Datasets - ISEBEL

Myn swager hie in jong hynder. Dêr wie er greatsk op en ek tige mâl mei, hwant it hynder wie och sa gehoarsum. Hy sei: "It hynder hat noch noait hwat wegere. Dy lit neat stean." Doe't er dat sei, wie Jehannes krekt oan 't baeldertellen. Doe't de wein fol wie mei baelders soe myn sweager der mei fuort. "Fuort", sei er tsjin 't hynder. Mar 't hynder bleau...

blijven

nl.verhalenbank.38259

Jehannes wie ris ûnderweis nei Ljouwert ta. Hy wie rinnende. Doe kaem der him in glêzen wein achterop. Dy bleau stean. 't Wie op Swarteweisein. Doe frege Jehannes of er mei ride mocht. "Né", sei de man yn 'e wein, en hy ried fierder. Mar in eintsje fierder bleau 't hynder wer stean. Doe't Jehannes oan 'e wein ta wie, frege er opnij, of er mei ride mocht....

achterop

nl.verhalenbank.38260

By Sterke Hearke kaem ris in man. Doe wie Hearke oan 't ploegjen. Hy brûkte gjin hynder, mar luts de ploech sels. Doe frege dy man: "Kinne jo my fortelle, hwer't Sterke Hearke wennet?" Hearke hie de ploech optild en doe sei er: "Sjoch dêr wennet er en hjir stiet er."

gebruiken

nl.verhalenbank.38562

Hindrik Veenstra fan Stateheide (ûnder Burgumerheide) fortelde, dat hy wie ris by Stiennendaem by jountiid, doe hearde hy hege hakjes fan frouljusskuon. Hy seach op en doe stie dêr in frommeske by him. Dy frege hwer't se lâns moest nei Ljouwert ta. Hindrik tocht, dy is èk noch let op in paed en dan alhiel nei Ljouwert ta to foet. Hy sei, dêr en dêr moest...

avond

nl.verhalenbank.37736

Der hat op in kear in nachtmerje by ús hynder west. It wie in Belch, hy stie op 'e stâl. Ik seach it hjir oan, it brûs stie it hynder fjouwerfingerbreed op 'e bealch. It dier hie in minne nacht hawn; ik tocht, hy kin sa wol stjerre. As ik dat frommes topakken krije kind hie, hie 't raer gong.

dier

nl.verhalenbank.38606

Der hat in boereplaets stien yn 'e Burgermar, hat heit wolris forteld. Dêr ha se de boer en de frou fan formoarde op in kouwestâl. Neidat dat gebeurd wie gong it der dêr altyd allerheislikst oan wei op 'e stâl, dêr't hja formoarde woarn wienen. Dat doe ha se dy plaets ôfbrutsen.

afbreken

nl.verhalenbank.38547

Marten Spiekstra fortelde, der wie in man op in stille sânreed. 't Sil wol wer yn 'e buert fan Burgum west ha. Doe kaem der in hynder achter him oan en dat hynder bigoun tsjin him to praten. Doe gong 't hynder om him hinne. Doe't er it fortelde woenen de minsken it net leauwe. Mar hy koe op 'e reed oantoane mei de spoaren hwer't hy stien hie en hwer't it...

aantonen

nl.verhalenbank.37748

Heit wie mei in fracht reid op 'e pream nei de klaei ta. Jehannes wie der ek by. Doe kommen se in boerehiem foarby. Der wienen hinnen op en ek in hoanne. Dy wienen in ein útinoar. Doe sei Jehannes: "Hwat soe dat moai wêze, as Bôke nou aenst yn 'e midden stiet en de hinnen der omhinne." It duorre mar even, doe sei heit: "Dêr ha wy 't al. De hinnen om 'e...

afstand

nl.verhalenbank.38254

Us mem fortelde, hja hie 't ris meimakke dat der in man bûtendoar yn 't fjild wie. Der wie in lyts mantsje oankaem. Hy hie dat lytse mantsje de gek oanstutsen. Doe hie dat mantsje sein: "Ik krij dy wol." Fuort dêrnei krige dy man ûngewosken op 'e lea troch in ûnsichtbere macht. It lytse mantsje die neat, dy stie der gewoan by. Mar de oare krige klappen....

aankomen

nl.verhalenbank.37761

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur