild fan 'e frijmitselders. Hy hie dan foar de nacht in lege ponge oan 'e doar hingjen. De oare moarns siet der jild yn. Hy hie him oan 'e frijmitselers forkocht, omt er sa'n raer bistek hie. Doe't er stoar hat de duvel him ophelle. Sy ha him doe útelkoar snien.
De...
nl.verhalenbank.20273
It gebeurde ris dat der yn Burgumerheide in faem net goed wie. Doe gongen se nei Piter Poes ta om ried.
Piter sei, hy soe by de faem komme.
Hy ried op 'e hounekarre mei Steffen Prûk dêrhinne. 't Wie Steffen syn karre. Piter frege de âlden dit en dat, doe sei er: "Nou wit ik it wol. Jow my it fanke har holkessen mar ris." Dat snie er iepen. 't Wie in...
nl.verhalenbank.32314
De stiennen ûlebuorden.
't Wie needwaer, it stoarme dat it hwat die. Der wenne in boer yn Ingelum, dy syn plaets wie striemin. Hy wie sahwat oan 't omfallen ta. Dy pleats stie in eintsje bûten-út.
De boer hie nei 't doarp ta west en wie nou ûnderweis nei hûs ta. 't Wie op 'e joun.
Dêr kaem in man him opside, dy roun mei him del.
De boer sei tsjin him: "Ik...
nl.verhalenbank.31897
Alle Tet fan 'e Harkema liet har pânse ek thús. Dat mat in dikke pânse west ha. Guon ha him wol us sjoen.
Sy hat èk us by ds. Nieuwenhuis west mei iel, doe hie se allegear blauwe plakken op 't gesicht. Dat hie de duvel dien fansels.
Dûmny frege: "Hoe komt dat zo?"
Tet sei: "Wy ha koarte bêdsdoarren en dêr stomp ik my altyd mei de kop oan."
Har man wie...
nl.verhalenbank.20226
Egbert Sint fan 'e Harkema hie in wikseldaelder.
Frijmitselders ek. Sy hearre allegear oan 'e duvel ta. En sy matte allegear guon deameitsje.
Tsjoensters ek.
nl.verhalenbank.20229
Piter Poes, de bikinde duvelbander fan Sumarreheide hat himsels ophong oan in bjirkebeam.
nl.verhalenbank.32276
Piter Poes haw ik net mear kend. Hy wie duvelbander en wie net troud. Hy wenne yn in lyts hûske, dêr hat letter Sudema yn wenne. Doe't er dea wie ha se in protte sinten foun boppe yn it ûleboerd.
nl.verhalenbank.31795
Yn Suwâld wenne in frommeske, dat wie in muoike fan Antsje Kak fan Garyp. Dat frommeske wie in raren-ien. Sy wie ek bot oan 'e drank.
Op in moarn ha se har dea foun mei de nekke omdraeid. Dat hie de boaze dien fanwege har rare streken.
nl.verhalenbank.20275
Piter Poes wie in echte duvelbanner, dat wie syn birop. Hy hie macht oer de minsken. Hy wie oarspronkelik net fan Sumarreheide, hy kaem de Liphústerkant út wei.
Hy hat wenne oan 'e âlde tramwei yn it hûs dêr't nou Piter Mudstra wennet en, efkes neijer yn 't hûs dêr't Geart de Haan yn wenne hat.
Hy hat him yn 'e Bosk ophong oan in bjirkebeam.
nl.verhalenbank.32057
Piter Poeske
Ik ha wol ris heard, hoe't er oan syn bynamme kommen is. Dat kaam, seinen ús heit-en-dy, trochdat er altyd by de boeren helle waard, as it net tsjernje woe. Dan liet er him nei de molkenkelder bringe en rûn er om 'e aden hinne. Iderkear stiek er de finger yn 'e rjemme en dan slikke er mar, krekt as in kat. Hoe't er him skreau, wit ik net...
nl.verhalenbank.13014
Tsjoensters koenen har yn katten foroarje. Dan fleagen se by de glêzen op. As se rekke woarden mei in stok dan hie de tsjoenster de oare deis plakken oan har.
Om 'e safolle jier moest de tsjoenster ien deatsjoene, oars gong se sels dea.
Wie der in krâns yn 't kessen dan reizgen se nei greate Wopke ta. Dan krigen se in drank mei. Underweis sprong der hwat...
nl.verhalenbank.24641
Yn 'e Westerein wenne in man dy hie in fanke en dat woarde siik. Doe gong er foar har nei greate Wopke fan Kûkherne.
"'k Sil jo guod klearmeitsje", sei Wopke.
De Westereinder moest troch stikjes lân wer nei hûs ta. Sa wie hy ek yn Kûkherne kom.
Wopke sei: "Aenst matte jo by forskillende hekken om in omstap hinne. Tink dan om 'e greate houn dy't by jo...
nl.verhalenbank.20341
De Abbekaten
'It Abbekatelân leit by de Spoeketsiene. Wy koenen it lân oars net as De Abbekaten. Yndertiid binne der twa abbekaten fan Olterterp, Beetstersweach helle. Lubbert hiet de iene, dat sei ús mem altyd. Lubbert en Olfert hjitten se. Dy twa abbekaten spoeken nci har dea dêr by Olterterp om en de minsken hienen der tige lêst fan, foaral yn 'e...
nl.verhalenbank.13716
