Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
1,190 datasets found
Place of Narration: Drachten
Imke de Jong kaem stéfêst op Drachtstermerke. Op in kear hied er kaerten yn 'e hân. Yn 'e foarm fan in koker hied er se yn 'e fûst. Doe sei er: "Skoppenboer, kom der út!" De kaert stoude wit hoe fier fuort út syn hân wei. Sa kommandearde hy de iene kaert nei de oare. Allegearre gehoarsamen en fleagen ien foar ien in ein fuort.
nl.verhalenbank.25591
Froeger woarde der altyd sein: Dy't syn mem slacht, dy krijt in pear ûngelokkige earms.
nl.verhalenbank.26932
Der wie ris in smit, dy wie frijhwat eigenwiis. Hy miende, dat er de allerbêste smit wie fan 'e hiele wrâld. Dêrom liet er boven 'e doar sette: Smid der smeden, meester bovenal. Mar de duvel woe him dat ris even bitelle sette. Dy forhierde him by dy smit as feint. Doe kom dêr ris in koetsier, dy hie in hynder foar de wein en dat hynder miste in izer. Doe...
nl.verhalenbank.32947
Ek in kear, doe siet ús buorwyfke by ús. Doe wie Imke de Jong der ek. Doe sei 't minske: "Kom, ik mat der mar op út to boadskipjen." "As jo boadskipje wolle," sei Imke, "dan matte jo ek sinten ha." "Dy ha 'k wol", sei 't minske. "Binne jo dêr wis fan?" sei Imke. "Jawis", sei se. "Sjoch dan mar ris", sei Imke. Hja sjen en sjen en doe sei se: "Och heden, ik...
nl.verhalenbank.25585
Der wie in man, dy moest in namme ha. Hy hie àl burd, mar gjin snor. Doe krige hy de namme Albert.
nl.verhalenbank.32946
As jy altyd yn 'e spegel seagen, dan soe de duvel jo de nekke omdraeije.
nl.verhalenbank.26933
Anders hat mei my ûnder tsjinst west. Dy moest omke sizze tsjin Imke de Jong. Hy sei: "Dy keardel kin alles. Soms kom er by ús, dan hie er de paraplu by him. Dan stie dy paraplu by 't sket en hy siet by ús by de tafel to praten. Dan bigoun dy paraplu samar ynienen by ús to dânsjen oer de flier."
nl.verhalenbank.25584
Hjir yn Drachten wie us in faem, dy hat him útlake. Doe hat er dy faem ûnder 't dânsjen bifalle litten. It bern is har ûnder 'e rokken weifallen.
nl.verhalenbank.25590
Yn Aldegea, oan 'e Westkant fan 'e buorren, rint in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Yn 'e Opperbuorren, by de boereplaets fan Wiger Ates Kooistra (dêr't nou in de Boer wennet) ha se dy fôlle sjoen, wurdt der biweard.
nl.verhalenbank.24856
Imke en Durk fan Imke Imke de Jong stie op Drachtster merke en hy feroare syn dochter yn in blom. Dat koe er op ferskillende manieren dwaan. De iene keur die er it hiel stadich. Dan wie it ûnder al de stâle fan in blom, mar boppe wie it noch de holle fan it fanke. De oare kear feroare er har yn ien klap. Us heit stie der by mei Sikke van Dekken. 'Oh, wat...
nl.verhalenbank.13022
Sytse van der Lei en Ealse Kooistra wienen togearre yn tsjinst. Se hienen beide forkearing. Ealse hie forkearing mei in nicht fan my. Hy mocht graech in buorrel. Op in kear soenen se togearre my forlof nei hûs ta. De jouns stutsen se oan. Ealse hie fiersto folle hawn. Hy die 't mâl en sei 't raer op. It gong op in razen en roppen en healwiizjen. "As der...
nl.verhalenbank.37802
Wy wennen yn Boelensloane tsjin 'e iepenbiere skoalle oer. Wy hienen dêr buorkerije. 't Wie yn 1898, doe hearden mem en ik timmerjen en oar lawaei by ús yn 'e skuorre. Mar yn werkelikheit wie der neat to rêdden. Mar letter hâldden de soasialisten har forgaderingen yn 'e skuorre, dan gong 't der soms bot oan wei, en noch letter, doe't de tsjerke op 'e...
nl.verhalenbank.29382
Ik ha wol plakken kend, dêr hearden se nachts altyd de tsjerne gean. Dat wie yn Boelensloane.
nl.verhalenbank.29396
Der wennen minsken yn Grinzer Pein. De man en de frou leinen op bêd. 't Wie yn 'e nacht. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Hwat giet it hjir dochs op in timmerjen." Sy hearden klear dat der mei planken smiten woarde. Sy hienen mar ien buorman, dy wenne oan 'e lofter kant. Mar it timmerjen kaem fan 'e rjochtse kant, en dêr stienen gjin huzen. Hja der ôf om...
nl.verhalenbank.24659
As de houtwjirms kloppen yn 't môgige hout bitsjutte dat dat der in sterfgefal kaem. As de houn spûkgûlde ek; dêr wienen âlde minsken deabinaud foar. As eksters skatteren op it hiem kaem der ek in sterfgefal.
nl.verhalenbank.37143
Heit fortelde: Omke Gjert fan Sumarreheide wie op in nacht op in paed. Doe seach er in neaken berntsje foar him op rinnen. Hy tocht: - hoe komt dat berntsje hjir, ik mei 't wol gau mei nimme - Mar doe't er dat berntsje pakke soe, doe fleach it yn in dobbe. En 't wie wei.
nl.verhalenbank.33331
Us Hindrikom wenne yn Twizelerheide. Hy hie dêr in winkel en ek wol bargen. Hy hie op in kear biggen by de mot. Tichteby wenne in âld man, dy koe tsjoene. Dy mocht graech bargen lije, mar Hindrikom syn jonge jage dy âld man fuort. Hwant de jonge wie bang dat de biggen oars bitsjoend woarden. Dy âld man hie de kweade hân. Dêrtroch wienen se bang foar him.
nl.verhalenbank.33319
Alde van der Woude út Grinzer Pein hat ek in pear kear mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Op in kear, doe wienen hy en noch twa man de Grinzer klaei út west. Sy hienen warch west, hwant sy wienen rinnende en sy wienen even lizzen gong en dêr wie hy yn 'e sliep rekke. Doe't er wekker woarde hienen de oare twa sein: Der is ús in pleachbeest passeard. Doe...
nl.verhalenbank.24665
Jan Kluwer roun mei de skearsliperskarre. Hy sei: As it pap regent, dan liggen onze schuddeltjes ommegekeerd. "Sliep! Sliep!" rôp er, as er achter de karre roun. Hy hie net folle to dwaen. Der waerd sein dat er him oan 'e duvel forkocht hie. As er yn 'e Súd-oast-hoeke fan Fryslân tahâlde sliepte er yn 't folksloazjemint fan Terwispel, dêr't Janne yn...
nl.verhalenbank.32007
Boardzer Bruining fan 'e Boelensloane hat fan tofoaren in hûs yn 'e brân sjoen. Hy sei: "Dat hûs haw ik brânnen sjoen", en letter brânde it op.
nl.verhalenbank.24671
35