Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los.
't Koe him net folle skele hwat er sei.
Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Yn Burgum mat it gebeurd wêze, dat guon yn 'e winter mei iis in stim hearden: De tijd is verschenen, de man is der niet. Doe is dêr fuort dêrnei ien op redens yn in wak riden.
nl.verhalenbank.31285
Wienen guon yn 'e Westerein bang dat de duvel har krije soe, dan seinen se njoggen kearen achter elkoar:
"Fuort, âlde duvel, dû krigest my net."
Dan koe de duvel har net krije.
nl.verhalenbank.38170
Men koe klaverboer fuortstjûre om in flesse drank to heljen. It earste romerfol moest ien fan 't selskip oer 't linker skouder fuortsmite en dêrby sizze: "Dat is foar dy."
Dan koenen se fierder drinke.
nl.verhalenbank.31975
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
In broer fan dy jonge hat by ús mem en dy yn 'e kost west. Earst wied er by syn broer yn 'e kost. Mar dêr kaem altyd in nachtmerje by him. Dy kaem earst by syn fuotten en kom sa stadichoan omheech. Op 't lêst hie se him by de strôtte. Dan smoarde er binei. Doe woe dy jonge dêr net langer bliuwe. Hy sei tsjin 'e nachtmerje: "Forrekte âlde duvel, ik krij dy...
nl.verhalenbank.38162
Us mem fortelde, in jongfaem fan Surhústerfean gong ris nei Ljouwert ta nei in wiersizter. Hja woe graech de takomst witte. Mar dy wiersizter woe it earst net sizze. De faem hâldde oan, hja woe it witte. Doe sei de wiersizter op it lêst, hja hie de bigraffenis fan dy faem sjoen. In pear wiken letter wie dy faem dea.
nl.verhalenbank.31026
Jehannes van der Zee wenne op Sumarreheide. Hy wie fêste arbeider by in boer yn Sumar. Op in moarn, doe't it noch tsjuster wie, gong er de heidereed by Jelke fan Sjoerd Bonnes lâns. Doe wie dêr hwat njonken him.
Jehannes sei: "Goeije morgen."
Mar hy krige neat to hearren fan dy oare. Hy sei nochris goeije morgen, oant trije kear ta.
Doe sei er foars:...
nl.verhalenbank.31581
As wy froeger wurk dwaen moesten sei mem: Opsjitte jonges, de ierdmantsjes dogge it net foar jimme.
nl.verhalenbank.31226
Yn Burgum is it wol meardere kearen gebeurd dat der ien smiten woarde. Sokken sieten dan earst yn 'e kroech en seinen dat se nergens bang foar wienen. Oaren seinen tsjin sa'n ien:
"Jonge, tink der om, dû mast nei hûs ta." Dan sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang." Even letter, út 'e herberch, woarde hy smiten links en rjochts, fan 'e iene kant nei de oare.
nl.verhalenbank.27646
Myn suster hat as lyts famke bitsjoend west. Doe gongen se mei har nei Wopke ta, dy't yn Kûkherne wenne. Wopke stie by de hekke.
Hy sei tsjin mem: "O, ik wit wol, hwer't jo foar komme."
"Né," sei myn mem, "dat wite jo nèt."
"Ja," sei Wopke, "dat wyt ik wòl." Doe sei er: "Jow my dat bern mar oer. Gean jo mar nei myn frou ta."
Doe gong Wopke mei 't bern nei...
nl.verhalenbank.38150
Alde Jan Abrahams van der Werf fan Sumar fortelde ús - doe wienen wy noch bern - :
De kant nei de krúswetters út ried in man op it iis. Hy wie allinne.
Doe hearde er samar ynienen in lûd: De tijd is er, de man is er niet.
Hy woarde kjel en seach om him hinne, hwer't dat lûd wei kom. Hy bleau stean, mar der wie nergens hwat to sjen.
Doe kom der ien...
nl.verhalenbank.23604
Mem sei jouns wol ris as it bêdtiid wie en it wurk wie noch net dien: "Kom, wy geane op bêd. Hwat der noch stiet, dat dogge de ierdmantsjes wol."
nl.verhalenbank.31003
Folkert Paulusma wie yn 'e mobilisaesje fan 1914-1918 ûnder tsjinst yn Brabân. Op in joun siet er mei oare soldaten, sa fortelde er yn 'e herberch. De kastlein wie der ek by.
Doe sei de kastlein: "Sil ik ris in kompie soldaten opkomme litte?"
"Ja", seinen se, dat woenen se wol ris sjen.
Folkert sei: "Wy sieten mei elkoar by de tafel. Doe kaem de iene...
nl.verhalenbank.31605
Hekse-Harm (= stammerige Harm) wie èk in tsjoenster.
Der wenne in famke yn 'e Westerein, dy wie achter yn 'e tún. Dêr wie ek in kat, in fremde kat. Mem, sei se, hwat haw ik dêr in moaije poes. Hja nom de kat mei yn 'e hûs. Even letter siet Hekse-Harm by harren op 'e stoel en de kat wie fuort.
nl.verhalenbank.38147
Fan tsjoensters waerd altyd sein dat se har yn katten foroarje koenen.
nl.verhalenbank.31614
Alde Klare wie wiersizter. Hja wenne by 't spoar yn 'e Westerein. Hja sei tsjin in kammeraetske fan my: "Dû krijst in keppel bern en dû krijst gjin leven." Dat is krektsa útkom.
nl.verhalenbank.38168
Wibe v.d. Veen, de frachtrider wie ek tige sterk.
Ik wit noch dat er twa sekken moal fan elk 100 poun samar op 'e rêch naem en ta de bakkerij yn sjoude. Doe wied er al in ein oer de 70.
Ek Jehannes Cuperus fan Feanwâldsterwâl hie wol hwat yn 'e bouten. Der moest in bân ûnder 'e auto forwiksele wurde. Mar de kruk woe net. Dy koenen se der net ûnder krije....
nl.verhalenbank.31011
Yn 'e Westerein wie in âld man, dy wie yn gesprek mei oaren. Hja koenen it net iens wurde.
Doe sei dy âld man: "As it net wier is, hwat ik siz, dan mei ik op 'e moanne forskine."
Doe is dy man foar straf, op 'e moanne rekke. Dêr sit er noch altyd, men kin it wol sjen.
nl.verhalenbank.38169
Op 'e Boppewei spoeke in âlde mynhear om. Dy hie dêr in skat yn 'e groun. Mar hy kin der net oan ta komme. Der wurdt sein dat er elk jier in hoannestap tichterby komt.
nl.verhalenbank.38155
