Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
69 results
Place of Narration: Burgum
Skoanheit gong saterdeis altyd yn 'e joun nei Sumar ta to skearen. Dan mast er oer de Pasterije-lannen. It paed roan by in dyk lâns, dêr groeide allegear bosk op. Op in kear hearde hy dêr allegear lytse bern jammerjen yn dy bosk. Hoe fierder hy it lân yn gong, hoe mear de bern jammeren. Skoanheit woarde deabinaud. Hy is weromgong en hat noait wer op...
nl.verhalenbank.17126
To Hurdegaryp stie altyd in hekke dy koenen se mei gjin mooglikheit ticht hâlde, dy gong altyd fansels wer iepen. Dat wie by it hûs fan dokter Bontekoe.
nl.verhalenbank.31245
Yn Jistrum wienen froeger huzen, dêr spoeke it yn. Ek yn 'e Westerein wie sa'n hûs. De bern mochten dêr net komme, dat wie net fortroud. Ek yn 'e Koaten stie sa'n hûs, dêr wennen in broer en in suster yn.
nl.verhalenbank.31197
De hekke by 't hûs fan dokter Bontekoe to Hurdegaryp gong altyd fansels iepen. Dêr passearde hwat lâns dat se net seagen, dêr moest de hekke foar iepen.
nl.verhalenbank.31977
Yn Hurdegaryp wenne dokter Bontekoe. Dy hie in hekke foar syn tún, dy woe noait tichtbliuwe. Dat doogde fansels net. Dy hekke stie altyd iepen.
nl.verhalenbank.29686
To Hurdegaryp, by it hûs fan dokter Bontekoe, wolle de hekken noait ticht bliuwe. Dêr hat de duvel ek mei to meitsjen.
nl.verhalenbank.31195
Op Bennema-state to Hurdegaryp wenne froeger dokter Bontekoe. Yn dy tiid koenen se de hekke foar 't hiem noait ticht hâlde. Dy gong altyd fansels wer iepen as se him ticht dienen.
nl.verhalenbank.31608
Spûkgûlde in houn, dan bitsjutte dat dat der in minske yn dy buert stjerre soe.
nl.verhalenbank.31971
Tusken 12 en 2 ûre yn 'e nacht legen pake en dy (fiskers to Feanwâldsterwâl) de netten noait, hwant dan kaem 't net goed.
nl.verhalenbank.31000
Op 'e Godloaze Singel leit dy skatkiste mei jild bigroeven. De lju kinne him noait út 'e groun wei krije, hwant as se bigjinne to dollen en de lodde rekket it lid fan 'e kiste, dan sakket dy kiste nei ûnderen.
nl.verhalenbank.31016
Op 'e Boppewei spoeke in âlde mynhear om. Dy hie dêr in skat yn 'e groun. Mar hy kin der net oan ta komme. Der wurdt sein dat er elk jier in hoannestap tichterby komt.
nl.verhalenbank.38155
Yn Noardermar wennet Goaitsen de Vries. Op dy syn buorkerij wie 't froeger net plús. Dêr ried nachts de wein samar út himsels troch de skuorre, sûnder hynder der foar. De minsken doarsten dêr nachts net troch de skuorre hinne.
nl.verhalenbank.38135
Spoekjende dieren Foarhinne hie men hjir op 'e hoeke in trijesprong. It is flak by de Westerein, mar ûnder Kollumersweach, en tichte by it spoar. Dêr op 'e ein wie in hiele grutte dobbe. Dêr wienen bern oan 't boartsjen. Doe seagen se, dat dy dobbe siet fol mei katten, boppe op it wetter, allegearre mei de sturten om har hinne.
nl.verhalenbank.12457
Yn Noardermar wenne âlde Iebeltsje. Dy hie in dochter, dy waerd kranksinnich. Doe liet hja dy dochter wenje yn in gat, dat se yn 't hea makke hienen, dêr koe se net wer út komme. Dêr krige se har iten en dêr die se har bihoeften. Klaske hiet se, mar se seinen Kajje tsjin har. Letter doochde it dêr net mear yn 'e skuorre. Doe spoeke Kajje dêr, dy't doe al...
nl.verhalenbank.31234
To Bennema-state yn Hurdegaryp - nou in tehûs foar âlden fan dagen - stiet in hekke, dy't se noait ticht hâlde kinne. Docht men him ticht, dan giet er klokslach 12 ûre yn 'e nacht wer iepen. Mar as men hwat roggestrie om it slot hinne wuollen, dan bleau er ticht. De man dy't yn Bennema-state wenne hat, hie him oan 'e duvel forkocht. Doe't dy dea wie...
nl.verhalenbank.31032
Yn Warffum wie in spûkskuorre. Wy seinen noait Warffum, mar Nander. Ik wurke dêr yn 'e konservefabryk fan Wilco. Dêr wie in skuorre, dêr spûke it altyd. Dêr waerd yn 'e nacht samar in balke fan 'e skoudoarren naem en dan gongen de doarren iepen, wylst der net in minske to sjen wie. Letter gongen de doarren ek fansels wer ticht. De measte minsken doarsten...
nl.verhalenbank.38160
Myn man syn heit en syn broer ha ris togearre nei de klaei west, dêr't se wurken. Doe seagen se dêr in beamke. Dat beamke gong stadichoan ta de groun út mei woartel en al. En doe kommen dêr in pear bern út 'e groun wei setten. Doe gong it beamke wer yn 'e groun. Myn man syn heit en syn broer, dy seagen dat. Hja wienen deabinaud woarn. De âld man sei tsjin...
nl.verhalenbank.38153
Tusken de Sawn Hûskes en de Skûlenburgster brêge spûke in houn mei in brijpot om 'e hals. Dêr waerden wy as bern bang mei makke. Op in joun moesten myn broer en ik as jonges ris in brief yn 'e bus bringe by de brêgedraeijer. Doe kaem dêr in ûnbikende swarte houn op ús ta. Wy binne fan bangens wer nei hûs gong.
nl.verhalenbank.31403
It Bûtenfjild, dat wie froeger allegearre sompe en wetter. It lei achter Feanwâldsterwâl. As jy dêr op it hynder trochhinne rieden seagen jy dêr by jountiid de dwaelljochtsjes (wylde lantearnen). As jy dy ljochtsjes folgen, dan gongen jy ûnherroepelik it moeras yn en seagen se jin net wer. 't Wie de duvel dy't jin dêr hinne lokke.
nl.verhalenbank.31012
By 't spoar yn 'e Westerein wie in greate bult. Ut dy bult kamen nachts in pear famkes mei reade doekjes om 'e hals, dy spoeken dêr om. Dy famkes wienen dêr formoarde woarn. Se hienen har de hals útsnien en nou koenen se net rêste. Hja sweven oer de spoarbrêge hinne en sa gongen se by 't spoar lâns en werom. Guon ha har dêr wol sjoen.
nl.verhalenbank.38154
70