Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
Volgens de geruchten spookt het in de Blokhuispoort te Leeuwarden. Er gebeuren onverklaarbare dingen. Schimmen, windvlagen, deuren die dichtvallen. Geesten van overleden gevangenen? Je weet het niet. Ook in de tijd dat de Blokhuispoort nog gebruikt werd als Huis van Bewaring, waren er al geruchten over vreemde gebeurtenissen. Vooral in nachtelijke uren....
nl.verhalenbank.49968
Op het Vliet te Leeuwarden heeft een windmolen gestaan, waarop men nooit roode zeilen durfde leggen, omdat men er zeker van meende te zijn, dat hij dan in brand zoude vliegen.
nl.verhalenbank.69775
Op de breedzijde van de Nieuwestad te Leeuwarden reed weleer een gloeiende wagen, die zijn weg nam over de Duco Martenapijp. Anderen hebben langs de Kelders over de Brol een wagen hooren rollen, maar niet gezien ; weer anderen een heel klein wagentje over de Amelandspijp zien rijden.
nl.verhalenbank.69773
To Hurdegaryp, by de villa fan dokter Bontekoe, stienen twa greate wite pilaren, dêr wie in hekke tusken yn. Hja seagen dêr wolris in wite gedaente. Dy hekke woe noait ticht bliuwe. Die dokter him jouns ticht, de oare moarns wie er fêst iepen. Ek al waerd er op slot dien, hy koe net ticht bliuwe.
nl.verhalenbank.36477
Wat mieren en haaiers oerkaam
'De Spoeketsiene—se seinen ek wol: De Spoeke-achte—dêr wie it gauris te rêden. It koe wêze, dat it meand wie, dat it op swee lei, en de oare moarus, as de boer ris sjen soe, hoe't it like, dan stie it al yn opers. En as er dan dy opers ophelje soe, dan wie der ûndertusken al fan alles bard, it iene wie al slimmer as it oare....
nl.verhalenbank.13678
Skip of pream fêsthâlden yn 'e Langemear
'By de Langemear hie men ek wol spoekerij ûnder wetter. Dan kloeten se en dan koenen se net fan 't stee komme. Dan leauden se, dat it spul fan ûnderen fêsthâlden waard en dat hjitten de wettergeasten of sokssawat te dwaan. It wie de baas, dat se mar foar de wâl lizzen gongen en har útsliepten.
Soms waard der tige...
nl.verhalenbank.13723
Iemand, buiten Leeuwarden wonende en voor zaken naar de stad geweest zijnde, kwam in den laten avond terug. Hij stapte rustig langs de Olde Galileën, maar even verder zag hij nevens de kalkfabriek het land geheel bezet met katten, die echter spoedig verdwenen. Maar nu werd het niet beter : want daar begonnen zoo waar alle schragen op de kalkfabriek te...
nl.verhalenbank.69774
Yn Westergeast dêr spoeke in hynstekop, dy gong skean oer 't lân. Dêr wienen ek fôlen dy't spoeken.
nl.verhalenbank.19388
By de Skilige Piip kuijere altyd ien om by nacht. Dyselde wie dêr formoarde woarn.
nl.verhalenbank.36478
Op den Eewal te Leeuwarden was het in vroeger tijd bij lange na niet pluis. Dikwijls liep daar 's nachts een zwarte hond. Al werd hij verjaagd, hij kwam steeds terug. Vooral bij de Zuipsteeg was het onveilig. Daar lag een groote balsteen, en men heeft meer malen gehoord, dat de hond dezen heen en weêr rolde. Wie des nachts daar langs liep, had zeer op...
nl.verhalenbank.69772
Us mem fortelde, by de Lemmer op 'e Súdersé, oan 'e kant fan Eastersé, oan 'e sédyk, wie in plak, dêr hearden de minsken út 'e sé wei in stim, dy't sei:
Blijf staan,
want ge kunt niet verder gaan.
nl.verhalenbank.33582
Op in kear kom er by de boer wei. Hy gong de reed lâns. Doe wie der ien yn 'e sleat dy gong hyltyd mar mei him. Dyselde gong net earder fuort as doe't er oan hûs ta wie. Dat wie in spoek.
nl.verhalenbank.19392
Oan 'e Sawnhústerwei ûnder Kollum, de kant út nei de Pomp, dêr wie in plak, as jy dêr op 'e joun of yn 'e nacht lâns kommen, dan woarden jy fan 'e fyts skuord en fuortsmiten. It gebeurde altyd op itselde plak.
nl.verhalenbank.19389
Myn frou hie in suster, dat wie Sytske. Op in joun moest se mei fleis der op út, hwant skoanheit slachte wol. Sy moest de strjitwei lâns út Bûrum wei. Doe kom der har in greate houn opside, dy wie roetswart. Hy kom deun tsjin har oan en wykte net by har wei. It wie in pleachbeest. Sy trille as in blêd, doe't se thús kom.
nl.verhalenbank.19387
Ik wie in baeske fan njoggen jier, doe is der in smid formoarde woarn by 't Godloas Tolhek tusken de Falom en Feanwâlden. Etliken doarsten dêr by jountiid en by nacht noait wer lâns. De smid spûke dêr letter om. Hy kuijere dan altyd fan 'e hekke nei de brêge.
Op in joun wienen der in pear lju, dy gongen dêr op 't brechje stean. In eintsje fierder kom in...
nl.verhalenbank.28544
To Feanwâldsterwâl stie in boerespul, dêr gong nachts altyd de tsjernmoune. Wy ha 't faek heard. En dochs wie 't sa net as men der hinne gong to sjen.
Ek it terskjen yn 'e nacht waerd gauris heard.
Us heit braekte ek. Ik wie in jonkje fan in jier of acht, dan sei mem soms midden yn 'e nacht, as se op bêd leinen, tsjin heit: "Mast ris hearre Tsjipke, de...
nl.verhalenbank.28623
By de Skânsebrêge tusken de Greate - en de Lytse Wielen, dêr't nou in elektrysk gemael stiet, dêr doogde it net. De Jan Plezier dy't fan Burgumerheide nei Ljouwert ried, kaem dêr lâns, mar de hynders bleauwen altyd stokstiif foar de brêge stean as se jouns weromkamen út 'e stêd. Dan moesten se salang wachtsje oant it deiljocht wie. De minsken seagen neat,...
nl.verhalenbank.36479
To Feanwâlden wenne in man, dy siet yn 'e kroech yn Hurdegaryp. Hy die 't dêr sa raer, hy flokte en tjirge om 't leven. Hy moest de Foksegatten troch. Dêr is er oer beamguod en alles hinneflein, sa bot waerd er smiten. Hy hat it sels forteld.
nl.verhalenbank.36481
By de Wissedwinger to Ljouwert wie 't Spoekesteechje.
Dêr doogde it net, seinen se.
Yn 't Spoekesteechje stie in snobberswinkeltsje. Dêr kochten wy as bern wolris snobbersguod foar in sint. Yn dat winkeltsje wenne Oud-moedertje. Dat wie in tsjoenster, seinen se.
Dy fortelde 't forhael fan in berntsje - in neaken berntsje, dat by in skipper by it roer...
nl.verhalenbank.33584
By de Spoekerssleat
Der moat in boeredochter op Koldyk wenne ha, dy hie ferkearing mei in feint, dêr mocht se net mei—óf dat dy jonge fan syn âlden net mei har mocht. Op in jûne— se sil wol hjir of der hinne west ha—doe hie se mei dy jonge praat. En dêrnei gong se allinne nei hûs ta. It wie by tsjuster, mar doe miende sy, dat se him iderkear foar har...
nl.verhalenbank.12172
