Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords
Show More German Keywords
Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
close
6 datasets found
Place of Narration: Hallalit Narrator Gender: male
in Sloss Grubenhagen is 'n Mäten wäst, ⸢de⸣ het sik verjungfern laten ⸢von ehrn⸣ Brüjam. Soʼn hebben jo up soʼn swart Ding in de Kirch sitten müßt, ⸢se⸣ hebben Slääg krägen in de Kirch, ⸢un⸣ de Paster kanzelt se af. De Diern het sik versööpt (um dem zu entgehen). ⸢Se⸣ is up ʼn Galgenbarg in Vollrathsruhe ⸢begraben⸣. Ehr Broder het seggt: Wenn ʼn drögen...
In Rottmannshagen is ʼn Eddelwief wäst, de het ehren Kutscher dootslagen mit ehr iesern Ääl. Hinnern Kirchhoff is ʼn Barg, dor het hei begraben Warden süllt. As se gegen dennʼ Kirchhoff kamen, hebben de vier Pier mit dat Liek nich betto wullt. Dor kümmt dat Eddelwief an un sleit de Pier so vääl mit ehr iesern Ääl, dat se bettogahn. Dor is he begraben up...
Buer is ens mit sin fru to hochtid führt. Dor kamen se dorch en dörp, dor steiht ne fru de boddert. Dor seggt de buerfru to ehren mann: de bodder möten wi wol "mitnehmen to de hochtied" de knecht hürt dat, as se'n end wider sünd, seggt de buerfru "zieh wat schöne bodder". Dor het se de bodder up wagen. De knecht seggt dat de arm fru, dat boddern lat man...
Rottmannshagen Edelfrau // Kutscher mit isern Äl doot slagen. / Leiche will nicht auf Kirchhof. / Edelfrau schlägt Pferde. / Bruder: Hasselhandstock // grün werden / un. unschuldig (selig).
Voß mit katteker. (dor kümmt de) jäger her, (voß will utriten. oh secht de k(atteker)): wi kennen jo uns‘ kunst. de k. nan bom rin. (den voß schütt de jäger) doot. (treckt em dat) fell af. (un hängt dat in bom. nu) wiest he jo de tähnen so, (dor secht de k.) broder, du lachst noch, öwer brennen deit’t doch wol liker utverschamt. (is jo all lang‘ doot wäst.)
De ewig jud het jo Herr Christus nich rogen laten. Herr christus hett secht: gehe hin und ruhe nimmer. So sall he jo ümherweitern. He hett sik in de wellen smäten (üm to versaupen) oewer dat water nimmt em nich up, dat water höllt em, lett em nich dalsinken. un wenn he geit, hürt man blos man 'n öchzen un stähnen, so toweddern is den irdbodden dat, dat...
35