Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
484 datasets found
Place of Narration: Kollumerzwaag
Oene Kempenaer wie in hiel apart man. Foar syn gesicht wienen in bulte minsken bang. As hy it fé of de minsken bihandele, mompele er yn himsels en wylst seach er nei de spanten fan 'e souder. Hy sei der altyd spreuken by op, mar 't wie net to forstean. Hy hat sa in protte minsken en dieren genezen. Jy moesten net tsjin him prate, hy praette yn himsels.
nl.verhalenbank.29545
Ik bin geboaren yn Ikkerwâld, mar ik wie al gau wees en bin doe yn Moarmwâld greatbrocht. Tusken de Broekster strietwei en Moarmwâld, dêr wennen wy, in eintsje fan 'e wei ôf. As bern sieten wy jouns faek yn 't tsjuster foar 't finster. Dan fleagen der fise-ferse ljochtsjes op 'e greate wei foarby. Mar dy wienen der yn werkelikheit net. Dat hat...
nl.verhalenbank.24707
In slangekoaning hat in kroantsje op 'e kop. Hy regeart oer de oare slangen.
nl.verhalenbank.25380
Alde Japiks Fokje koe kaertlizze. Hja wie ôfkomstich fan 'e Harkema. Manlju kinne tsjoene, plichte se to sizzen, froulju net. Ik haw ris nei har ta west mei twa kammeraten. Wy hienen alle trije in faem. Sy sei tsjin my: 't Is mei dy mar in skarreltsje, mar de oare beiden sille mei har fammen trouwe. De kaerten wiisden dat út. It is sa ek útkaem. Ik ha dy...
nl.verhalenbank.16992
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten. De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud. 't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe...
nl.verhalenbank.24277
As bern al seinen se tsjin ús: "Noait midden op 'e wei rinne." Dat wie fanwege de lykstaesjes. Men koe us oan kant set wurde.
nl.verhalenbank.26312
Stammerige Harm hie in wikseldaelder, seinen se. Ik ha Harm wol by my yn 't wurk hawn.
nl.verhalenbank.25196
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it." Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Myn omke, Auke Sipma, dat wie in hiele raren-ien. Op in kear kaem er thús fan Rotterdam. Ik wie doe sa'n fjirtsjin jier âld. "Sille wy fannacht by de spûken lâns?" sei er tsjin my. "Goed", sei 'k. Doe gongen wy nei de krûme Hinne ûnder Driezum. Dêr spûke in fôlle mei in brijpot mei brij om 'e hals. In sleef wie der yn. Mar wy ha dêr neat sjoen. To...
nl.verhalenbank.25828
Yn 'e oarloch fan '14 op '18 wie in soldaet op reis nei hûs ta mei forlof. Hy wenne yn Kollum. Doe seach er ûnderweis it kistje fan syn eigen bern. In dei of hwat letter kom it bern to forstjerren.
nl.verhalenbank.15733
In jonge man fan Kollumersweach seach op in sneintejoune sahwat om 9 ûre hinne yn 'e simmer in manspersoan, dy't foar him út roan. Hy bigong hwat hurder to rinnen om dy manspersoan yn to heljen, mar dat slagge him net. Doe gong dy persoan boven op 'e dyk oan 'e kant fan 'e wei. De jonge man die it ek. Mar doe sweefde dy manspersoan oer it lân hinne fuort.
nl.verhalenbank.15727
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie. It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers. Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
Hjir yn 'e Dôlle mat in gat wêze, dat is ûntsettend djip. Dêr mat ris in klok yn slingere woarn wêze. Soms let dy klok noch.
nl.verhalenbank.37343
Myn omke, Jan-om, tsjinne yn Grinslân by in boer. Jan-om wie in raren ien, dy stie nergens foar. Dat wie algemien bikend. Dêrom praetten guon ûnder inoar ôf, hja woenen him ris bang meitsje. Doe wie der ien by 't tsjuster op in dongpost stean gong mei in wyt lekken om. Doe wie Jan-om thús kaem en dy seach dat. Hy bleau stean en sei: "Een spook op een...
nl.verhalenbank.37357
Bouden se froeger in tsjerke en de groun wie sacht, dan brûkten se in koehûd as founemint.
nl.verhalenbank.37380
Der wie in man, dy trof in houn yn 'e nacht. 't Wie in swarte houn, dik en grou. Hy woe dy houn fuort ha. Doe smiet er mei in stien op dy houn, mar dy houn gong net út 'e wei. Doe't er smièt hie dy houn in pear hiele gleone egen. 't Wie in pleachbeest. Doe woarde dy man bang en naeide út.
nl.verhalenbank.24897
Ien fan 'e sawn dochters dy't achter elkoar binne, is in nachtmerje. In nachtmerje komt troch 't sleutelgat yn 'e hûs. Men mat de skuon of toffels forkeard foar 't bêd sette, mei de hakken nei 't bêd ta, dat is in middel om der gjin lêst fan to krijen. Sy meije neat meinimme. Men kin ek moal struije. Sy flechtsje de moanjes fan 'e hynders. Nachtmerjes...
nl.verhalenbank.24896
As se froeger in menistetsjerke bouwe woenen en hja wisten net op hokker plak, dan lieten se in reabonte koe los. En dêr't dy koe dan lizzen gong, op dat plak bouden se de tsjerke.
nl.verhalenbank.37381
Yn Driezum dêr is ris ien by de tsjerkedoar stean gien mei in wyt lekken op. It wie jountiid en hy woe ien bang meitsje, dy't dêr lâns moest. Doe't dy der oankaem bleau er stean en sei: "Ien spûk ha 'k wolris sjoen, mar noait twa op elkoar." Deselde dy't him bang meitsje woe wie stoarn fan skrik.
nl.verhalenbank.37356
35